Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Ο Μεξικάνος και τα γκόλντεν μπόυς

Συζήτηση στη Βουλή. Με έπιασε σύγκρυο.

Ναί τώρα μπορώ να πώ με βεβαιότητα, ότι είδα την κρίση.
Είδα το μωραίνει κύριος όν βούλεται απωλέσαι κυριολεκτικά.

Δεν ξέρω εσείς, αλλά μεγαλύτερη ανασφάλεια με έπιασε με την εμμονική βλακεία του Αλογοσκούφη και του Καραμανλή, να συμπεριφέρονται αγνοώντας, ότι δεν συζητάμε πλέον για την δεδομένη ανεπάρκειά τους, αλλά για το πως θα αντιμετωπισθεί η κρίση.

Η επάρκειά τους, ως κυβερνητών, μην την ψάχνεις καλύτερα.

Δεν έχει έννοια, ΓΑΠ να καταθέτεις ένα φορτηγό με αποδείξεις για την κρίση στην οποία βρισκόταν ήδη η Ελληνική Οικονομία. Είναι περιττή και λάθος , πλέον κάθε προσπάθεια να υπενθυμίσει κανείς σ'αυτή την κυβέρνηση, οτιδήποτε.

Είναι μεγάλο λάθος ΓΑΠ, να παραβιάζεις εκείνη τη σοφή κουβέντα που είπες τον Σεπτέμβρη, για τον Καραμανλή, ότι δηλαδή είναι τελειωμένος και δεν ξανασχοληθείς μαζί του.

Κακώς ασχολήθηκες και σήμερα. Κακώς, πολύ κακώς θα έλεγα.

Σ'αυτούς τους ανόητους δεν έχει έννοια να απευθύνεται κανείς με λογική διαλόγου. Πρέπει να τους μιλάει κλωτσώντας τους. Πρέπει να τους λέει φύγετε εδώ και τώρα. Ούστ...

Σε ακραία απελπισία, θάπρεπε ΓΑΠ να απευθυνθείς στους υπόλοιπους βουλευτές λέγοντάς τους, ότι καλή η συζήτηση, αλλά το θέμα είναι να δείτε οι υπόλοιποι τι θα κάνετε, διότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει ρόλο στην όποια προσπάθεια. Αντίθετα πρέπει να λογίζεται σαν ένα ακόμη εμπόδιο.

Δεν έχει έννοια να συζητά κανείς με κάποιους που στα σοβαρά είπαν ότι όσες τράπεζες θα κάνουν χρήση του πακέτου στήριξης, θα συμβιβασθούν τα στελέχη τους να μη παίρνουν περισσότερα από 1200 ευρώ ημερησίως.
Μια τέτοια τιμωρία είναι απάνθρωπη.

Τί συζητάτε μωρέ με τα νούμερα. Αντε σιχτιρίστε τους. Αντε κοιτάξτε οι υπόλοιποι τι μπορείτε να κάνετε.

Υ.Γ. Εχει αλλάξει η όψη του Καραμανλή και ο ήχος της φωνής του. Τον κοιτάς και βλέπεις έναν άνθρωπο που ξέρει ότι είναι πελαγωμένος, ότι είναι ένας πολιτικός που έχει χάσει το χάρισμα της "εγγύτητας".
Αντίθετα ο ΓΑΠ το είχε κατακτήσει, αν και σήμερα δεν το εκμεταλεύτηκε και ξανακύλησε σε "αποστασιοποίηση".
Δεν χρειάζεται. Ο κόσμος περιμένει το πλησίασμα. Δεν του αρέσει του κόσμου, να μιλάει απολογούμενος στον Καραμανλή, αντίθετα περιμένει να τον αγνοήσει και να μιλήσει απλά και ζεστά στον κόσμο και στα προβλήματά του.

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

ΗΠΑ: Στα σκαριά στήριξη για προβληματικά στεγαστικά

ΗΠΑ: Στα σκαριά στήριξη για προβληματικά στεγαστικά

------------
Οπως έγραφα στο,
ΑΝΑΚΑΤΑ: ΔΙΑΦΟΡΙΚΟ ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ. Μια πρόταση για το θέμα των δανειοληπτών

η λύση στο πρόβλημα των δανειοληπτών, δεν μπορεί παρά να προκύψει από μια πολιτική "διαμόρφωσης του ύψους των δόσεων, στις δυνατότητες των δανειοληπτών".

Το κείμενο για το πρόγραμμα στήριξης των προβληματικών στεγαστικών στις ΗΠΑ, επιβεβαιώνει την ορθότητα της σκέψης , που κατέθεσα.

Μήπως θα έπρεπε να το λάβουν υπόψη και οι δικοί μας πολιτικοί;

Αργά ή γρήγορα, είμαι σίγουρος ότι θα γίνει πολιτική και στην χώρα μας.
Είναι μονόδρομος.

Οσο πιό γρήγορα υιοθετηθεί τόσο καλύτερα θα είναι.
Θα απελευθερωθεί και ψυχολογικά, αλλά και πρακτικά η ρευστότητα που απαιτείται για να τονοθεί όλη η οικονομία.

Παράλογη Κυβέρνηση ή Λογική Αντιπολίτευση;

Τα 28 δίς ευρώ, είναι εκτός των άλλων και ένα παράλογο νούμερο.
Σιγά μη το ψάξανε.
Σκέφτηκαν ότι είμαστε κάπου 11 εκατομμύρια, δηλαδή περίπου 2.8 εκατομμύρια οικογένειες και σκέφτηκαν ότι μπορούν να ζητήσουν από κάθε οικογένεια 10.000 ευρώ και τους προέκυψε έτσι ο μαγικός αριθμός 28 δις.
Για την ακρίβεια τους προέκυψε 27.5 δίς και στην μεγαλοθυμία του Πρωθυπουργός τα στρογγύλεψε στα 28.

Τί είναι για την ελληνική οικογένεια 10.000 ευρώ; Τίποτε.

Μα καλά είμαστε με τα καλά μας; Οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι, είναι ανόητοι. Δεν έχουν ιδέα για το πρόβλημα που δημιουργήσαν.

Δεν είναι που είναι απλά παράλογη η πρότασή τους, αλλά εγκλωβίσαν και τους πολίτες να συζητούν σαν να ήταν δεδομένα αυτά τα 28 δίς και απλά του τα κρύβανε.

Αφού για τις τράπεζες βρεθήκαν 28 δίς, θα μπορέσουν να βρούνε και για τους εργαζόμενους.

Και δίκιο έχουν από την μεριά τους.

Ομως, κινδυνεύει η δημόσια συζήτηση να εγκλωβισθεί στον παραλογισμό τους και πρέπει σύντομα να ειπωθούν στον λαό, τα νούμερα και τι σημαίνουν για την τσέπη του, επειδή στο τέλος από την τσέπη του θα βγούνε.

Η χώρα δεν έχει τα φόντα να βρεί επιπλέον 28 δίς.
Να βρεί 4-5 ακόμη το καταλαβαίνω, αλλά 28 ούτε να το σκέφτονται οι πολιτικοί.

4-5 το πολύ και αυτά όχι από κανέναν φόρο αλλά από το κυνήγι της φοροδιαφυγής, από την φορολογία της εκκλησιαστικής περιουσίας, από την φορολογία των μερισμάτων και των κερδών.
Ούτε ευρώ δεν μπορεί να δόσει ο κόσμος.

4-5 και αυτά για να φτιαχτεί ένας στοιχειώδης θεσμός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος με τον οποίο θα τονωθεί η ρευστότητα της αγοράς.
Αντε και 1 δίς για τα δημόσια έργα ώστε να αυξηθεί η αντίστοιχη απορρόφηση των ευρωπαικών κονδυλίων.
Αλλωστε με 1 +1 δίς θα έχουμε αύξηση κατά 50% των δημοσίων έργων για τα οποία ο προυπολογισμός κυμαίνεται γύρω στα 4.

Τόσα μπορεί να βρεί η χώρα-και τα περισσότερα από την δίωξη της φοροδιαφυγής και ίσως την μείωση των αμυντικών δαπανών- και με αυτά πρέπει να γίνει η πολιτική.
Τα άλλα είναι φαντασιώσεις του Καραμανλή.
Με 28 δίς προίκα κάνω και γώ τον πρωθυπουργό και πολύ καλύτερα μάλιστα, αλλά αυτό δεν είναι πιά πολιτική, είναι παπαριές.

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

Διαλύεται η κυβέρνηση.

Οι σημερινές διαφωνίες στην κυβερνητική επιτροπή για τα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης, καταδεικνύουν ότι διαλύεται η κυβέρνηση.
Οι υπουργοί του νεοφιλελευθερισμού από την μια μεριά, εκφυλισμένοι κυριολεκτικά σε εκπροσώπους συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων, με επικεφαλής τον εκπρόσωπο των τραπεζιτών Αλογοσκούφη, αλλά και τον Φώλια των Σούπερ Μάρκετ και των πετρελαιάδων και από την άλλη μεριά , τους εκπροσώπους της πολιτικής δεξιάς, όπως ο Σουφλιάς , η Πετραλιά κλπ.
Αυτό το μπουλούκι , δεν είναι πλέον κυβέρνηση, αλλά λαθρεπιβάτες , που θα μείνουν στις κυβερνητικές θέσεις όσο δεν τους πετάει με τις κλοτσιές ο κόσμος, ειδικά τώρα που η κρίση χρειάζεται ιδιαίτερες πολιτικές.

Επιμένω, ότι η λύση του αδιεξόδου βρίσκεται στον Αλαβάνο.
Η άρνησή του να συμπράξει σε μια συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ, στερεί από τον λαό την "βεβαιότητα", ότι η παρούσα κυβέρνηση, δεν είναι ο παράγοντας που εξασφαλίζει την διακυβέρνηση έναντι της ακυβερνησίας, αλλά αντίθετα, αυτή η κυβέρνηση επιβάλλει την ακυβερνησία, σε όφελος των τραπεζιτών και των διαφόρων καρτέλ.

Ο "άβουλος" και ανίκανος και σε επιστασία ευρισκόμενος πρωθυπουργός, καιρός είναι να τα μαζεύει και να του δίνει.
Αρκετά πιά.
Να φύγει άμεσα.

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008

Τα χρηματιστήρια ανέκαμψαν. Μήπως να ξανασκεφτόμασταν που να πάνε τα 28 δίς;

Ο DAX έκλεισε με +11.3% και ο DOW JONES με 9.88% ο NIKΚEΙ είχε κλείσει με +6.5% ήδη.
Μπορούμε να πούμε ότι τελείωσε η υπόθεση κράχ.
Οι ελληνικές τράπεζες όπως είχαν ανακοινώσει δεν έχουν κανένα πρόβλημα και μάλλον έτσι είναι.
Εντάξει, κάποια στιγμή μέσα στον πανικό, έπρεπε η κυβέρνηση να ανακοινώσει στήριξη στον τραπεζικό τομέα, καθαρά για ψυχολογικούς λόγους.
Ο πανικός όμως πέρασε και μάλλον μαζί του πρέπει να ανακληθεί και η ψυχολογική στήριξη, που εδώ που τα λέμε, για να παρασχεθεί θα πρέπει να επιβαρυνθούν οι έλληνες πολίτες με ένα δυσβάστακτο φορολογικό φορτίο, σε μια εποχή που δύσκολα του περισεύουν τα χρήματα που απαιτούνται.
Δεν θα είχα προσωπικά αντίρρηση, αν οι τράπεζες είχαν δείξει ότι εκτιμούσαν αυτή την ανάληψη "ευθύνης" των πολιτών, να τις στηρίξουν, αν δηλαδή είχαν εκτιμήσει την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ που τους παρασχέθηκε αδιαμαρτύρητα και ομόθυμα θα έλεγα.
Ομως ο παχυδερμισμός τους, όπως κυρίως εκφράστηκε με το κλείσιμο της στρόφιγγας ειδικά απέναντι στις μικρομεσαίες και μεσαίες επιχειρήσεις, νομίζω ότι πρέπει να μας κάνουν να αλλάξουμε γνώμη ριζικά.
Διαλέξαν να είναι ΑΠΕΝΑΝΤΙ στην αγωνία του λαού.
Ελπίζω ότι δεν θα βρεθεί βουλευτής που θα ξεχάσει αυτή τους την συμπεριφορά, τώρα που πέρασε το κλίμα "εκβιασμού".
Ελπίζω ότι θα αναβάλλουν την λήψη απόφασης με τον πρόχειρο και ατεκμηρίωτο τρόπο του Αλογοσκούφη και του Καραμανλή.
Είναι σίγουρο και αυτό να το έχει υπόψη της η αντιπολίτευση, ότι ο λαός δεν συναινεί σε κάτι τέτοιο.
Να βγούν οι τράπεζες από το κάδρο των 28 δίς και να μπούνε οι πραγματικέ παραγωγικές δυνάμεις της χώρας.
Οι αγρότες έχουν σοβαρό πρόβλημα, το ίδιο και οι μικροέμποροι και οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και οι μεγάλες επιχειρήσεις.
Τα 28 δίς, αν είναι να διατεθούν να διατεθούν με αξιολόγηση του επείγοντος.
Η σειρά των τραπεζών είναι πολύ πιό κάτω από άλλες κατηγορίες επιχειρήσεων.
Ας περιμένουν, μέχρι τότε που θα μάθουν ότι ωφείλουν να σέβονται την αλληλεγγύη και να μη την βλέπουν σαν ευκαιρία να μας τ'αρπάξουν.
Διάβαζα χθές δύο ειδικής σημασίας ειδήσεις.
1. Οι 10 υγιέστερες επιχειρήσεις της χώρας έχουν ρευστότητα μόνο για τρείς μήνες, φαντάζεσθε τι γίνεται με τις υπόλοιπες και την ανασφάλειά τους που μετακυλίεται σε σκέψεις για απολύσεις όπως είναι φυσικό.
2. Υπάρχει η Ευρωπαική Τράπεζα Επενδύσεων που έχει ένα σοβαρό κονδύλι για επιχειρηματικά δάνεια με επιτόκια 4 %, που τα προιόντα τους τα σαμποτάρουν οι τράπεζες. Να παρέμβει η αντιπολίτευση ώστε να υποχρεωθούν οι τράπεζες να τα προωθήσουν στους επιχειρηματίες, για να ανασάνει η αγορά.

ΟΥΤΕ ΕΥΡΩ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΡΙΝ ΕΝΙΣΧΥΘΟΥΝ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΟΙ ΧΑΜΗΛΟΜΙΣΘΟΙ, ΟΙ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ.

ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΘΕΙ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΕΓΓΥΗΜΕΝΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ , ΤΩΡΑ.
ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ 5 ΔΙΣ.

Τραγέλαφος

Επανέλεγχο λέει των Ε9 θα κάνουν οι εφορίες και από τον έλεγχο θα προκύψουν τρείς κατηγορίες προστίμων.
Τα μικρά λάθη που θα έχουν πρόστιμο μέχρι 1000 ευρώ που θα κληθούν να το πληρώσουν με προσαύξηση 50%, τα μεγαλύτερα λάθη που θα έχουν πρόστιμο μεγαλύτερο από 1000 ευρώ τα οποία θα έχουν προσαύξηση 100% και τα άλλα που από τα λάθη δεν προκύπτει πρόστιμο.

Ε ακόμη και αυτοί θα κληθούν να πληρώσουν 100 ευρώ.

Δεν είμαστε καλά. Δεν είμαστε καθόλου καλά.

Εντάξει καταλαβαίνω, ότι είναι σε απελπισία. Δεν είναι ικανοί να κάνουν την δουλειά τους, έχουν καταρρεύσει τα έσοδα και όσο πλησιάζει ο Δεκέμβριος , ο εκνευρισμός τους γίνεται μεγαλύτερος. Καταλαβαίνω, είναι έτοιμοι να τα βροντήξουν όλα και να μας παρατήσουν στην μοίρα μας. Ετσι κάπως θα σκέφτονται ο Αλογοσκούφης και ο Μπέζας, είμαι σίγουρος.

Μεταξύ τους θα λένε. Μωρέ έτσι μούρχεται να τους παρατήσω όλους και τότε θα δούνε. Θα λένε Αλοφοσκούφης και θα κολλάει η γλώσσα τους.

Υπάρχει κανείς να του πεί, να πάει να γ.... να μας αφήσει ήσυχους;
Υπάρχει;

Είναι χειρότερα απο το 1929 τα πράγματα.

Είχα ακούσει από την γιαγιά μου, ότι το 1918 και το 1929 αλλά και την κατοχή, τρώγανε φασόλια, χόρτα και μπακαλιάρο.
Ετσι πέρασαν, τις δυσκολίες.
Μπακαλιάρος λοιπόν.
Στο μυαλό μου πάντα εξαιρούσα από την πείνα τις χώρες που έχουν μπακαλιάρο.
Τις σκανδιναβικές χώρες δηλαδή, Νορβηγία, Σουηδία, Δανία , Ισλανδία.
Να γιατί τον θυμήθηκα.
Δεν μου καθόταν καλά η χρεοκοπία της Ισλανδίας, μ'αυτά που ήξερα.
Μια χώρα με άφθονο μπακαλιάρο, δεν μπορεί να χρεοκοπεί, όταν ο κόσμος είναι σε κρίση. Τότε τι θα κάνουν οι άλλες.Και όμως.
Για να το τεστάρω, παρήγγειλα σήμερα να φάω μπακαλιάρο.
Έχει διπλάσια τιμή από το χοιρινό ή το κοτόπουλο. Γιατί δεν ψαρεύουν μπακαλιάρο για να λύσουν το πρόβλημά τους;
Το λάδι από την άλλη που τότε ήταν πανάκριβο, σήμερα είναι πάμφθηνο. Κοστίζει όσο ένα πακέτο τσιγάρα, άκουσα στην τηλεόραση από τους παραγωγούς. Αρα οι λαδέμποροι δεν θα είναι οι "λαδέμποροι" αυτής της κρίσης. Μάλλον θάναι οι βενζινοπώλες και οι εταιρείες γαλακτοκομικών. Θα δούμε.
Το συμπέρασμα μου είναι ότι αυτή η κρίση θάναι χειρότερη απ'αυτή του 29. Εχουν πέσει τα κάστρα που είχαν αντισταθεί τότε, είναι φανερό.
Επίσης είναι φανερό, ότι οι ηγέτες δεν ξέρουν τι τους γίνεται.
Σήμερα ο Μπράουν και ο Σαρκοζί, ζητάνε κεφάλαια από τους Αραβες και την Κίνα και συμφωνήσαν σε επανίδρυση του καπιταλισμού και σε παγκόσμια διακυβέρνηση.
Για τόση σταθερότητα και σιγουριά μιλάμε.
Καλά κρασιά.
Εν τω μεταξύ τα τοξικά ομόλογα είναι ύψους 2.5 τρίς δολλάρια λένε.

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Η στήριξη των τραπεζών, ονομάζεται στήριξη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων από την κυβέρνηση

Δεν ξέρω για τα διάφορα προβλήματα της κυβέρνησης, αλλά στο χιούμορ, βλέπω μια συνεχόμενη βελτίωση.

Την φυγή από την βουλή την ονομάζουν κίνηση αποτροπής της παραγραφής των ευθυνών των υπουργών.

Τώρα με νέα φόρμουλα, ονάζουν την ληστεία των 28 δίς από τις τράπεζες στήριξη των νοικοκυριών.

Αύριο θα μας ονομάσουν την φοροεπιδρομή , φοροαπαλαγή.

Εχουν χιούμορ. Το πρόβλημα είναι ότι δεν βρέθηκε κανείς θεατρικός επιχειρηματίας να τους διαθέση την θεατρική σκηνή που απαιτείται.

Γιατί;
Είναι κρίμα.

ΔΙΑΦΟΡΙΚΟ ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ. Μια πρόταση για το θέμα των δανειοληπτών

Θα παρθούν διαβάζουμε μέτρα ανακούφισης των δανειοληπτών ή προτείνονται μέτρα για την ανακούφισή τους.
Μέχρι στιγμής τα μέτρα αφορούν την προστασία τους από τις κατασχέσεις των τραπεζών, είτε με προσαρμογή του ορίου των οφειλών, είτε με την θεσμοθέτηση κανόνων πλειστηριασμού, διαφανών με την εγγύηση της δικαστικής εξουσίας.
Ομως αυτό που δεν έχει συζητηθεί, είναι η απάντηση στην ουσία του προβλήματος, που είναι οι επιπτώσεις που έχει η οικονομική κρίση, στην δυνατότητά τους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
Οταν πήραν το στεγαστικό δάνειο τους, ελέγχθηκε η ικανότητά τους από τις τράπεζες και εκρίθη αρκετή για να έχει μια καλή σχέση η τράπεζα με τον δανειολήπτη.
Πολλές φορές, εξ αιτίας αυτής της έγκρισης, ο δανειολήπτης ρίσκαρε την προκαταβολή στην αγορά κατοικίας, όλων των αποταμιεύσεων του και τουλάχιστον έβαλε μέχρι πριν κάποια χρόνια το 20% της αξίας της αγοράς απ'αυτές.
Έλαβε διαβεβαιώσεις από τις τράπεζες, ότι αυτός ο τρόπος ήταν ωφελιμότερος γι'αυτόν από το να μένει στο νοίκι -με βροχή δημοσιεύσεων και διαφημίσεων- και το αποφάσισε.
Οι τράπεζες και αν όχι αυτές, η Τράπεζα της Ελλάδος και το Υπουργείο Οικονομικών που τους επέτρεπαν να δίδουν τέτοια δάνεια στους πολίτες, υποτίθεται ότι είχαν πλήρη γνώση για τις μελλοντικές οικονομικές εξελίξεις, και από την θέση που έχουν στην οικονομία, αλλά και από τις ειδικές γνώσεις που τα στελέχη και οι υπηρεσίες τους έχουν.
Προφανώς δεν έχει κανείς απαίτηση μαντικών ικανοτήτων για την προσωπική μελλοντική πορεία του κάθε δανειζόμενου. Προφανώς μπορεί οι προβλέψεις να ήταν σωστές, αλλά ο συγκεκριμένος δανειολήπτης, να ευθύνεται για την μη εκπλήρωση της φυσιολογικής οικονομικής του πορείας στην συνέχεια.
Σωστό αυτό αν μιλάμε για την εξαίρεση. Οχι όμως αν μιλάμε για τον κανόνα.
Οχι αν μιλάμε για όλους τους δανειολήπτες.
Διότι η κρίση, δυστυχώς αυτό το πεδίο διαμορφώνει.
Ολο και περισσότεροι δανειολήπτες θα αδυνατούν να εκπληρώσουν τις απαιτήσεις των δανείων, επειδή η οικονομία μπαίνει σε ύφεση.
Χάνουν την δουλειά τους, χάνουν τα επιχειρηματικά κέρδη που και αυτοί και οι τράπεζες υπέθεταν, γενικά η οικονομική τους κατάσταση μεταβάλλεται από κοινωνικούς και γενικότερα εθνικούς και παγκόσμιους όρους.
Στην πραγματικότητα, οι δανειολήπτες βρίσκονται σε κατάσταση "ανωτέρας βίας".

Ωραία θα μου πεί κανείς όλα αυτά, αλλά ποιό είναι το συμπέρασμα; Τί είναι το σωστό που πρέπει να γίνει;
Θα πρέπει μήπως οι τράπεζες να χάσουν τις δικαιούμενες εξυπηρετήσεις των δανείων;
Οχι ακριβώς.
Πρέπει απλά να βρεθεί μια λογική φόρμουλα, που στόχο να έχει και την εξυπηρέτηση των δανείων αλλά και την διασφάλιση των δικαιωμάτων των δανειοληπτών.

Στο μυαλό μου έχω μια διαφορική φόρμουλα, που μπορεί ίσως να δόσει λύση στο πρόβλημα.

Να θεσμοθετηθεί, ότι οι δανειολήπτες θα δίνουν για εξυπηρέτηση των δανείων κάθε φορά το ποσοστό των εισοδημάτων που έδιναν κατά μέσο όρο από τότε που πήραν το δάνειο μέχρι σήμερα.
Αν δηλαδή κάποιος είχε φορολογική δήλωση όταν πήρε το δάνειο (Α1) και δόση (Δ1) που ήταν ποσοστό [Π1=Δ1/Α1] και φέτος (Αν) με δόση (Δν) που ήταν ποσοστό [Πν=Δν/Αν] πολύ υψηλότερο από το Π1 , τότε η δόση του να διαμορφωθεί σε (Δν+1) που να προκύπτει ως γινόμενο του (Αν+1) επί τον μέσο όρο των [(Π1+Π2+...+Πν)/ν] και αυτό ταυτόχρονα να προσδιορίζει και μια επιμήκυνση του χρονικού ορίου κατάλληλη ώστε να αποπληρωθεί το δάνειο.
Και πάλι υψηλή θα είναι η δόση, αλλά ενδεχομένως θα αφήνει ένα περιθώριο για να καταναλώσει μέρος του εισοδήματός του και για τα άλλα βασικά αγαθά που χρειάζεται η οικογένειά του.
Οπως οι τράπεζες δεν θέλουν να χάσουν τα χρήματά τους, έτσι και οι άλλοι παραγωγικοί φορείς της χώρας (παραγωγοί , έμποροι, βιομηχανίες κλπ) δεν μπορεί να στερηθούν εξ αιτίας τους τους πελάτες τους και κατά συνέπεια να κλείσουν.
Το "μοίρασμα των ιματίων" μας δεν μπορεί να θέλουν οι τράπεζες να γίνουν με τον απόλυτα προνομιακό τρόπο τους.

Στην πραγματικότητα η συζήτηση για τους δανειολήπτες αφορά τον ορισμό σειρά προτεραιότητας των παραγόντων της αγοράς στον μισθό του εργαζόμενου.
Αυτή η σειρά είναι καθοριστική και τα μερίδια που αντιστοιχούν σε κάθε "οφειλέτη" πρέπει να ορισθούν με δικαιότερο τρόπο.
Δεν μπορεί ένας παράγοντας, να τα θέλει όλα, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις του στην λειτουργία των υπολοίπων.

ΔΙΑΦΟΡΙΚΟ ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ λοιπόν, αν θέλουμε να ξαναβρεί η οικονομία την φυσιολογική σειρά της.

Η βελτίωση στο μέλλον της οικονομικής κατάστασης μας θα ξαναοδηγήσει τα επιτόκια στο αρχικό ύψος τους.

Η ρύθμιση αυτή θα γίνει , είτε το θέλουν οι τράπεζες είτε όχι, όπως έγινε στην Ιαπωνία που έφτασαν να δίνουν χρήματα με αρνητικά επιτόκια, αλλά το θέμα είναι ότι στο μεταξύ θα έχουν καταστραφεί πολλοί δανειολήπτες και είναι άσχημο πολύ κάτι τέτοιο.

Είναι κρίμα την διευκόλυνση που ζητάνε σήμερα και την αρνούνται οι τράπεζες να τους την δίνουν στην συνέχεια, όταν θα έχουν καταστραφεί και αυτοί και μεγάλο μέρος της αγοράς.

Αλαβάνος-Μέρφυ 1-0(;). Υπάρχει λύση στο πρόβλημα της οικονομικής κρίσης;

Να το πω ευθύς εξ αρχής. ΟΧΙ

Το αισθάνομαι . Ο Νόμος του Μέρφυ είναι παρών.
Αν κάτι μπορεί να πάει άσχημα, θα πάει άσχημα μας λέει.

Και μετράω, δείγματα.
Πριν από έναν χρόνο κάτω από τις ανεγκέφαλες ιαχές της Αριστεράς, απορρίπτονταν η Συνταγματική συνθήκη, αφού προηγουμένως είχε απορριφθεί πάλι το Ευρωσύνταγμα από την Γαλλία και την Ολλανδία, που τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν, ιδιαίτερα ο Σαρκοζύ, για να καταφέρει ευρωπαικές λύσεις στο πρόβλημα. Ομως τώρα υπάρχει η Μέρκελ, που αδιαφορεί για κάθε άλλη λύση, εκτός από ότι αφορά την Γερμανία.

Ευρώπη πάπαλα λοιπόν.

Μετράω ακόμη. Η πιστωτική κρίση έγινε ήδη χρηματιστική κρίση και στην συνέχεια εξελίσεται σε κρίση οικονομική με ραγδαίους ρυθμούς.
Ηδη κάποιες χώρες γονατίζουν και στην συνέχεια μένουν γονατιστές. Ισλανδία, Ουγγαρία, διαβάζω τώρα για Κορέα.
Ανεργία καλπάζουσα στην αυτοκινητοβιομηχανία, ανεργία στις κατασκευές, χρεοκοπίες στην ποντοπόρα ναυτιλία.
Μετράω ακόμη την ηλιθιότητα του Μπούς που δεν εννοεί να καταλάβει ότι έχουν γίνει όλα μαντάρα, μετράω τις δηλώσεις Γκρίσπαν , που επιτέλους κατάλαβε ότι όλη η πολιτική του ήταν μοιραίο λάθος. Μετράω την πτώση της ισοτιμίας ευρώ δολλαρίου.
Πως γίνεται το νόμισμα της ισχυρής ευρώπης να πέφτει στην σχέση της με το ψοφίμι δολλάριο;
Μετράω το ποσοστό υστερίας στην υπόθεση Βατοπεδίου και από την ΝΔ αλλά και από την αντιπολίτευση και ανιχνεύω σ'αυτήν έναν μηχανισμό "φυγής από τα ουσιαστικά ζητήματα", που είναι η ραγδαία επιδείνωση της κρίσης.
Ως πότε θα ασχολούμαστε με τις μαλακίες του Εφραίμ, του Ρουσόπουλου , του Δούκα και του Φωτιάδη; Ως πότε;

Δεν ξέρω πόσο σημαντικό είναι να αποδειχθεί η ευθύνη του Ρουσόπουλου ας πούμε, αλλά ξέρω πόσο σημαντική θα είναι η ευθύνη για τον πολιτικό κόσμο, από την ολιγωρία του να κάνει πρώτο και μοναδικό θέμα την οικονομική κρίση.

Κανέναν δεν ενδιαφέρει τί έγινε;
Μας ενδιαφέρει τι θα κάνουμε τώρα.
Ο κόσμος βασανίζεται κάθε μέρα και βασανίζεται όλος. Οχι μόνο αυτοί που τους τραβούν οι τράπεζες σε πλειστηριασμό, αλλά και τους υπόλοιπους, που τους βασανίζει η ανασφάλεια, για το δικό τους μέλλον.
Θα μπορεί αύριο ο δανειολήπτης που μέχρι σήμερα κατάφερνε και πλήρωνε κανονικά το δάνειό του, να το εξυπηρετεί;
Θα έχει δουλειά;
Βλέπει τους εργαζόμενους της Ζήμενς στην Θεσ/νίκη, του Λαναρά στο Σύνταγμα, της Ρενώ στο Παρίσι -λέγεται ότι τα προάστεια ξανάρχονται δριμύτερα-, της Φόρντ στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερική και άλλους και τον πιάνει σύγκρυο.
Πόσο θα αργήσει η κρίση να χτυπήσει τον καθένα μας;
Πόσο θ'αργήσει να μη μπορεί κάποιος να πληρώσει κάποιες δόσεις για να χάσει το σπίτι του;
Γιατί ακόμη δεν ψηφίστηκε ο νόμος για τους δανειολήπτες;
Πότε στο κέρατό μου θα γίνει;
Γιατί για τις τράπεζες βρεθήκαν χρήματα και γι'αυτούς δεν μπορεί να βρεθεί ούτε μια χρονική διευκόλυνση;

Δεν βλέπω που θενά στον ορίζοντα λύση στο πρόβλημα. Διάβασα σήμερα και την συνέντευξη Στίγκλιτς στην "Ε".
Λυπάμαι αλλά δεν είδα λύση. Βαρέθηκα να διαβάζω με διάφορους τρόπους το ότι είμαστε σε κρίση και γιατί βρεθήκαμε σε κρίση.
Αυτό το έβλεπα ακόμη και γώ και γι'αυτό το είχα βάλει στον τίτλο του μπλόγκ μου.
Πως θα βγούμε με ενδιαφέρει να δούμε.
Και να το δούμε πειστικά.
Μέχρι στιγμής δεν έχω πειστεί ότι διαφαίνεται κάτι.

Αυτό σημαίνει ότι ο νόμος του Μέρφυ θα ολοκληρώσει την πορεία του.

Θα μας συμβεί ότι χειρότερο μπορεί να σκεφτεί κανένας, αν δεν παρει η αντιπολίτευση την πρωτοβουλία να σπα΄σει τα κομματικά στεγανά και να καθήσουμε όλοι να δούμε τι θα κάνουμε.
Γι'αυτό ας απομονώσουμε σε μια πρώτη φάση τους διάφορους ανεγκέφαλους της ηγεσίας του ΣΥΝ, Τσίπρα, Λαφαζάνη κλπ και ας δούμε οι υπόλοιποι , τι μπορεί να γίνει.

Η ευθύνη του Αλαβάνου, να πάρει την πρωτοβουλία και να σπάσει τις αγκυλώσεις είναι μεγάλη και είναι ο μόνος που σ'αυτή την φάση μπορεί να το κάνει και οφείλει να το κάνει.

Μπορεί να καταλάβει ότι προέχει η κρίση του κομματικού συμφέροντος.
Ελπίζω, ότι στην διαμάχη Αλαβάνος-Μέρφυ θα κερδίσει ο Αλέκος.

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

Αγορά των Τραπεζών από το Κράτος εδώ και τώρα και σχέδιο αλληλεγγύης.

Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης αρχίζουν να βρίσκουν κοινό βηματισμό, για το ζήτημα της τραπεζικής και γενικότερης κρίσης.
Ο ΣΥΝ "υιοθετώντας" την πρότασή μου -εντάξει λέμε και καμμία υπερβολή- όπως την είχα προτείνει στις 8/10
ΑΝΑΚΑΤΑ: Μια νέα πολιτική είναι αναγκαία. "Κοινωνικοποίηση των τραπεζών τώρα".
και στις 16/10 στο πόστ
ΑΝΑΚΑΤΑ: 28 δίς. Μας κοροιδεύουν
βρίσκεται πολύ κοντά στην πρόταση του ΓΑΠ για αγορά μετοχών των τραπεζών από το κράτος με τα χρήματα στήριξης, χωρίς να διευκρινίζει, αν η αγορά των μετοχών θα φτάσει σε επίπεδο αγοράς τους.

Μπορούν τα δύο κόμματα να συζητήσουν και να συμπορευθούν στο κορυφαίο αυτό ζήτημα παρέμβασης στην οικονομική κρίση.

Προσωπικά όπως έχω επισημάνει σε επόμενο πόστ μου, προβληματίζομαι πλέον, μήπως θα ήταν προτιμώτερο να ιδρύσει το κράτος Οργανισμό Κοινής Ωφέλειας, με αντικείμενο την Πιστωτική πίστη
ΑΝΑΚΑΤΑ: Εναλλακτικός δανεισμός, με δημιουργία Ο.Κ.Ω. ανταλλαγής χρημάτων
στον οποίο ενδεχομένως θα μπορούσαν να ενταχθούν και οι τράπεζες που το επιθυμούν, επειδή ίσως ο προσανατολισμός που έχουν οι υπάρχουσες τράπεζες , δεν είναι αυτός που θα χρειασθεί στην επόμενη περίοδο και κατά συνέπεια δεν θα γίνει και η ορθώτερη διαχείριση των χρημάτων των φορολογουμένων με τα οποία θα γίνει η στήριξη.

Η επιλογή μιας τέτοιας παρέμβασης, σε αντίθεση με την κυβερνητική επιλογή για "χάρισμα" στους τραπεζίτες των 28 δις που προκρίνει η κυβέρνηση, θα κάνει απολύτως διακριτή τόσο την ιδεολογική τους διαφοροποίηση από την ΝΔ, όσο και θα αποσαφηνίσουν την συγγένεια των δικών τους ιδεολογικών επιλογών.

Ενα άλλο πεδίο, στο οποίο πρέπει να εστιασθεί η κριτική προς την ΝΔ, είναι αυτό της λήψης των μέτρων για τους δανειστές, που ενώ σώζει τους τραπεζίτες με επείγοντα τρόπο, ακόμη δεν έχει λάβει έστω τα στοιχειώδη μέτρα για το κτύπημα των "κορακιών" των πλειστηριασμών.

Αυτοί οι καιροί, είναι κρίσιμοι για την σχέση των κομμάτων με την κοινωνία.
Πρέπει να βιασθούν.

Οσο δεν πείθουν, ότι είναι χρήσιμοι και απαραίτητοι και ικανοί - όπως το πέτυχαν με την υπόθεση του Βατοπαιδίου, όπου η κοινωνία είδε ότι τα κόμματα έχουν χρησιμότητα- τόσο θα βλέπουν συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ να μη μαζεύσουν ούτε τα συνδικαλιστικά τους στελέχη.

Η αντιπολίτευση κατάφερε να ανατρέψει την "παγιωμένη πεποίθηση", ότι πολιτική κάνει μόνο η κυβέρνηση και στην πραγματικότητα η αντιπολίτευση είναι αργόμισθοι στον "πάγκο", χθές στην Βουλή. Δεν πρέπει να αφήσει να ανατραπεί αυτή η επιτυχία. Πρέπει να συνεχίσει να κρατάει την ατζέντα της πολιτικής, με σωστή επιλογή στόχων και επιχειρημάτων.

Είναι απαραίτητη αυτή η πολιτική της αντιπολίτευσης γιατί την ίδια ώρα που ο κόσμος καίγεται ο Καραμανλής τρέχει στο Κατάρ για να φροντίσει για το ξεπούλημα της Ολυμπιακής, την ίδια ώρα που σώζει τις τράπεζες.

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

Γιώργος Παπανδρέου: Να αγοράσει το δημόσιο μετοχές των τραπεζών

Μαύρη Παρασκευή στα χρηματιστήρια
Aπώλειες έως 15% στην Αθήνα

Γιώργος Παπανδρέου: Να αγοράσει το δημόσιο
μετοχές των τραπεζών

Τελευταία ενημέρωση: 24/10/2008 17:29
Στη διατύπωση πρότασης για αγορά από το δημόσιο ισχυρών μετοχικών μεριδίων στις ελληνικές τράπεζες προχώρησε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου, μετά τη βύθιση του Χρηματιστηρίου που μειώνει πολύ σημαντικά την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών, καθιστώντας τις ευάλωτες σε οποιαδήποτε προσπάθεια επιθετικής εξαγοράς. Την ίδια στιγμή «ξεπούλημα» των τραπεζών και των μετοχών εταιρειών υψηλής κεφαλαιοποίησης συνεχίζεται σήμερα Παρασκευή με τις απώλειες στο χρηματιστήριο να φτάνουν το 15%.

Εναλλακτικός δανεισμός, με δημιουργία Ο.Κ.Ω. ανταλλαγής χρημάτων

Διάβασα κάπου αλλά δεν το βρίσκω (*), ότι στην Αγγλία αναπτύσσεται ένας άλλος τρόπος δανεισμού.
Η διαδικασία γίνεται μέσω του Ιντερνετ.
Αν κατάλαβα καλά ένας ιστότοπος, λειτουργεί ως εικονική τράπεζα, όπου συναντώνται όσοι θέλουν να δανεισθούν, με όσους θέλουν να δανείσουν και συμφωνούν χωρίς την διαμεσολάβηση κάποιας τράπεζας.

Εγώ θέλω ας πούμε 100 ευρώ και κάποιοι έχουν περίσευμα που αν το καταθέταν στην τράπεζα θα πέρναν ένα επιτόκιο που συνήθως είναι μηδενικό, σε σχέση με τον πληθωρισμό.
Από την άλλη μεριά εγώ αν δανειζόμουν από την τράπεζα, θα πλήρωνα επιτόκιο μέχρι και 20%.

Αντί λοιπόν να πάμε και οι δύο στον τραπεζίτη που θα εκμεταλευτεί και τους δυό μας, συμφωνούμε μεταξύ μας σε ένα επιτόκιο χαμηλό για τον δανειζόμενο και υψηλότερο για τον δανειστή και συνάπτουμε ένα συμφωνητικό που το υπογράφουμε και οι δύο και έτσι είμαστε και οι δύο ευχαριστημένοι.

Αυτή την λειτουργία θα μπορούσε να την κάνει το κράτος, με την δημιουργία ενός Οργανισμού Κοινής Ωφέλειας, όπως η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, η ΕΥΔΑΠ .
Δεν χρειάζονται κεφάλαια, χρειάζεται απλώς η εγγυρότητα που έχει μια κρατική λειτουργία.

Εντάξει να ενισχύσουν τις τράπεζες, με λογικά βέβαια ποσά, αλλά να εξυπηρετήσουν και τους πολίτες με την δημιουργία αυτών των απαραίτητων πλέον Οργανισμών Δανειοδότησης.

Η κοινωνία δεν αντέχει άλλο.
Οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις αλλά και τα νοικοκυριά έχουν ανάγκη για φτηνό χρήμα και είναι καιρός τα κόμματα να σκεφτούν πάνω στο πρόβλημα και να δόσουν "άλλες λύσεις", κατάλληλες για το μέλλον.

* το βρήκα ΕΔΩ

Πειθαρχική δίωξη από τον εισαγγελέα σε βάρος της Αικ. Πελέκη–Βουλγαράκη

Πειθαρχική δίωξη από τον εισαγγελέα σε βάρος της Αικ. Πελέκη–Βουλγαράκη

24 Οκτωβρίου 2008, 13:36

της Βασιλικής Κόκκαλη

Αντιμέτωπη με πειθαρχική δίωξη για δυο αδικήματα είναι πλέον η συμβολαιογράφος κυρία Αικατερίνη Πελέκη – Βουλγαράκη! Ο εισαγγελέας κ. Κωνσταντίνος Σιμιτζόγλου που διενεργούσε τη σχετική πειθαρχική έρευνα άσκησε στην σύζυγο του πρώην υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας κυρίου Γιώργου Βουλγαράκη πειθαρχική δίωξη για δύο αδικήματα. Το πρώτο αφορά στη συμμετοχή της σε δυο ΕΠΕ και το δεύτερο τη σύνταξη συμβολαίων ακινήτων εντός αρχαιολογικών χώρων. Η ποινή που μπορεί επιβληθεί στην κυρία Πελέκη από το πειθαρχικό δικαστήριο είναι είτε χρηματικό πρόστιμο είτε παύση του επαγγέλματός της από έναν έως τέσσερις μήνες.

Στο σχετικό 15σέλιδο γραπτό υπόμνημα με το οποίο είχε δώσει εξηγήσεις στον εισαγγελέα, η κυρία Πελέκη υποστήριζε ότι τίποτα μεμπτό δεν έχει διαπράξει, επικαλούμενη μάλιστα γνωμοδοτήσεις σύμφωνα με τις οποίες αν ο συμβολαιογράφος δεν είναι διαχειριστής ΕΠΕ μπορεί να συμμετάσχει σε αυτή.

Υπενθυμίζεται ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Εφετείων Αθηνών- Πειραιώς- Αιγαίου και Δωδεκανήσου, είχε ασχοληθεί με την υπόθεση αλλά ζήτησε να εκδοθεί γνωμοδότηση επί του θέματος από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Μάλιστα, τα πρακτικά της σχετικής συνεδρίασης παρέδωσε ήδη στον εισαγγελέα του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Γιώργο Σανιδά ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Στασινόπουλος.

-----------------------

Επειδή ήμουν ο πρώτος που έθεσε τα ερωτήματα εδώ, χαίρομαι που είχα δίκιο, τελικά.

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008

Ιταλία. Η φαντασία και η τεχνολογία κατά της κερδοσκοπίας.

Στην Ιταλία άρχισε να λειτουργεί μια νέα υπηρεσία, που δίνει στους καταναλωτές, όποια στιγμή θέλουν τις τιμές των προιόντων για 80 βασικά είδη.

Η μέθοδος είναι απλή.
Γράφεις το όνομα του προιόντος, ας πούμε ΜΗΛΑ και στέλνεις ένα SMS σε ένα τετραψήφιο νούμερο.
Σε δευτερόλεπτα, σου έρχεται η απάντηση, που γράφει:

Πόσο τα πουλάνε οι παραγωγοί
Πόσο τα πουλάει η Κεντρική αγορά και
Πόσο πουλιούνται στην λιανική στα μανάβικα.


Η αξία του μέτρου είναι προφανής.
Μπορείς να ελέγξεις αν έχεις μπροστά σου έναν κερδοσκόπο.

Αυτό είναι αρκετό.

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Ποιός ασχολείται με την πολιτική; Είναι όλοι ίδιοι;

Την δεκαετία του 90 άρχισε η απαξίωση της πολιτικής, ίσως και λίγα χρόνια νωρίτερα, αλλά τα τελευταία χρόνια, ο κανένας, ο δικομματισμός, ο "όλοι ίδιοι είναι", έγιναν το κεντρικό ιδεολογικό στίγμα της κοινής γνώμης.

Θυμάμαι να με αντιμετωπίζουν σαν ψώνιο, κολλημένο, οι φίλοι μου, πριν εννοείται τους χάσω και από φίλους. Πάλι με την πολιτική ασχολείσαι; Δεν βαρέθηκες; Ολοι ίδιοι είναι, δεν το βλέπεις , μόνο για την πάρτη τους ενδιαφέρονται και άλλα τέτοια. Και μάλλον είχαν δίκιο εδώ που τα λέμε. Συνέχισα να ασχολούμαι με την πολιτική, επειδή ήμουν ψώνιο και επειδή μόνο αυτό ήξερα να κάνω εδώ που τα λέμε.
Να βγάλω λεφτά από κονέ, κομπίνες, αλλά και υγιή επιχειρηματικότητα -αν υπήρχε , δεν την συνάντησα- δεν ήμουν ικανός, να παίξω τένις δεν ήξερα, ούτε είχα ιστιοπλοικό για να δοκιμάσω εκεί τις δυνατότητές μου. Τί μου έμενε; Η πολιτική.
Η πολιτική σε εποχές που ήταν χωμένη στο βούρκο, σε εποχές που είχε βαλτώσει , αλλά που γι'αυτό με ενδιέφερε ακόμη περισσότερο.

Σήμερα, παρά την κρίση την οικονομική και την γενικώτερη, νοιώθω καλά. Ξαναποκτάω φίλους και το να συζητώ πολιτικά, δεν μου το χρεώνει κανείς -ευθέως τουλάχιστον- ως ψώνιο.

Αναλογίζομαι όμως, αρκετές φορές εκείνες τις εποχές και προβληματίζομαι, αν είχα δίκιο ή αντίθετα είχαν δίκιο οι παλιοί μου φίλοι.

Εδώ θα κάνω μια παρένθεση.
Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από τους φίλαθλους που δεν ξέρουν ποδόσφαιρο. Για παράδειγμα οι περισσότερες γυναίκες δεν το ξέρουν το άθλημα και έτσι δεν δίνουν σημασία, στους κανόνες που το διέπουν. Προφανώς αυτό που τους αρέσει, σ'αυτό είναι η "νίκη", οι εντάσεις, η δύναμη. Οταν συζητάς μαζί τους για ποδόσφαιρο, βαριέσαι. Δεν ξέρουν βασικά πράγματα. Δεν ξεχωρίζουν τους αντιπάλους από τον διαιτητή όταν χάνει η ομάδα τους και δεν ξεχωρίζουν τον διαιτητή από τους παίκτες της ομάδας τους όταν κερδίζουν.
Εύκολα μπορούν , αν πρόκειται για την ομάδα τους, να δεχθούν την εισαγωγή στοιχείων του μπάσκετ , με ταυτόχρονη παραβίαση των κανόνων. Αρκεί να κερδίσουν.

Εκανα αυτή την παρένθεση για να γίνει ευκολώτερη η κατανόηση, των αλλαγών που έγιναν από το 90 και μετά στην πολιτική.
Ο νεοφιλευθερισμός εγκατέστησε στην οικονομία το δικαίωμα της παραβίασης των κανόνων.
Είτε μέσω των off-shore, είτε μέσω της κίνησης των κεφαλαίων με πλεονεκτήματα τις νέες τεχνολογίες (ίντερνετ) έναντι των συμπαικτών, είτε με την εισαγωγή προιόντων όπως τα παράγωγα και τα διάφορα δομημένα , τα διάφορα subprime κλπ.
Διάβαζα αυτές τις μέρες, ότι ενώ η πραγματική παγκόσμια οικονομία είναι ένα μέγεθος της τάξης των 50 τρίς δολλαρίων ετησίως, στα ταμπλώ η οικονομία είχε μέγεθος 300 τρίς.
Μια φούσκα με εξαπλάσιο όγκο από αυτόν της πραγματικής οικονομίας, τον οποίο η πολιτική έπρεπε να διαχειριστεί ή κυρίως να μη διαχειριστεί, διότι έτσι θα αποκαλύπτεταο το απατηλό μέγεθός της και θα έπρεπε να ξεφουσκώσει.
Ο Νεοφιλελευθερισμός με άλλα λόγια εισήγαγε στην οικονομία κανόνες του μπάσκετ και το παιχνίδι που έπρεπε να σχολιάσει κανείς δεν είχε καμμία άλλη σοβαρή ερμηνεία , απ'αυτήν που περιέγραψα στην παραπάνω μεταφορά με το ποδόσφαιρο.
Το παγκόσμιο οικονομικό παιχνίδι, γινόταν με παραβίαση βασικών κανόνων, από τους οποίους όμως κρινόταν πραγματικά αποτελέσματα.
Ετσι πολλές πολιτικές δυνάμεις, υποχρεώθηκαν να αναθεωρήσουν απόψεις και ιδεολογίες και να προσαρμοστούν στην ιδεολογία αυτού του παιχνιδιού μέσα στην διογκούμενη φούσκα.
Ετσι είδαμε τους σοσιαλδημοκράτες να μιλάνε με σοσιαλνεοφιλελεύθερους όρους, τους συντηρητικούς να μιλάνε με νεοφιλελεύθερους όρους και την αριστερά, προσκολημμένη στις μαρξικές βεβαιότητες, να μιλάει για έναν άλλο κόσμο που δεν είχε καμμία επαφή με την πραγματικότητα.
Ολοι δηλαδή, ο καθένας με τον τρόπο του, βρεθήκαν σε αφασία είτε με την πραγματικότητα, είτε με την ιδεολογία τους.
Δεν είχε άδικο λοιπόν η αριστερά όταν μίλαγε για δυνάμεις του δικομματισμού, δηλαδή των κομμάτων που συμμετείχαν και διαχειριζόταν την φούσκα και που ασφαλώς μοιάζαν ως διαχειριστές που εγκαταλείπουν τις ιδεολογικές αφετηρίες τους προκειμένου να γίνουν ρεαλιστές.
Δεν είχαν άδικο όσοι διαπιστώναν ότι η αριστερά είναι στον κόσμο της.

Ολα αυτά μέχρι τώρα.
Διότι η κρίση, δεν έχει μόνο την τραγική σημασία, αλλά και την σημασία της εισόδου σε μια περίοδο περισυλλογής και διαμόρφωσης κρίσης επί των πραγματικών δεδομένων, όπως αυτά αποκαλύπτονται με την κατάρευση του κόσμου της φούσκας.

Η "κρίση" είναι το κάλεσμα στην ικανότητα "κρίσης" όλων μας, να περιγράψουμε τον πραγματικό κόσμο "μας" που τον είχαμε ξεχάσει χαμένο μέσα στον όγκο της φούσκας και να προτείνουμε λύσεις για τα προβλήματα που γεννήθηκαν στο παιχνίδι, μόλις ο διαιτητής ξαναέγινε διαιτητής και το χέρι δίνεται πέναλτυ, αντί να μετράει σαν γκόλ.

Η "κρίση" μας καλεί να μιλήσουμε επί της ουσίας, με την ιδιότητα "μας" πλέον, όχι εκείνη του "όλοι ίδιοι είμαστε, επειδή διαφορετικά θα είμασταν κορόιδα", αλλά του "είμαστε διαφορετικοί" και ευτυχώς, διότι μας "ζώσαν τα φίδια" και δεν ξέρουμε πως τα αντιμετωπίζουν.

Σε πρώτη φάσση "ολική επαναφορά των παιλών πολιτικών ταυτοτήτων" και βλέπουμε ....

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

"Πολεμο¨ στους φορολογικούς παραδείσους

"Πολεμο¨ στους φορολογικούς παραδείσους
Yπό την απειλή του πολέμου από την Ευρώπη βρίσκονται οι φορολογικοί παράδεισοι εξαιτίας της κρίσης.
"Η" 18/10
--------------------

Τον ¨πόλεμο¨ σε πενήντα περίπου φορολογικούς παραδείσους που υπάρχουν στον κόσμο αναμένεται να κηρύξουν την προσεχή Τρίτη οι Ευρωπαίοι.

Σε μία διεθνή συνάντηση που συνέρχεται στο Παρίσι ύστερα από πρωτοβουλία της Γερμανίας και της Γαλλίας θα εξεταστούν μέτρα και πρωτοβουλίες που θα ληφθούν εναντίον των φορολογικών παραδείσων οι οποίοι θεωρούνται ένα από τα αγκάθια που δημιουργούν προβλήματα στη διεθνή οικονομία και εκφεύγουν του ελέγχου, πράγμα που δεν πρέπει να υπάρχει σε ένα μελλοντικό σύστημα το οποίο θα έχει ως σκοπό τον έλγχο του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Transparence International France στους φορολογικούς παραδείσους υπάρχουν περίπου 400 τράπεζες, τα δύο τρίτα από τις 2.000 hedge funds και δύο εκατομμύρια περίπου εταιρείες-γραμματοκιβώτια που διαχειρίζονται περίπου 10 τρισεκατομμύρια δολάρια (δηλαδή περίπου 25 ελληνικά ΑΕΠ).

Νεοφιλελευθερισμός. Ο ιός της Σοσιαλδημοκρατίας, το τείχος της Αριστεράς

Σταθερά ο Αλέξης Τσίπρας, ο Αλέκος Αλαβάνος και φυσικά το ΚΚΕ, κατηγορούν την σοσιαλδημοκρατία ότι απετέλεσε κόμμα του νεοφιλελευθερισμού και με αποκλίσεις βέβαια αναθεματίζουν την σχέση της με την Αριστερά.
Οι σοσιαλδημοκράτες δεν είναι αριστεροί, αλλά ένα ακόμα κόμμα της αστικής τάξης και ειδικώτερα ένα κόμμα του νεοφιλελευθερισμού.

Εχουν δίκιο ή άδικο;

Η απάντηση δεν είναι όσο εύκολη φαίνεται.
Εκ πρώτης όψεως έχουν δίκιο. Ιδιαίτερα η σοσιαλδημοκρατία του Μπλερισμού όχι μόνο φλερτάρισε με τον νεοφιλελευθερισμό, αλλά απετέλεσε από κάποια στιγμή και μετά ένθερμο θιασώτη και πυλώνα του νεοφιλελευθερισμού.
Στην Ελλάδα, δεν είναι ψέμα αν κανείς υποστηρίξει ότι το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη έπαιξε τον ίδιο ρόλο.

Κατά συνέπεια θα μπορούσε κανείς να τελειώσει εδώ την συζήτηση, να τους δόσει δίκιο.

Ομως δεν είναι έτσι τα πράγματα.

Μια πολιτική δύναμη, έχει δύο προβλήματα που πρέπει να παντρέψει. Εχει τις ιδεολογικές της αναφορές από την μία πλευρά και την πραγματικότητα από την άλλη πλευρά που πρέπει να παντρέψει.

Ετσι για παράδειγμα οι κομμουνιστές στην Σοβιετική Ενωση, ιδεολογικά δεν πάψαν να είναι μαρξιστές, αλλά στην πράξη, μετετράπηκαν σε καθεστώς με ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά.

Η ομοιότητα του υπαρκτού σοσιαλισμού που κατέρρευσε και του νεοφιλελευθερισμού που επίσης κατέρρευσε, είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά της "αριστεράς" στην σχέση τους με την πραγματικότητα, μεταλλάχτηκαν έτσι ώστε να υπηρετούν τις πραγματικές απαιτήσεις τους.

Ομως δεν θα μπορούσε νομίζω να γίνει και αλλιώς.

Στην Σοβιετική Ενωση, η αποτυχία της κοινωνικοποίησης μιας οικονομίας που δεν μπορούσε να κοινωνικοποιηθεί, βολεύτηκε με την οικειοποίηση της από μια χούφτα στελεχών, στο όνομα του εργαλείου της κοινωνικοποίησης, δηλαδή της κρατικοποίησης.

Στον νεοφιλελευθερισμό η σοσιαλδημοκρατία κλήθηκε να διαχειρισθεί μια οικονομία που καμμία σχέση δεν είχε με την πραγματική οικονομία. Μια οικονομία "φούσκα", μια οικονομία έξι φορές μεγαλύτερη από την πραγματική οικονομία, δηλαδή μια φανταστική οικονομία υπεραφθονίας, την οποία και δεν μπορούσε να σπάσει και δεν μπορούσε να αγνοήσει, αφού στις φανταστικές πίστες της επιτελούνταν σημαντικό παιχνίδι διανομής και αναδιανομής του πλούτου και της χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας.

Η πολιτική προσαρμόστηκε στην αναγνώριση ως πραγματικότητας, αυτής της εικονικής-φανταστικής οικονομίας-φούσκας, την έβαλε στις αναλύσεις της, της αναγνώρισε ρόλο και δεν νομίζω ότι μπορούσε να κάνει αλλιώς και εντέλει την διαχειρίστηκε, στο φανταστικό πεδίο της, από όπου έλλειπε όπως ήταν φυσικό η πραγματική κοινωνία, η ταξική κοινωνία στην οποία έχει ρόλο η αριστερά.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που στα πλαίσια αυτής της φανταστικής οικονομίας, γεννήθηκαν απόψεις για το τέλος των ιδεολογιών, για το τέλος της ιστορίας κλπ.
Προφανώς σ'αυτή την "φουσκωμένη αλλά υπαρκτή πραγματικότητα" δεν υπήρχε ιστορία των μαζών, δεν υπήρχε ταξική πάλη και η σοσιαλδημοκρατία βρέθηκε όμηρός της, αφού η μη αναγνώρισή της , ως πραγματικότητας, απλά δεν της επέτρεπε να παρεμβαίνει πολιτικά στην ζωή.
Αυτή η "φανταστική οικονομία" , χρησιμοποίησε την πολιτική και τον κοινοβουλευτισμό ως "αξεσουάρ νομιμοποίησης" και προφανώς στα πλαίσιά της τα κόμματα δεν μπορούσαν να έχουν διαφορές και μετετράπησαν στο φαινόμενο του δικομματισμού.

Ολοι ξέρουμε ότι μακριά από τον νεοφιλελευθερισμό μείναν μόνο τα πιό δογματικά κομμάτια της αριστεράς, απλώς και μόνο επειδή ως γνωστόν αν η πραγματικότητα διαφωνούσε με τα ιερά κείμενά της, τότε το αλοίμονο αφορούσε την πραγματικότητα.
Η δικαίωση της εμμονής τους, δεν έχει σχέση με την ορθότητα των αναλύσεών της, αλλά με την απουσία της από την πραγματική ζωή.

Τώρα πιά όμως εξέλιπαν πλέον οι λόγοι για την σχέση Σοσιαλδημοκρατίας και νεοφιλελευθερισμού και αυτό θα ξανατοποθετήσει τα πράγματα στην σωστή τους θέση.
Ας το έχουν υπόψη όσοι βγάλαν, πιστοποιητικά και αναθέματα.

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008

Μέχρι 66% η βοήθεια στα στεγαστικά σχέδια

Ο Υπουργός Εσωτερικών ανέλυσε την νέα πολιτική της κυβέρνησης

Μέχρι 66% η βοήθεια στα στεγαστικά σχέδια

Αυξάνεται κατά 40% η επιχορήγηση για πρόσφυγες


Η οικονομική βοήθεια και τα εισοδηματικά κριτήρια για όλα τα στεγαστικά σχέδια αυξάνονται μέχρι και 66% σε κάποιες περιπτώσεις, ανέφερε ο Υπουργός Εσωτερικών, Νεοκλής Συλικιώτης, αναλύοντας σήμερα τη Νέα Στεγαστική Πολιτική της Κυβέρνησης.

Η Κυβέρνηση, τόνισε, δεν βλέπει τη στεγαστική πολιτική αποσπασματικά, αλλά με πρόγραμμα, το οποίο άρχισε να εφαρμόζει από τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης.

''Βασική μας αρχή παραμένει ότι για την εξασφάλιση στέγης σημαντική ευθύνη έχει το κράτος''. Στις 12 Ιουνίου, ανέφερε, αναγγέλθηκε η Στεγαστική Πολιτική και από την 1η Ιουλίου εφαρμόζεται, υιοθετώντας βελτιώσεις σε όλα τα στεγαστικά σχέδια αφορούν εκτοπισθέντες και παθόντες ή μη εκτοπισθέντες.

Επιπλέον, με τη Νέα Στεγαστική Πολιτική εφαρμόστηκαν όλες οι δεσμεύσεις που αφορούν τα στεγαστικά προγράμματα προσφύγων, αυξήθηκε η χορηγία και το δάνειο του Ενιαίου Στεγαστικού Σχεδίου, διευρύνθηκαν τα οικονομικά κριτήρια για το διαχωρισμό οικοπέδων για φτωχές οικογένειες, ενισχύθηκε η υπηρεσία του Κυπριακού Οργανισμού Αναπτύξεως Γης για αύξηση της ανέγερσης οικιστικών μονάδων, επεκτάθηκε η ειδική χορηγία για την επιστροφή του ΦΠΑ για την ανέγερση πρώτης κατοικίας σε κυβερνητικά οικόπεδα αυτοστέγασης και οικόπεδα που παραχωρούνται με το σχέδιο διαχωρισμού οικοπέδων για φτωχές οικογένειες.

Πέρα από τα μέτρα που εφαρμόστηκαν ήδη, πρόσθεσε ο Υπουργός Εσωτερικών, μελετάται η διεύρυνση του Ενιαίου Στεγαστικού Σχεδίου ώστε να καλύπτει όλες τις κοινότητες με βάση εισοδηματικά κριτήρια, ετοιμάστηκε πρόταση για τη διεύρυνση των δικαιούχων σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα διαχωρισμού οικοπέδων για φτωχές οικογένειες ενώ παράλληλα, μελετούνται οικονομικά (προωθείται νομοσχέδιο για την επιστροφή μεταβιβαστικών τελών) και πολεοδομικά μέτρα, όπως η αύξηση του συντελεστή δόμησης, η αξιοποίηση περίκλειστων τεμαχίων και η αξιοποίηση της αδρανούσας γης εντός των πόλεων.

Φέρνοντας ως παράδειγμα ότι εντός της αστικής περιοχής της Λευκωσίας υπάρχουν 3.500 οικόπεδα, αυτό - είπε - αποτελεί μέρος της συζήτησης για την αναθεώρηση των πολεοδομικών σχεδίων. Ο κ. Συλικιώτης ανέφερε, επίσης, ότι τους πρώτους μήνες του 2009 θα δοθούν όλοι οι τίτλοι ιδιοκτησίας σε πρόσφυγες που δικαιούνται, εκτός από τους οικισμούς όπου γίνεται αναδόμηση ή για κατοικίες που αντιμετωπίζουν πολεοδομικά προβλήματα. Υπάρχουν προβλήματα, πρόσθεσε, με νεαρά ζευγάρια που είναι δικαιούχοι, αλλά δεν υπάρχουν χώροι για να τους δοθούν. Ηδη, συνέχισε, υπάρχουν 700 δικαιούχοι και γίνεται προσπάθεια εξοικονόμησης χώρου για να ικανοποιηθούν όλοι, ενώ ανεγείρονται οικιστικές μονάδες εκεί και όπου απελευθερώνονται κάποιοι χώροι.

Ο κ. Συλικιώτης είπε ότι υπάρχουν εγκεκριμένοι δικαιούχοι για την αγορά οικοπέδων που όμως δεν μπορούν να τα πάρουν γιατί δεν υπάρχουν και το μεγαλύτερο πρόβλημα, όπως εξήγησε, υπάρχει στη Λεμεσό. Για τους 500 δικαιούχους παραχωρήθηκαν 86 οικόπεδα στην Υψούπολη και τον επόμενο χρόνο αναμένεται να διαχωριστούν άλλα 200. ''Αυτό το θέμα το θέτω στις πρώτες προτεραιότητες, γιατί σε συνοικισμούς μπορεί να μένουν δύο και τρεις οικογένειες μαζί, αναμένοντας να πάρουν οικόπεδο''.

Ανέφερε ακόμη ότι η χορηγία για το Ενιαίο Στεγαστικό Σχέδιο έχει φτάσει τις 17.087 ευρώ (10.000 λίρες) από 13.669 ευρώ, το δάνειο από 51.259 έως 102.517 ευρώ ( για μονήρεις) με επιχορηγημένο επιτόκιο 65% του βασικού επιτοκίου. Οσον αφορά την ανέγερση κατοικίας για τους πρόσφυγες, η χορηγία ξεκινά από 37.600 ευρώ, ποσό υπερδιπλασιασμένο σε σχέση με το προηγούμενο.

Σημείωσε, επίσης, ότι χθες η Βουλή ενέκρινε τις 17 θέσεις που χρειάζονται στον Κυπριακό Οργανισμό Αναπτύξεως Γης, ο οποίος - τόνισε - είναι αυτοχρηματοδοτούμενος οργανισμός, απευθύνεται σε χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα και με αυτό τον τρόπο θα αυξήσει την παραγωγή.

Ερωτηθείς σχετικά, ο κ. Συλικιώτης είπε ότι το συνολικό κόστος για τα στεγαστικά προγράμματα που αφορούν τους πρόσφυγες, αυξάνεται κατά 40% φτάνοντας τα 112 εκατομμύρια ευρώ, ενώ για τους μη πρόσφυγες, το Ενιαίο Στεγαστικό Σχέδιο αυξήθηκε κατά 3 εκατομμύρια ευρώ, φθάνοντας τα 20 εκατομμύρια ευρώ.

Απαντώντας σε άλλη ερώτηση ανέφερε ότι το κράτος ήδη προχωρά στην αγορά γης εκεί όπου δεν υπάρχει χαλίτικη, αλλά - σημείωσε- τίθεται και θέμα κόστους και στο τέλος ''δεν θέλουμε να είναι ένα δώρο - άδωρο''. Ανέφερε, επίσης, ότι όπου διαχωρίζονται οικόπεδα και δεν υπάρχουν δικαιούχοι, αυτοί θα διευρύνονται και θα δίδονται κίνητρα για να μετακινηθούν κάποιοι.

Ο Υπουργός Εσωτερικών ανέφερε ότι οι πρόνοιες όλων των Στεγαστικών Σχεδίων έχουν περιληφθεί συνοπτικά σε ένα ενιαίο ενημερωτικό έντυπο, το οποίο θα διανεμηθεί την προσεχή Κυριακή ως ένθετο σε όλες τις κυπριακές εφημερίδες, ενώ θα υπάρχει στα γραφεία των Επαρχιακών Διοικήσεων, στην Υπηρεσία Μερίμνης, τα Κέντρα Εξυπηρέτησης του Πολίτη και το Υπουργείο Εσωτερικών.

Το πρόγραμμα ίσως είναι το πιο ολοκληρωμένο που τέθηκε ποτέ για θέματα στεγαστικής πολιτικής και για πρώτη φορά έχει άμεση εφαρμογή, τόνισε ο κ. Συλικιώτης.

------------
Οχι δεν πρόκειται για την Ελλάδα.

Πρόκειται για την Κύπρο.

Επισημαίνω ότι "το κράτος έσει σημαντική ευθύνη όπως λέει για την εξασφάλιση στέγης σε όλους τους πολίτες", όπως λέει και το σύνταγμά μας, αλλά κανείς δεν το θυμάται.

Ολα τα χρηματιστήρια ανακάμπτουν εκτός από το Ελληνικό. Γιατί;

Η Ισλανδία χρεοκώπησε.
Η Ουγγαρία και η Ουκρανία ακολουθούν.
Η Ελλάδα κατά τον Πρωθυπουργό, όχι μόνο δεν κινδυνεύει, αλλά και οι τράπεζές μας δεν έχουν κανένα πρόβλημα και η οικονομία μας θα πάει και φέτος έστω και με αύξηση του ΑΕΠ κατά 0.9% καλύτερα από τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης.

Τότε γιατί το Ελληνικό Χρηματιστήριο κατ'εξαίρεση ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ;

Επειδή μας λένε τα κακά Funts εγκαταλείπουν τις θέσεις που είχαν πάρει στο ελληνικό χρηματιστήριο, επειδή μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία ξεπουλάει επειδή χρειάζεται ρευστότητα, επειδή η Εθνική έχει σχέση με την Φαινανς Μπάνκ στην Τουρκία και η τούρκικη λίρα υποτιμήθηκε κατά 15% μας λένε. Επειδή, επειδή, επειδή.

Ενα πράγμα δεν περνάει από το μυαλό τους.
Η παγκόσμια κρίση ανέδειξε δύο παραμέτρους σε σχέση με το τραπεζικό και χρηματιστικό πεδίο.

Μοχλευμένα προιόντα -που εμείς δεν είχαμε, επειδή δεν μας παίζαν- και έλειψη εμπιστοσύνης στον τραπεζικό τομέα, που όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου συντονισθήκαν για να την αποκαταστήσουν και όπως φαίνεται το κατάφεραν σε όλο τον κόσμο.

Σε όλο τον κόσμο;
Οχι ακριβώς. Ενα μικρό κρατίδιο στην Μεσόγειο, αντιστέκεται. Δεν περνάνε εδώ οι αναγκαίες αλλαγές σε συμπεριφορές και κλίμα.
Εδώ οι τράπεζες συνεχίζουν να ψάχνουν τρόπους, διαπλεκόμενες με την πολιτική εξουσία, να ξεζουμίσουν την κοινωνία.
Εδώ η στήριξη τους με 28 δίς-μεταξύ μας μια μπούρδα είπανε, σιγά μη την κάνουν πράξη- θα χρησιμοποιηθεί γαι να κλέψουν τους έλληνες φορολογούμενους, χωρίς να τους προσφέρουν τίποτε.

Αυτό το καραγκιοζλίκι το νοιώθει η κοινωνία, το ξέρουν οι επενδυτές, το ξέρουν οι παίχτες του χρηματιστηρίου, το ξέρουν οι ίδιοι οι τραπεζίτες, το έχουν κάνει περιρέουσα ατμόσφαιρα.

Μια ατμόσφαιρα που αυτοδιαψεύδει τις διακυρήξεις των υπευθύνων και αντί για την επιβολή της απαραίτητης ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑΣ που απαιτείται, εγκαινιάσθηκε η ΣΟΒΑΡΟΦΑΝΕΙΑ με "πρόσχημα" την οποία θα οργανωθεί η ληστεία των πολιτών.

Αυτό το κλίμα, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ της ελληνικής οικονομίας.

Οχι 0.9% ανάπτυξη δεν θα έχουμε του χρόνου, αλλά ούτε κάν χρηματιστήριο.

Αυτοί που φεύγουν δεν είναι οι ξένοι. Είναι οι Ελληνες επιχειρηματίες που τρέχουν στα ευρωπαικά χρηματιστήρια να σώσουν τα κεφάλαιά τους.

Δεν ξέρω αν θα προλάβει η Ουγγαρία να χρεοκωπήσει. Αλλά σίγουρα θα την ακολουθήσουμε και θα είμαστε η πρώτη χώρα της Ευρωζώνης που θα θα χρεοκωπήσει.

Νομίζω ότι πρέπει να φύγει όσο γίνεται πιό γρήγορα αυτή η κυβέρνηση, που έτσι κι αλλιώς θα φύγει, μαζί με τα κεφάλαια των τραπεζιτών και των λαμογιών που εκπροσώπησε.

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

Εξεταστική ή προανακριτική επιτροπή;

Αλλη μια φορά ο ΣΥΡΙΖΑ, έκανε την βλακεία του.
Οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να διαχειρισθούν το κόμμα τους.
Εχουν μπερδέψει την πολιτική με την προσωπική και κομματική καριέρα και πέφτουν από το ένα σφάλμα στο άλλο.

Εγώ να δεχθώ την εκδοχή τους.
Θέλουν εξεταστική επιτροπή για να αποδώσουν και στο ΠΑΣΟΚ τις πολιτικές ευθύνες του και έτσι θέλουν να ψάξουν το θέμα σε όλο το ιστορικό βάθος του, δηλαδή και στην περίοδο ΠΑΣΟΚ, ώστε να είναι ακριβοδίκαιοι.
Ωραία πές ότι τις βρίσκουν αυτές τις ευθύνες, που άλλωστε μας είναι γνωστές και αφορούν τον Δρύ και τον Φωτιάδη και ενδεχομένως και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Και μετά;
Εχουν παραγραφεί ήδη τα αδικήματα και άρα δεν μπορούν να ολοκληρώσουν την φυσική χρήση μιας εξεταστικής που είναι στο τέλος να βρεί τους ενόχους και να μετατρέψει την λειτουργία της σε προανακριτική επιτροπή για να απαγγείλει κατηγορίες που θα δικασθούν στο Ειδικό Δικαστήριο.

Δηλαδή πρακτικά, απλά καθυστερούν, αν δεν διακινδυνεύουν το να μη ολοκληρωθεί η διαδικασία που περιέγραψα, μέχρι τον Ιούνιο και έτσι να μη παραπεμφθούν οι "υφυπουργοί" του "μπλάνκο", που υποχρέωσε τους εισαγγελείς να παραιτηθούν.

Δεν κατάλαβαν, ότι ο Καραμανλής πηγαίνει σε εξεταστική επιτροπή, επειδή τον υποχρέωσαν οι εισαγγελείς, σε μια προσπάθεια να κερδίσει χρόνο από την προανακριτική;

Το κατάλαβαν.
Αυτοί όμως γιατί να θέλουν να του δόσουν αυτόν τον χρήσιμο χρόνο;

Την απάντηση, θα την λάβουν προσεχώς.
Μόλις κάψαν το χαρτί που τους έδινε ρόλο σε μια πιθανή μελλοντική κυβερνητική συμμαχία, που ανεξάρτητα από την συγκρότησή της, τους έδινε ρόλο.
Ξαναγύρισαν στην "θανάσιμη μοναξιά τους".

28 δίς. Μας κοροιδεύουν

Η χρηματιστηριακή αξία , όλων των τραπεζών, είναι περίπου 20 δις. Περίπου 10 η Εθνική, 4 η Αλφα και οι υπόλοιπες λιγώτερο από 2 δις.

Το σύνολο των καταθέσεων στις τράπεζες, είναι περίπου 200 δις

Το σύνολο των δανείων είναι περίπου 100 δις , από τα οποία τα στεγαστικά περίπου 65 δις.

Το συμπέρασμα, είναι ότι τους δίνουν 28 δις για να διασφαλίσουν ότι δεν θα χάσουν τις καταθέσεις τους, οι καταθέτες, ενώ με 10 δις θα μπορούσαν να αγοράσουν όλες τις τράπεζες.

Τρελαίνομαι.

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008

Ναί στην πρόταση Νίμιτς για "Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας".

Μου άφησε στυφή γεύση η άρνηση του ΠΑΣΟΚ να "μήν" αποδεχθεί την πρόταση Νίμιτς για ονομασία της ΦΥΡΟΜ με το όνομα Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας.

Θεωρώ πολύ σοβαρό λάθος την ανάδειξη μιας "κόκκινης γραμμής", που παραβιάζεται, από την πρόταση.
Δεν καταλαβαίνω, πραγματικά.

Αυτή η εμμονή για ένα όνομα για χρήση μέσα και έξω από την χώρα, δεν καταλαβαίνω τι αξία έχει.

Είναι λίγο ανόητο, να θέλεις να επιβάλεις στους κατοίκους να είναι Βορειομακεδόνες και όχι Μακεδόνες, Αλβανοί Βούλγαροι, Ελληνες, Ρομ κλπ. Παραβιάζει την αρχή του αυτοπροσδιορισμού των ατόμων, κατάφωρα.
Πές ότι το κράτος αποφασίζει να ονομάζονται και στο εσωτερικό Βορειομακεδόνες και οι κάτοικοι θέλουν να αυτοπροσδιορισθούν ως Μακεδόνες. Τι θα τους κάνει; Θα τους υποχρεώσει με το ζόρι, θα τους κυνηγήσει; Τι θα κάνει;

Εντάξει, το διεθνές όνομα, ενοχλεί τους Μακεδόνες της Ελληνικής Μακεδονίας και προκαλεί σύγχιση, οπότε ο γεωγραφικός προσδιορισμός είναι χρήσιμος. Αλλά η δημιουργία με το ζόρι του εσωτερικού ονόματος, δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο. Υπερβαίνουμε τα εσκαμένα.

Είναι ένα λάθος, που δεν θα βοηθήσει στην επίλυση του προβλήματος.
Το πούλημα πατριωτισμού, δεν ήταν ποτέ ο καλύτερος ρόλος για την δημοκρατική παράταξη. Με αυτά και μ'αυτά, μπορούσαν να παίζουν ρόλο τύποι σαν τον Παπαθεμελή.

Ας τους ξεπεράσουμε πιά.

Εχω ένα σίγουρο.....

Είναι μια φράση που την ακούει κανείς, παντού γύρω του. Παλιώτερα την ακούγαμε στις ιπποδρομίες, στην συνέχεια στο χρηματιστήριο το 99 και τώρα, στις δουλειές της διαπλοκής.

Ολοι είχαμε "ένα σίγουρο...". Είχαμε δηλαδή την τύφλα μας.

Εχουν και οι οικονομικές αναλύσεις το ενδιαφέρον τους, αλλά πιστεύω, ότι δεν φτάνουν να περιγράψουν το πρόβλημα και την λύση.

Τα πάντα γύρω μας, είχαν ένα σίγουρο ... μυστικό και ακριβώς εκεί βρίσκεται το πρόβλημα.
Το σίγουρο μυστικό που παλιότερα αποτελούσε παράγοντα επιτυχίας, τώρα που βάλαμε το κεφάλι μέσα στο σακί και κοιτάμε το περίφημο "ένα σίγουρο...", βλέπουμε ότι δεν ήταν τίποτε άλλο από μια απάτη.

Δεν θέλω να γράψω πολλά. Μόνο ένα.

Θα πεισθώ ότι οδεύουμε σε λύση, αν οι αποφάσεις, στοχεύουν σε θεσμοθέτηση, μιας αλήθειας.

Λύση είναι η "απόλυτη διαφάνεια".
Από το γιατί κοστίζει τόσο ένα προιόν, μέχρι που πάει το τελευταίο ευρώ του κάθε φορολογούμενου.

Ολα τα άλλα, όλοι οι ποταμοί χρήματος, φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσουν να αγοράσουν αυτή την απλή πανάκεια. Την διαφάνεια. Φαίνεται ότι κοστίζει πάρα πολύ σε πολλούς.
Οι συνήθειές τους βλέπεις κοστίζουν και αυτές πολύ και ενδεχομένως αποφέρουν και πολλά και είναι λίγο δύσκολο να εγκαταλειφθούν.

Ισως χρειάζεται να καθυστερήσει λίγο η όποια διάσωση, για να προλάβουν να χωνέψουν την αξία της διαφάνειας.

Διδάγματα από το 1929

Διδάγματα από το 1929


ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΩΜΑΙΟΣ

gromaios@otenet.gr

Το 1929 η Ελλάδα βρέθηκε στη δίνη της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Η κυβέρνηση Βενιζέλου αναγκάστηκε να λάβει σκληρά μέτρα για να προστατεύσει τη δραχμή και δεν απέφυγε την κήρυξη χρεοστασίου στην πληρωμή των τοκοχρεολυσίων των δανείων προς το εξωτερικό. Ολα τα μέτρα είχαν τη στήριξη της αντιπολίτευσης, ακόμη και του Λαϊκού Κόμματος, με το οποίο υπήρχε αγεφύρωτο ρήγμα εξαιτίας της εκτέλεσης των «Εξι» υπευθύνων της Μικρασιατικής Καταστροφής.

Τότε πτώχευσε η μικρή Τράπεζα Κοσμαδοπούλου. Πολλοί γερουσιαστές, κυρίως από τη Θεσσαλία, φέρνουν το θέμα στη Γερουσία και ζητούν να εγγυηθεί το Δημόσιο την απόδοση των καταθέσεων. Εχει ενδιαφέρον η απάντηση του Βενιζέλου: «Είναι άξια πολύ προσοχής αυτή η περίπτωσις και μολονότι δεν ευθύνεται νομικώς το Κράτος δι' αυτό, εγώ αντιλαμβάνομαι την ευθύνη του Κράτους και τας υποχρεώσεις του Κράτους όχι ως ομοίας εντελώς προς τας ευθύνας ενός ιδιώτου. Δεν ευθύνεται το Κράτος όταν οι νόμοι το επιβάλλουν. Ευθύνεται και όταν γενικαί αρχαί ηθικαί τού επιβάλλουν να ευθύνεται».

Η κυβέρνηση, στο πλαίσιο των αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ανακοίνωσε ότι, με νόμο, θα αυξήσει το όριο της εγγύησης των καταθέσεων από 20.000 ευρώ - που ισχύει σήμερα - σε 100.000 ευρώ. Ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε ότι θα στηρίξει «την όποια νομοθετική πρωτοβουλία χρειαστεί για να μετατραπεί η πολιτική δέσμευση σε θεσμοθετημένο πλαίσιο που εγγυάται τις καταθέσεις». Η συναίνεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιβάλλει την ταχύτερη νομοθετική ρύθμιση, η οποία θα εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους καταθέτες, θα αποτρέψει τον πανικό, θα θωρακίσει το τραπεζικό σύστημα και θα εξασφαλίσει την ομαλή ροή χρήματος για να περιορισθούν οι αρνητικές επιπτώσεις στην αγορά.

Θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο, για το παρόν και για το μέλλον, αν η κυβέρνηση υιοθετήσει τις απόψεις του προέδρου του ΠαΣοΚ για την αποτελεσματική εποπτεία του χρηματοδοτικού συστήματος, την αναπροσαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας και την υπαγωγή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σε πολιτικό πλαίσιο.

Μετά την κρίση του 1929 και ο Ελευθέριος Βενιζέλος έθεσε το θέμα της αδειοδότησης των τραπεζών, αλλά και των επιτοκίων καταθέσεων: «Δυνάμεθα ή δεν δυνάμεθα» είχε δηλώσει στη Βουλή «πρέπει ή δεν πρέπει να είπωμεν ότι απαγορεύεται να ιδρύονται Ταμιευτήρια παρά μόνον όταν αι Τράπεζαι έχουν 50 ή 100 εκατομμύρια; Διατί να επιτρέψωμεν την λειτουργίαν αυτών σε ασθενείς οργανισμούς;». Ενδιαφέρουσα είναι και η άποψη του Βενιζέλου για τα επιτόκια καταθέσεων: «Αι Τράπεζαι, αι οποίαι δεν στέκονται καλά εις τα πόδια των και γυρεύουν να συγκεντρώσουν τας οικονομίας του κόσμου του πτωχού, διά να επιτύχουν τούτο αυξάνουν τον τόκον εις 6%, εις 7%, εις 8%... Εις το Ταμιευτήριον, το οποίον έχει λαϊκόν χαρακτήρα, δεν σου επιτρέπω να δίδης τόκον ανώτερον του 6%. Νομίζω ότι μία τοιαύτη διάταξις θα εξυπηρετήση τα αληθή συμφέροντα του κόσμου, ο οποίος είναι φυσικό να φέρεται προς μεγαλύτερα κέρδη και φερόμενος εις μεγαλύτερα κέρδη φέρεται εις την καταστροφήν».

Μήπως δεν συμβαίνουν αυτά και σήμερα; Ποιες τράπεζες δίνουν τα υψηλότερα επιτόκια καταθέσεων; Πόσοι έχασαν τα χρήματά τους σε «ελκυστικά» χαρτιά, που κάηκαν μέσα σε μία ημέρα από τη χρεοκοπία τραπεζών στην Αμερική; Δεν είναι θέμα οι εγγυήσεις και τα ίδια κεφάλαια για την άδεια ίδρυσης και λειτουργίας μιας τράπεζας; Δεν υπάρχει θέμα ευθύνης εκείνων που διαχειρίζονται τις καταθέσεις των πολιτών έναντι αστρονομικών αμοιβών; Το κράτος - δηλαδή οι πολίτες - θα πληρώσει τα «σπασμένα» και οι τραπεζίτες θα απολαμβάνουν τα αγαθά των οικονομικών εγκλημάτων τους; Θα ξεχασθούν όλα αυτά μετά το ξεπέρασμα της κρίσης;



Το ΒΗΜΑ, 12/10/2008 , Σελ.: A58
Κωδικός άρθρου: B15484A582
ID: 297610

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008

Κάποιες πρώτες σκέψεις για ένα New Deal.

Για να έχει έννοια ένα new deal, πρέπει να απαντάει στο βασικό ερώτημα της κρίσης, που δεν είναι άλλο από την λειτουργία της οικονομίας, όχι για να βγάλουν κέρδη κάποιοι, αλλά για να εξαλειφθεί το πρόβλημα που είναι η ανεργία, η ανέχεια, η φτώχεια.

Αυτό σημαίνει απλά, ότι πρέπει να γίνουν επενδύσεις, σε όλους τους τομείς της οικονομίας.

Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει είτε με την χρηματοδότηση έργων κοινής ωφέλειας από το κράτος-αν έχει χρήματα για κάτι τέτοιο-, είτε με την θέσπιση δημοσιονομικής πολιτικής που να παράγει εργασία.

Το πρώτο μέτρο που πρέπει να ληφθεί είναι η φορολόγηση των κερδών με τέτοιο τρόπο που κανείς να μη στερεί την αγορά αποθησαυρίζοντας.
Θα πρέπει να παρακαμφθεί ο μονόδρομος των τοκογλυφικών συνηθειών των τραπεζών, δημιουργώντας μια άλλη σχέση μεταξύ καταθετών και δανειοληπτών.
Δεν είναι δυνατόν οι καταθέτες να παίρνουν αρνητικά επιτόκια και οι δανειολήπτες να πληρώνουν πανάκριβα τα δάνειά τους.
Ας δημιουργηθεί μια τράπεζα ή ας αναλάβει μια κρατική τράπεζα, να τους φέρει σε επικοινωνία με κίνητρα και για τους καταθέτες-όπως να φορολογούνται λιγότερο αν προτιμήσουν τον φορέα παράκαμψης των τραπεζών-και για τους δανειολήπτες , που θα πάρουν δάνεια με χαμηλότερα επιτόκια .
Κέρδη που δεν γίνονται επενδύσεις, να φορολογούνται με πολύ υψηλούς συντελεστές, έτσι που μέρος τους να επιστρέφει ως επιδότηση της εργασίας.
Ακόμη το κράτος να θεσμοθετήσει δικαίωμα χρήσης ενός ποσοστού των καταθέσεων των τραπεζών, με το οποίο να χρηματοδοτήσει πρόγραμμα δημόσιων έργων και προγραμμάτων ανακούφισης των δανειοληπτών και των ανέργων.
Να θεσμοθετηθεί, άμεσα, η δυνατότητα όσων επλήγησαν από την κρίση, με το χάσιμο της δουλειάς τους ή την μείωση της δουλειάς τους-για τους έμπορους και τους ελεύθερους επιχειρηματίες-, με την χρήση δικαιώματος παγώματος των δανειακών υποχρεώσεών τους για όσο χρόνο είναι άνεργοι ή για έναν χρόνο ας πούμε μέχρι να ξαναρολάρει η δουλειά τους.
Αυτό μπορεί να γίνει άμεσα, χωρίς κόστος.
Είναι ο μόνος τρόπος να τονωθεί η κατανάλωση και να ξανακινηθεί η αγορά, που όλο και περισσότερο στερείται την αγοραστική δύναμη τους.

Αρχίστε να μαθαίνετε τι είναι τα CDSs, για να καταλάβετε το βάθος της κρίσης

Τα χρηματιστήρια την Παρασκευή κατέρευσαν, ενώ τις προηγούμενες μέρες φαινόταν ότι μπορούσε να ισορροπήσει η κατάσταση σιγά-σιγά.
Γιατί;
Μια καλή απάντηση είναι το άρθρο του Γ.Μαύρου στην Ημερησία

ΕΔΩ

Ομως επειδή εμένα μου πήρε λίγο χρόνο να το καταλάβω θα σας πώ , τι κατάλαβα.
Οι πιστωτικοί οίκοι, ασφαλίζαν τα διάφορα προιόντα που εξέδιδαν, στην περίπτωση που αθετούσαν τις δεσμεύσεις τους ή αδυνατούσαν να εξυπηρετήσουν τις δεσμεύσεις τους, με αυτά.

Δηλαδή.
Δίναν ας πούμε δάνεια χωρίς υποθήκη. Φτιάχναν ένα προιόν που το ονομάζαν "συμβόλαιο ανταλλαγής κινδύνου έναντι πιθανής αθέτησης των υποχρεώσεών της (γνωστά Credit Default Swaps ή επί το συντομότερον CDSs)" και το διέθεταν στην αγορά.
Ετσι τότε που κανείς δεν υπέθετε ότι θα χρεοκοπήσει η Liehman Brothers εξέδοσε τέτοια CDSs τα οποία αγορασθήκαν με 8 cents για κάθε 100 sents που ασφάλιζαν. Δηλαδή πλήρωσαν 8 σέντς και ασφάλισαν 100 σέντς "δανείων που δεν είχαν υποθήκη", επειδή αυτοί που τα αγόρασαν θεωρούσαν ότι η πιθανότητα να μη μπορέσει η Liehman Brothers, ήταν από ελάχιστη έως αδιανόητη και έτσι είχαν την ευκαιρία να πάρουν τζάμπα χρήματα, από την αγορά του τεφαρικιού που τους είχε τύχει.

Ετσι η Liehman Brothers, ασφάλισε προιόντα αξίας περίπου 450 δις δολλαρίων.

Τώρα που κατέρευσε όμως η αξία αυτών των CDSs που ήταν 8 σέντς για κάθε 100 σέντς ασφαλιζόμενου προιόντος, έγινε το 13% των 8 σέντς που τα είχαν αγοράσει, δηλαδή 1.04 σέντς.
Τα συμβόλαια αυτά λήξαν την Πέμπτη το βράδυ και την Παρασκευή βγήκαν σε δημοπρασία και η αξία τους υποχώρησε στο 9.75% των 8 σέντς, δηλαδή 0.78 σέντς.

Τα συμβόλαια αυτά τα έχουν 350 επενδυτικοί οίκοι (τράπεζες, ασφαλιστικοί οίκοι, Hedg Funds) , που σε δύο εβδομάδες πρέπει να τακτοποιήσουν την αξία τους που εκτιμάται ότι είναι περίπου το 90% της αξίας των προιόντων για τα οποία είχαν εκδοθεί, δηλαδή 360 περίπου δίς δολλάρια.
Το σημαντικώτερο πρόβλημα όμως δεν είναι ακριβώς αυτό, αλλά το πρόβλημα που θα δημιουργηθεί αν δεν εκπληρωθεί η υποχρέωση που απορρέει απ'αυτά τα προιόντα , σε ολόκληρη την αγορά CDSs που το ύψος της είναι περίπου 55 τρίς δολλάρια.

Αν συμβεί αυτό τότε είναι που το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα φάει την χαριστική βολή και θα καταρεύσει. Τότε θα δούμε και θα ζήσουμε την επόμενη και περισσότερο επώδυνη πράξη του κράχ.

Υ.Γ.Ελπίζω ότι το περιέγραψα κατανοητά, αν και στην πράξη θα τα μάθουμε όλοι σε λίγο , αυτά τα μυστήρια πράγματα.

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

Μια νέα πολιτική είναι αναγκαία. "Κοινωνικοποίηση των τραπεζών τώρα".

Ο κόσμος που ξέραμε ανατράπηκε . Δεν υπάρχει πλέον. Οι γίγαντες του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, έχουν εξαφανισθεί ή εξαφανίζονται ταχύτητα.
Τα χρηματιστήρια με την συνεχή πτώση τους το δείχνουν ανάγλυφα.
Ο παλιός κόσμος είναι παρελθόν.
Οτι τον θυμίζει προκαλεί αβεβαιότητα.
Θεσμοί και πρόσωπα του παλιού κόσμου με την εμφάνισή τους, προκαλούν ανησυχία.
Η "τάξη των τραπεζιτών", έχασε την ηγεμονία. Οι πολίτες σε όλες τις χώρες δεν τους εμπιστεύονται.
Η παρουσία τους ακόμη και τώρα είναι πηγή δυστυχίας, είναι πηγή διάσπασης της κοινωνίας.
Αυτό το αντελήφθη σωστά ο Γκόρντον Μπράουν και σε μια προσπάθεια να σταθεροποιήσει την κατάσταση, εθνικοποίησε όλο το τραπεζικό σύστημα της Μ.Βρετανίας και πρότεινε το ίδιο να κάνουν και οι άλλες χώρες.
Το ίδιο έκανε παλιότερα και η Σουηδία και είχε θετικά αποτελέσματα.
Παρά το ότι πιστεύω ότι η πρότασή του είναι μισή, πιστεύω, ότι κινείται στην σωστή κατεύθυνση.
Το πιστωτικό σύστημα χρειάζεται να αλλάξει πρόσωπο και από εκεί που είναι το πρόσωπο του εχθρού εντός των τειχών για τις χώρες, θα πρέπει να μεταβληθεί σε εργαλείο "πίστης", εργαλείο εμπιστοσύνης.

Οι ιδιωτικές τράπεζες δεν έχουν πλέον μέλλον και πρέπει αυτό να το καταλάβουν και οι ίδιοι οι τραπεζίτες.

Υπάρχει μόνο μία λύση για την συνέχιση της λειτουργίας τους και αυτή είναι η μερική "κοινωνικοποίησή τους", με πρώτη μορφή, αυτήν της κρατικοποίησή τους.

Η συνέχιση της "ιδιωτικής λειτουργίας" τους, είναι προφανές μέσα στο κλίμα της επερχόμενης "ύφεσης", ότι θα λειτουργήσει εχθρικά προς την κοινωνία.
Οι δανειολήπτες, θα έχουν να αντιμετωπίσουν σε μαζική κλίμακα την πιεστική συμπεριφορά τους.
Οταν όμως μια λειτουργία διευκολύνσεων μετατρέπεται σε μια διαδικασία καταπίεσης σε κοινωνικό επίπεδο, δεν μπορεί να "σταθεί σε λειτουργία" για πολύ καιρό.

Οι ιδιωτικές τράπεζες, είναι παρελθόν και δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα τους, μετατρεπόμενες σε διώκτες της κοινωνίας με όπλο την "νομιμότητα".

Πρέπει κατά συνέπεια η κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να παρέμβουν όσο γίνεται ταχύτερα για την προστασία της κοινωνίας.

Να κρατικοποιηθούν άμεσα όλες οι τράπεζες, τόσο για λόγους προστασίας των καταθετών, όσο και για λόγους προστασίας των δανειοληπτών.

Μόνο έτσι θα ξεπερασθεί η κρίση "ανασφάλειας" της οικονομίας και θα μπορέσει να κινηθεί η οικονομία στην δύσκολη περίοδο της ύφεσης.

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

Δεν μπορώ να επιτρέψω στον εαυτό μου να πεθάνω

Η πράξη απελπισίας ενός 45χρονου στο Λος Αντζελες που σκότωσε την οικογένειά του και αυτοκτόνησε εξαιτίας των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετώπιζε δείχνει το πόσο σοβαρές είναι οι επιπτώσεις από την οικονομική κρίση, η οποία πλήττει τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Τα πτώματα του Κάθρικ Ρατζαράμ, της συζύγου, των τριών γιών του και της πεθεράς του βρέθηκαν την Δευτέρα στο σπίτι της οικογένειας στην κοινότητα Πόρτερ Ραντς, στα βορειοδυτικά της κοιλάδας του Σαν Φερνάντο.

Ο Ρατζαράμ, που είχε MBA στην οικονομία και είχε εργαστεί παλαιότερα για τις εταιρείες Price Waterhouse και Sony Pictures δυσκολευόταν να βρει δουλειά και αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες. «Είχε απελπιστεί από την οικονομική κατάστασή του», δήλωσε εκπρόσωπος της τοπικής αστυνομίας, διευκρινίζοντας ότι στο σπίτι βρέθηκαν τρεις επιστολές, γραμμένες από το 45χρονο, όπου περιγράφονται τα οικονομικά προβλήματα της οικογένειας.

Η τραγωδία του 45χρονου και της οικογένειάς του έγινε το σύμβολο της οικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ.

Μια εβδομάδα νωρίτερα, μια 90χρονη από το Οχάιο αυτόκτόνησε όταν της έκαναν έξωση από το σπίτι όπου έμενε 38 χρόνια, λόγω των χρεών που είχε.

Οι δύο ιστορίες δείχνουν τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει στην ψυχική υγεία των Αμερικανών η οικονομική κρίση, η χειρότερη στις Ηνωμένες Πολιτείες από το κραχ του 1929, σύμφωνα με τους ειδικούς.

Η Νάνσι Μόλιτορ ψυχολόγος από το Σικάγο επισημαίνει πως ο αριθμός των ανθρώπων που υποφέρουν από άγχος εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης και ζητούν βοήθεια έχει αυξηθεί δραματικά το τελευταίο διάστημα.

«Στα είκοσι χρόνια που ασκώ το επάγγελμα αυτό δεν έχω δει κάτι παρόμοιο. Τα επίπεδα άγχους έχουν σπάσει όλα τα ρεκόρ», τονίζει και προσθέτει πως οι κλήσεις για βοήθεια έχουν αυξηθεί κατά 50%.

Η κατάσταση σύγχυσης που έχει προκληθεί από την οικονομική κρίση μπορεί να συγκριθεί με εκείνη μετά την 11η Σεπτεμβρίου, εκτιμά η ψυχολόγος, γιατί οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα έχουν διαφορετικές ηλικίες και συνθήκες ζωής. «Δεν πλήττονται μόνο οι ενήλικες, αλλά και τα παιδιά», λέει χαρακτηριστικά.

«Σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις, η κατάσταση αυτή μπορεί να συγκριθεί με την 11η Σεπτεμβρίου. Είναι προφανές πως δεν είναι μόνο η κρίση της Wall Street. Κατά την άποψή μου η κρίση αγγίζει στο σύνολό της την οικονομία και σχεδόν κάθε άνθρωπο που βλέπω», υπογράμμισε η Μόλιτορ.

Για την αμερικανίδα ψυχολόγο, τα προβλήματα που αναφέρουν οι ασθενείς της ποικίλουν: από πλούσιους οι οποίοι έχασαν εκατομμύρια δολάρια ως ζευγάρια που ανησυχούν ότι δεν θα μπορέσουν να πληρώσουν τα σχολεία των παιδιών τους.

Αναφέρει μάλιστα την περίπτωση μιας 79χρονης που της είπε ότι «δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να πεθάνει».

«Νόμιζα ότι έκανε πλάκα, όμως μου εξήγησε ότι αν πέθαινε τώρα, η κληρονομιά που θα άφηνε στα παιδιά της θα έχανε τη μισή της αξία», εξήγησε η ψυχολόγος.

«Οι άνθρωποι φοβούνται, υποφέρουν από κατάθλιψη και άγχος και λένε πως όσες προσπάθειες και να καταβάλουν, όσο έντατικές και να είναι αυτές οι προσπάθειες, δεν μπορούν να ελέγξουν το μέλλον τους», επισημαίνει από την πλευρά της η Τζούντιθ Μπάρντγουικ, καθηγήτρια της Κλινικής Ψυχιατρικής στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο.

Στο Λος Αντζελες, οι αρχές συνιστούν σε όσους αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες να ζητούν βοήθεια από τους ειδικούς. Ο Κεν Κόντο, εκπρόσωπος της Υπηρεσίας Ψυχικής Υγείας της κομητείας του Λος Αντζελες ανακοίνωσε πως οι ειδικοί της υπηρεσίας είναι στη διάθεση του κοινού 24 ώρες το 24ωρο.


ΑΠΕ - ΜΠΕ

(Από τον ΕΤ)

Κραχ στο ΧΑ - Παγκόσμιο sell-off

Βουτιά άνω του 7% στο ΧΑ. Οι ευρω-αγορές βουλιάζουν 7%, ακολουθώντας τη βύθιση 9% του Nikkei. Πτώση 2% δείχνουν τα futures στη Wall. Tο παγκόσμιο ξεπούλημα εγείρει μνήμες 1929 για τις οικονομίες που βυθίζονται σε ύφεση
"Η" Online 07:39


Συνεχίζεται το παγκόσμιο sell-off στις αγορές, καθώς ο πανικός κατακλύζει το σύνολο των ισχυρών "παικτών". Παρά τις διαβεβαιώσεις για μείωση επιτοκίων από τους κεντρικούς τραπεζίτες, τις απλόχερες διευκολύνσεις που παρέχουν στη για την τόνωση της ρευστότητας του συστήματος και τις αλλεπάλληλες κρατικές παρεμβάσεις σωτηρίας των κυβερνήσεων το συστημικό κραχ ξυπνάει μνήμες 1929.

Στην Αθήνα ο γενικός δείκτης τιμών βουλιάζει 6%-7% με τις τράπεζες να γκρεμίζονται 7%. Ολη η Ευρώπη κατρακυλά χωρίς φρένα, στο Παρίσι ο CAC-40 (-7,5%), στο Λονδίνο o FTSE-100 (-6,5%), στη Φραγκφούρτη ο DAX (-8%), στο Μιλάνο ο MIBTEL (-6%), στη Μαδρίτη ο IBEX (-5%), στο Αμστερνταμ ΑΕΧ (-9%), στην Κωνσταντινούπολη ο ISE-100 (-7%).

Νωρίτερα, το Χρηματιστήριο του Τόκιο έκλεισε με τις μεγαλύτερες απώλειες από τη "Μαύρη Δευτέρα" του 1987, με τον δείκτη Nikkei να σημειώνει πτώση 9,38% στις 9.203 μονάδες που είναι και το χαμηλότερο επίπεδο που έχει καταγραφεί μετά τον Ιούνιο του 2003.

Την ιδια ώρα, το δολάριο υποχωρούσε κάτω από τα 100 γεν, για πρώτη φορά τους τελευταίους επτά μήνες-στα 99,88 γεν-λόγω της οικονομικής κρίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην Τζακάρτα, η συνεδρίαση στο χρηματιστήριο ανεστάλη επ' αόριστον καθώς ο βασικός δείκτης υποχώρησε κατά 10,38%.

Καταστροφικές οι συνέπειες της κρίσης στα υπόλοιπα ασιατικά χρηματιστήρια. Το Χονγκ Κονγκ υποχωρούσε στις 08.30 (ώρα Ελλάδος) κατά 5,55%,το χρηματιστήριο της Σεούλ 4,80%, του Σίδνεϊ κατά 4,97%, της Σανγκάης 3,08%, της Σιγκαπούρης 4,98%, της Βομβάης 5,50%,της Μπανγκόκ 5,62%, της Ταϊπέι 5,30%, της Μανίλα 4,80%, της Κουάλα Λουμπούρ 2,19% και της Νέας Ζηλανδίας 1,90%.

Η Τράπεζα της Ιαπωνίας παρενέβη σήμερα για 16η συνεχόμενη φορά διοχετεύοντας στην αγορά 2.100 δισεκατομμύρια γεν (15,5 δισεκατομμύρια ευρώ). Η Τράπεζα της Αυστραλίας από την πλευρά της διοχέτευσε 1,21 δισεκατομμύρια δολάρια στις εμπορικές τράπεζες.

Κώστας Σαρρής, ksarris@pegasus.gr

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

Αρχισαν οι ανταγωνισμοί

Η Μόσχα εκπέμπει SOS για χρηματιστηριακή κατάρευση
Η Ισλανδία ζητάει βοήθεια για να μη χρεοκοπήσει
Η Βρετανία και η Ισπανία προχωράνε σε μερική εθνικοποίηση των τραπεζών τους
Η Ελλάδα λέει και καμμία μαλακία να περνάει η ώρα για την ασφάλεια των καταθέσεων
Το ίδιο και η Ιρλανδία
Η Αυστραλία μειώνει τα επιτόκια
Η Αμερική ετοιμάζεται για νέα μεγάλη χρεοκοπία, ασφαλιστικής εταιρείας. Η μετοχή της Bank of America έπεσε σήμερα 20%.
Οι έλληνες μετατρέπουν στην ΤτΕ τα χρήματα σε χρυσές λίρες
Ο Καραμανλής πατάσσει την κερδοσκοπία.
Η Γερμανία εγγυάται κι'αυτή , να δούμε μέχρι πότε.
Οι οίκοι αξιολόγησης κατεβάζουν την αξιοπιστία των ελληνικών τραπεζών.
Είναι φανερό ότι αυτό λέγεται ο Σώζων εαυτόν σωθείτω.

Αρχισαν οι ανταγωνισμοί. Θα τους δούμε στην σύνοδο των G8 που συμφώνησε και ο Μπούς να γίνει, με την Βρετανία, την Γαλλία και την Ιταλία, αλλά όχι την Γερμανία.
Η Βραζιλία καταποντίζεται.

Καλά

Καληνύχτα μας.

Οποιος νομίζει ότι καταλαβαίνει, είναι μακρυά νυχτωμένος.

S&P-Moody's για τις ελληνικές τράπεζες

Χαμηλώνουν τον πήχη για τις ελληνικές τράπεζες οι Moody's και S&P εν μέσω κρίσης
"Η" Online 20:40

Επιφυλάξεις για τις πιστοληπτικές προοπτικές των ελληνικών τραπεζών, ως συνέπεια των κλυδωνισμών που έχει προκαλέσει στις αγορές κεφαλαίων η πιστωτική κρίση, εξέφρασαν οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης Standard & Poor's και Moody's.

Ειδικότερα, η S&P προχώρησε σε αναθεώρηση της αξιολόγησής της για τις πιστοληπτικές προοπτικές των Alpha Bank -αρνητική (negative) από σταθερή (stable)- και Τράπεζα Πειραιώς -σταθερή (stable) από θετική (positive).

Αντίθετα, η S&P διατήρησε αμετάβλητη την αξιολόγησή της για την πιστοληπτική ικανότητα της Εμπορικής Τράπεζας.

Όπως επισήμαναν οι αναλυτές της S&P, οι ως άνω αναθεωρήσεις αντανακλούν την οξεία επιδείνωση της κατάστασης στις αγορές κεφαλαίων και τους κινδύνους που απορρέουν από τις δυνάμει δυσκολότερες συνθήκες λειτουργίας των τραπεζών στην Ελλάδα, οι οποίες ενδέχεται να έχουν επιπτώσεις στην κερδοφορία και την πιστωτική ποιότητα των ελληνικών τραπεζών.

H Standard & Poor's, άφησε επίσης αμετάβλητη την αξιολόγησή της για την πιστοληπτική ικανότητα της EFG Eurobank Bulgaria, διατηρώντας παράλληλα εκτίμησή του για αρνητική (negative) προοπτική της τελευταίας.

Νωρίτερα, ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Moody's προχώρησε σε αναθεώρηση της αξιολόγησης της πιστοληπτικής προοπτικής της EFG Eurobank Ergasias σε σταθερή (stable) από θετική (positive) προχώρησε ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Moody's.

Κριτική ΣΕΒ για τον προϋπολογισμό

"Ημερησία"
Σκληρή κριτική κάνει ο ΣΕΒ στην κυβέρνηση σε ό,τι αφορά τη «συνταγή» του προϋπολογισμού

Σκληρή κριτική κάνει ο ΣΕΒ στην κυβέρνηση σε ό,τι αφορά τη «συνταγή» του προϋπολογισμού για την αντιμετώπιση της διεθνούς κρίσης.

Ταυτόχρονα αμφισβητεί τους στόχους για το ρυθμό ανάπτυξης, την αύξηση των εσόδων, ενώ στηλιτεύει τη μείωση των δαπανών για δημόσιες επενδύσεις.

Ειδικότερα ο ΣΕΒ σημειώνει: «Το κατατεθέν προσχέδιο προϋπολογισμού για το 2009 είναι πολύ φιλόδοξο, ενώ μαίνεται μία χωρίς προηγούμενο παγκόσμια οικονομική κρίση, η πορεία και τα αποτελέσματα της οποίας είναι ακόμη άδηλα. Η μείωση του ελλείμματος επιτυγχάνεται με αύξηση της φορολογίας και μείωση των δημοσίων επενδύσεων, ακριβώς το αντίθετο από αυτό που απαιτεί η διεθνής κρίση», καυτηριάζουν οι εργοδότες και καλεί την κυβέρνηση να απαντήσει στα ακόλουθα ερωτήματα:

Πώς είναι δυνατόν να διατηρηθεί υψηλός ρυθμός ανάπτυξης του 3% όταν η ζήτηση από το εξωτερικό μειώνεται, η πιστωτική επέκταση στο εσωτερικό περιορίζεται και η φορολογία αυξάνεται;
Η προβλεπόμενη αύξηση των εσόδων (κατά 11,5%) σε αναλογία με την αναμενόμενη αύξηση του ονομαστικού εισοδήματος (6,3%) είναι εξαιρετικά υψηλή. Κάθε παρόμοια πρόβλεψη στο παρελθόν αποδείχθηκε ατυχής.
Στην πλευρά των πρωτογενών δαπανών ο ρυθμός ανόδου παραμένει υψηλός 8,1%, ενώ οι δαπάνες εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους είναι μάλλον υποεκτιμημένες.
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι δαπάνες για το ΠΔΕ μειώνονται κατά 1 δις, δηλαδή εν μέσω σημαντικής επιβράδυνσης της οικονομίας προγραμματίζεται μία εξαιρετικά περιοριστική δημοσιονομική πολιτική την πλέον ακατάλληλη περίοδο.
Εξάλλου, οι επιχειρηματίες τονίζουν: «Είναι απόλυτα βέβαιο, ότι η κρίση θα θίξει πρωταρχικά τους χαμηλόμισθους και συνταξιούχους. Δεν μπορούμε να εμμένουμε σε ένα καταναλωτικό πρότυπο, που έχει εξαντλήσει τις δυνατότητές του αφαιρώντας παραγωγικούς πόρους από την αγορά».

Χρ. Κολώνας

Η Μπεζεντάκου νικήτρια σε όλα τα σημεία

1. Ζήτησε να τον πάρει πίσω και τον πήρε
2.Ζήτησε να μην ασχολείται με τα ασήμαντα, αλλά με τα σημαντικά προβλήματα του ελληνικού λαού και άρχισε να τρέχει από υπουργείο σε υπουργείο, να ψάχνει τις τιμές στην Ευρώπη και εδώ, να μαλώνει με τους μανάβηδες στις λαϊκές. Εχει ιδρώσει από το τρέξιμο.
Δεν ξέρω αν του ζήτησε και τίποτε άλλο, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα υλοποίησε και αυτήν της την επιθυμία.

Να συστρατευθούν άμεσα στον αγώνα της και οι αχαΐρευτες Γωγώ και Σάσα. Θα γίνει της τρελής.

Ισλανδία:Χρεοκοπία της πρώτης χώρας

Αναστάτωση από τη ρωσική παρέμβαση
Οικονομικό SOS εκπέμπει η Ισλανδία, ελπίζει σε ρωσική βοήθεια 4 δισ. ευρώ
Στο χείλος «εθνικής χρεοκοπίας» η Ισλανδία και η Ρωσία φέρεται έτοιμη να δώσει δάνειο 4 δισ. ευρώ σε μία κίνηση που εμπεριέχει και πολιτικά μηνύματα προς τις ΗΠΑ. Η ισλανδική κυβέρνηση κρατικοποίησε τη δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, ενώ «κλείδωσε» την ισοτιμία του εθνικού νομίσματος.

------------
Είχε επενδύσει πολλά στην χρηματιστική οικονομία.
Για να δούμε οι άλλες χώρες φορολογικοί παράδεισοι;
Λέτε να τα χάσει όλα ο Βουλγαράκης με τις off-shore του;
Πλάκα θα έχει.

Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΑΥΡΙΑΝΗ: Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΤΕΧΕΙ.

πόσα έχει πάρει;;;;;

Επίσκεψη θράσσους στο υπουργείο Ανάπτυξης του Καραμανλή

Σήμερα ο Καραμανλής, μου θύμισε τον Κουλούρη, τον τελευταίο καιρό στις λαικές.
Ξεκίνησε σαν επισκέπτης στο Υπουργείο Ανάπτυξης, θα καταλήξει στην Βαρβάκειο να τσακώνεται με τον πρόεδρο των χασάπηδων, για το πόσο είναι η τιμή της γαλοπούλας σήμερα.
Ετσι που τον άκουσα, νομίζω ότι είναι καλός γι'αυτή την δουλειά.
Αντε από αύριο το πρωί στην εκπομπή του Αυτιά να συζητάνε με τους παραγωγούς αγγουριών από την Κρήτη.

Δεν είμαστε καλά. Πόσο ρεζίλι μπορεί να γίνει ο άνθρωπος;

Τώρα ανακάλυψε ότι τα Σούπερ Μάρκετ έχουν άλλες τιμές στην Ελλάδα, από ότι στις άλλες αγορές της Ευρώπης;
Δεν ντρέπεται.
Δυό χρόνια τουλάχιστον του φωνάζουνε για το φαινόμενο αυτό της αισχροκέρδιας, από όλες τις μεριές.

Εντάξει η ακρίβεια. Την αντέχουμε, αλλά αυτό που δεν αντέχουμε είναι την κοροιδία.

ΓΑΠ . Από την "τυχαία έκπληξη" στην "μόνιμη βεβαιότητα"

Άκουσα πριν από λίγο την ομιλία του ΓΑΠ στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ.
Εν τω μεταξύ στην διάρκειά της μίλησα με φίλους που την παρακολουθούσαν.
Χθές είδα το δελτίο του ΜΕΓΚΑ και την εκπομπή του Πρετεντέρη.
Μιλάμε για εκτέλεση "συμβολαίου" κανονικά. Μέχρι και η Τρέμη κάποιες φορές τον πίεσε να τελειώνει.
Το γλύψιμο και το στήριγμα στον Μειμαράκη, η φίμωση του Πάγκαλου, ήταν εξώφθαλμα.

Το συμπέρασμα.

Η ΝΔ έχει τελειώσει.
Εχουν διαμορφωθεί όλοι οι ψυχολογικοί λόγοι.
Οι δημοσιογράφοι το έχουν αφομοιώσει και προσπαθούν να παίξουν την τελευταία παρτίδα τους.

Οι νέες δημοσκοπήσεις θα επιβεβαιώσουν την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού.
Ο ΓΑΠ πέρασε με επιτυχία, την δοκιμασία από την "έκπληξη" που "μπορεί να ήταν η ΔΕΘ" στην "μόνιμη βεβαιότητα που ήταν η σημερινή παρουσία".

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008

Γιατί δεν κινδυνεύει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα....

Μα επειδή, "Οταν εμείς φτιάχναμε τράπεζες , οι άλλοι τρώγανε βελανίδια."

Ναί αυτό είναι το ακλόνητο επιχείρημα που μου μετέφερε φίλος, ακούγοντας σήμερα την ομιλία του πρωθυπουργού και τις ....βεβαιότητές του ... για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

Είναι εγγυημένες οι καταθέσεις ή τις εγγυάται; Οι κουτοπονηριές να λείπουν σε τέτοια θέματα.

Αυτός ο διάλογος κουφών, με τρελαίνει μερικές φορές.
Δήλωσε ο Αλογοσκούφης ότι θα εγγυηθεί όλο το ποσό των καταθέσεων, τον επέπληξαν οι Γερμανοί, αν κατάλαβα καλά, τα μάζεψε και είπε ότι θα ζητήσει από την ΕΕ, να μπορεί να αυξηθεί το ποσό που θα εγγυηθούν , από 20.000 ευρώ σε 30.000 ευρώ.
Ερχεται σήμερα ο Πρωθυπουργός και μας λέει -χειροκροτούμενος από τους βουλευτές του- και μας λέει ότι το τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα, δεν έχει προβλήματα και ότι οι "καταθέσεις είναι εγγυημένες".
Από ποιόν ρε μπάρμπα;
Ποιός τις εγγυάται;

1. Το υγιές τραπεζικό σύστημα;
2. Το ύψος των καταθέσεων που διαθέτει πλέον ο πολίτης, που είναι μικρότερο πιά από τις 20.000 ευρώ; ή
3. Η κυβέρνηση, με κάποια νομοθετική πρωτοβουλία και πόσο θα μας κοστίσει των φορολογουμένων αυτή η "εγγύηση";

Σ'όλες τις χώρες του κόσμου, ΗΠΑ, Ιρλανδία, Γερμανία κλπ, οι όποιες κυβερνητικές εγγυήσεις συνοδεύονται με δίς ευρώ που νομοθετούνται.
Μόνο στην Ελλάδα, η εγγύηση γίνεται χωρίς "νομοθετική πρωτοβουλία" και χωρίς συγκεκριμένα δίς ευρώ.
Και αν ρε καραγκιοζάκο εσύ αύριο φύγεις από πρωθυπουργός -που θα φύγεις- ποιός εγγυάται ότι θα είναι εγγυημένες οι καταθέσεις;

Πως κατάφερες ταυτόχρονα να ζητάς επέκταση του ποσού που εγγυάται το σύστημα από τις 20.000 στις 30.000 , από την ΕΕ και να δηλώνεις ότι "είναι εγγυημένες οι καταθέσεις";

Τι είναι τούτοι ρέ;
Πότε θα καταλάβουν ότι πρέπει να μάθουν σωστά και όχι "κουτοπόνηρα" ελληνικά;

Μπεζεντάκου. ξύπνησε μέσα της ..η ιστορία

Μόλις διάβασα το γράμμα της Μπεζεντάκου θυμήθηκα το αντάρτικο τραγούδι του Πάνου Τζαβέλλα
Οι αστοί τρομάξανε και κάστρα φτιάξανε......
...ο Μπεζεντάκος μας άφησε γειά ...

Φαντάζομαι ότι όσοι έζησαν την μεταπολίτευση , το έχουν τραγουδήσει τουλάχιστον μια φορά σε κάποια ταβέρνα ή κάποιο φεστιβάλ της ΚΝΕ - Οδηγητής.

Ποιός ήταν λοιπόν ο Μιχάλης Μπεζεντάκος και να ρωτήσω με την σειρά μου.
Εχει η Μπεζεντάκου κάποια σχέση μαζί του.

--------------------
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΕΖΕΝΤΑΚΟΣ

Την 1/8/1931 σε μια σύγκρουση στην Δραπετσώνα σκοτώθηκε ο αστυφύλακας Γυφτόδημος από τον Μιχάλη Μπεζαντάκο κατά την διάρκεια μιας παράνομης συγκέντρωσης. Η ομάδα που πήρε μέρος στην σύγκρουση μεταξύ αστυνομίας και κομμουνιστών συμμετείχαν εκτός του Μ Μπεζαντάκου και πο Κ Σαρίκας, Μ Βοσνάκης, Μόσχος, Δούλγέρης, Γ Καλογερίδης κλπ
Ο Μπεζεντάκος δεν είχε πολύ καιρό που είχε αποσκιρτήσει από τους αρχειομαρξιστές και θεωρείτο αυτό μεγάλη επιτυχία για το ΚΚΕ
Μετά την δολοφονία του Γυφτοδήμου όλοι εξαφανίστηκαν, αργότερα συνελήφθη ο Μπεζαντάκος στην Μαγκουφάνα σε μια σκηνή.
Τον Απρίλιο του 1932 θα περνούσε από δίκη για την δολοφονία.
Ο Μ Μπεζαντάκος απέδρασε και στις 5/3/1932 στο «Νέο Ριζοσπάστη» δημοσιεύτηκε η πιο κάτω ανακοίνωση:

Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
1. Το ΠΓ γνωρίζει στις Οργανώσεις του Κόμματος ότι οι τελευταίες ανακοινώσεις της αστυνομίας για ανακάλυψη κομμουνιστικών κέντρων και αντιμιληταριστικών σχολών είναι απλές σαπουνόφουσκες που έχουν για σκοπό να παρουσιάσουν για τεράστιες «νίκες» της ασφάλειας ορισμένες συλλήψεις καταδιωκόμενων απλών μελών του κόμματος.
2. 2. Ύστερα από απόφαση του ΠΓ απόδρασε από τις φυλακές Συγγρού ο σ Μπεζαντάκος
Το ΠΓ της ΚΕ


Το πρώτο μέρος της ανακοίνωσης αναφέρεται στην σύλληψη των Αλεξόπουλου και Συνεφακόπουλου με κύρια ανακάλυψη κάποια μαρξιστικά βιβλία στην Γαλλική γλώσσα .

Το "σχέδιο διάσωσης" στο "μικροσκόπιο" του Harvard

(Από Capital.gr06/10/2008
09:44 )


Σε 450 σελίδες «διογκώθηκε» το «σχέδιο διάσωσης» της κυβέρνησης του G.W. Bush, προκειμένου να αμβλυνθούν οι αντιδράσεις και να υπερψηφιστεί τελικά την Παρασκευή. Οι προσεγγίσεις πέντε καθηγητών του πανεπιστημίου Harvard έρχονται να προστεθούν στο δημόσιο διάλογο που έχει αναπτυχθεί στις ΗΠΑ, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκονται η αποτελεσματικότητα και οι συνέπειες του σχεδίου, τόσο για το παγκόσμιο σύστημα και τις διεθνείς αγορές, όσο και για τους Αμερικανούς πολίτες. Το πλήρες κείμενο του σχεδίου.

Ο καθηγητής Lucian Arye Bebchuk του Harvard Law School, σε άρθρο του με τίτλο «A Plan for Addressing the Financial Crisis» και ημερομηνία 24 Σεπτεμβρίου 2008, εστιάζει την κριτική του στον τρόπο με τον οποίο το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ σχεδιάζει να προβεί στην αγορά των «τοξικών ομολόγων» και να ενισχύσει τη ρευστότητα στον αμερικανικό χρηματοπιστωτικό κλάδο.

για συνέχεια βλέπε εδώ

"Πάρτε τον πίσω"

6.10.2008
Μέχρι το... Μέγαρο Μαξίμου έφτασε για χάρη του φίλου της! Για την πολύκροτη υπόθεση διαγραφής του βουλευτή Σταύρου Δαϊλάκη η Στέλλα Μπεζαντάκου απέστειλε επιστολή στον ίδιο τον πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή, μήπως και τον πείσει να αλλάξει γνώμη!

Μιλώντας πριν από λίγες μέρες στην «Espresso», η τραγουδίστρια είχε εκφράσει ανοιχτά την ανησυχία της για την τύχη του βουλευτή της Ν.Δ. (και δεδηλωμένου fan της), ο οποίος παραλίγο να... ρίξει την κυβέρνηση.

Η τραγουδίστρια και ο πολιτικός από τη Δράμα γνωρίστηκαν πριν από μερικά χρόνια και αμέσως υπήρξε αμοιβαία συμπάθεια, η οποία εξελίχτηκε σε θερμή φιλία. Ο ίδιος ο βουλευτής είχε δώσει το «παρών» μερικές φορές στα νυχτερινά κέντρα όπου εμφανιζόταν η Μπεζαντάκου, ενώ οι δυο τους είχαν και αραιή τηλεφωνική επικοινωνία. Οταν, λοιπόν, ο Σταύρος Δαϊλάκης βρέθηκε σε δύσκολη θέση (και στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας), η φίλη του Στέλλα αποφάσισε να τον στηρίξει δημοσίως με κάθε τρόπο. Ετσι, προχώρησε στη σύνταξη μιας επιστολής την οποία έστειλε στον ίδιο τον πρωθυπουργό της Ελλάδας!

Σε αυτή την επιστολή η ξανθιά τραγουδίστρια εκφράζει για μία ακόμη φορά την εκτίμησή της στο πρόσωπο του Σταύρου Δαϊλάκη και ζητεί από τον Κώστα Καραμανλή να «μεταβάλει άποψη» στο θέμα της αποπομπής του. Τονίζει, δε, ότι αν δεν το κάνει, τότε θα προσβάλει τον απλό λαό που ψήφισε Σταύρο Δαϊλάκη και τον έστειλε ως εκπρόσωπό του στη Βουλή. Λέει όμως κι άλλα - Μπεζαντάκου είναι αυτή: απρόβλεπτη και, στην προκειμένη περίπτωση, ηρωικά... μαχόμενη!

Η «Espresso» εξασφάλισε και δημοσιεύει κατ’ αποκλειστικότητα ολόκληρη την επιστολή της τραγουδίστριας προς τον πρωθυπουργό, κοινοποιημένη βεβαίως-βεβαίως και στον υπουργό Επικρατείας και κυβερνητικό εκπρόσωπο Θεόδωρο Ρουσόπουλο.

ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ


<
Προς: κύριον Κώστα Καραμανλή
Πρωθυπουργό
Μέγαρο Μαξίμου
Αθήνα

Κοινοποίηση: κύριον Θεόδωρο Ρουσόπουλο
Υπουργό Επικρατείας& Μ.Μ.Ε.
4/10/08

Κύριε Πρωθυπουργέ

Παίρνω το θάρρος να απευθυνθώ προς το πρόσωπό σας μετά τις πρόσφατες εξελίξεις με το βουλευτή ΝΔ κύριο Σταύρο Δαϊλάκη, τον οποίο γνωρίζω προσωπικώς και εκτιμώ βαθύτατα ως άνθρωπο και πολιτικό άνδρα.

Γνωρίζω πολύ καλά ότι έχετε ήθος και αξιοπρέπεια, καθώς και ότι προέρχεστε από τη μεγαλύτερη πολιτική οικογένεια της Ελλάδος στην οποία ο τόπος χρωστά πάρα πολλά, ιδιαιτέρως στον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Το ατυχές περιστατικό με τις δηλώσεις του κου Δαϊλάκη που παρερμηνεύτηκαν, όπως και ο ίδιος εξήγησε, του κόστισαν την αποπομπή του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ μετά από δική σας απόφαση.

Αντιλαμβάνομαι ότι είχατε σοβαρούς λόγους προκειμένου να προχωρήσετε σ’ αυτή σας την απόφαση.

Μετά όμως και από την πρόθεση του βουλευτή σας να παραιτηθεί εάν δεν τον δεχτείτε ξανά στο κόμμα θεωρώ, σαν απλή πολίτης και μόνον, ότι πρέπει να μεταβάλετε άποψη.

Ως γνωστόν, ο βουλευτής είναι υπηρέτης του λαού κι έχει κατά το Σύνταγμα απεριόριστη ελευθερία λόγου και γνώμης.

Μετά λοιπόν και από τις τελευταίες δηλώσεις και κινήσεις του κου Δαϊλάκη αλλά και τη δήλωσή του ότι σας στηρίζει προσωπικά, σας εκτιμά και σας πιστεύει βαθύτατα, η μόνη λύση είναι η επιστροφή του στο κόμμα που ανήκει στη ΝΔ.

Εάν δεν το κάνετε, προσβάλλετε και τον απλό λαό που τον ψήφισε και τον έστειλε εκπρόσωπό του στη Βουλή και τον ίδιο τον κύριο Δαϊλάκη που σας εκτιμά και σας θεωρεί μεγάλο και σημαντικό ηγέτη της πατρίδας μας.

Η πατρίδα και ο λαός μας έχει σοβαρά προβλήματα στα οποία πρέπει να επικεντρωθείτε, να δώσετε λύσεις σ' αυτά, παραμερίζοντας τα μικρά και ασήμαντα θέματα.

Είμαι βέβαιη ότι η απόφασή σας για το ζήτημα του κύριου Δαϊλάκη θα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.

Με εκτίμηση
Στέλλα Μπεζαντάκου
Τραγουδίστρια

(Από ΕΣΠΡΕΣΣΟ)
---------
Ενώνω την φωνή μου μαζί της

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008

Δυό σκέψεις για τις τελευταίες δημοσκοπήσεις

Διάβασα το σχόλιο του Λούλη, αλλά και τις εκτιμήσεις διαφόρων σχολιαστών για τα γκάλοπ της MRB και της RASS, που δείχνουν τα δύο κόμματα να βρίσκονται σε περιοχή στατιστικού σφάλματος.
Δεν χρειαζόταν βέβαια οι δημοσκοπήσεις για να το καταλάβει κανείς αυτό.
Στην πραγματικότητα πιστοποίησαν κάτι που ξέραμε από πάντα.
Τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν περίπου την ίδια επιρροή στην κοινωνία και τα στοιχεία που θα κρίνουν το ποιό θα τερματίσει πρώτο στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, θα εξαρτηθεί, όπως εξαρτήθηκε και πέρισυ, από τον βαθμό συσπείρωσης των παλαιών ψηφοφόρων τους, αλλά και από την δυνατότητα να προσελκύσουν ψηφοφόρους από την δεξαμενή, όσων δεν έχουν παραταξιακή τοποθέτηση, όποιου δηλαδή έχει ισχυρότερα στοιχεία ηγεμονίας στην πολιτική ζωή γενικώτερα.
Σ'αυτή την ευρύτερη ιδεολογική ηγεμονία , σημαντικό ρόλο έπαιξαν στις προηγούμενες αναμετρήσεις η διάλυση της συνεκτικότητας του προοδευτικού χώρου, από παράγοντες όπως η επιρροή της εκκλησίας (Χριστόδουλος) και του εθνικιστικού ρεύματος (Παπαθεμελής, Θεοδωράκης, Λαζόπουλος κλπ και εθνικιστική αριστερά), που συμπτωματικά και μετά και τα σκάνδαλα Βατοπεδίου κλπ, έχουν μετατραπεί σε βαρίδια για τον Καραμανλή.
Σηματικό ρόλο της περαιτέρω αποσυσπείρωσης του ηγεμονικού ρόλου του Καραμανλή παίζει πλέον και η κεντρική σημασία που αποκτάει πλέον η οικονομία, με την ανεργία, την φτώχια, την ακρίβεια, τα καρτέλ στα τρόφιμα και στα καύσιμα, τα στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια.
Αυτό το στοιχείο, μοιάζει να παραμερίζει όλα τα άλλα και το καταλαβαίνει αυτό πολύ καλά πλέον και η κυβέρνηση, που αδυνατεί να το αντιμετωπίσει ουσιαστικά, αλλά ακόμη μπορεί να το διαχειριστεί επικοινωνιακά, προς το παρόν τουλάχιστον.
Σ'αυτή την υπόθεση, αυτή την περίοδο, με την διεθνή κρίση στο προσκήνιο, την ευνοεί η ανάγκη για πατερναλιστική διαχείριση, που σε πρώτη φάση είναι φυσικό να λειτουργεί σαν προσδοκία, από τους πολίτες.
Ομως όσο θα περνάει ο καιρός, με δεδομένο ότι ο καραμανλής σήκωσε το γάντι της πρόκλησης και ανταποκρίθηκε, τόσο στα μέτρα φορολόγησης, όσο και στα αιτήματα στοιχειώδους κοινωνικής προστασίας, θα κριθεί όχι πιά η "διάθεση που επικοινωνιακά επέδειξε", αλλά η επάρκεια και η δυνατότητα να ανταποκριθεί.
Με αυτές τις σκέψεις συμφωνώ με την εκτίμηση του Λούλη, ότι ίσως όσο αργεί ο Καραμανλής να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές τόσο διακινδυνεύει να χάσει τα όποια πλεονεκτήματα έχει σήμερα.
Πιστεύω όμως ότι θα το κάνει το λάθος, επειδή κατά βάθος πιστεύει ότι είναι ζήτημα επικοινωνιακό που κρίνεται από την προσωπική του επάρκεια, πράγμα που δεν ισχύει, πλέον.
Δεν είμαστε σε φάση που συγκρίνεται με άλλους πολιτικούς, αλλά σε φάση που κρίνεται "μόνος" του για την επάρκεια.
Το θέμα του κόσμου δεν είναι πλέον ποιός είναι ο καταλληλότερος, αλλά αν ο ίδιος είναι πλέον κατάλληλος γι'αυτή την δουλειά. Οσο "κερδίζει" χρόνο, πλέον, απλά χάνει χρόνο.
Από την άλλη μεριά το ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται πλέον μπροστά στο τέλος μιας στρατηγικής, που είχε σαν στόχο την αναγνώριση του ως εναλλακτικής λύσης, χρειάζεται όμως πιά κα΄τι ακόμη για να μην εξαρτάται η επικράτησή του από την "πτώση του ώριμου φρούτου", αλλά από την άνοδό του ιδίου.
Δεν φτάνει να προσπαθούν να πείσουν ότι είναι ικανοί να κυβερνήσουν-αυτό το θυμάται ο κόσμος-, αλλά πρέπει να πείσουν ότι θα ξανακυβερνήσουν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.
Χρειάζεται να προχωρήσουν σε ρήξη με την τρέχουσα λογική.

Για παράδειγμα, αντί να αφήνουν τον δανειολήπτη να σέρνεται από τις τράπεζες σε πλειστηριασμούς, θα μπορούσε να αγοράσει τα δάνειά τους και να ρυθμίσει την αποπληρωμή τους με λογικούς όρους.

Κάτι τέτοιο θα του έδινε άλλες συμμαχίες, άλλη εμπιστοσύνη και την απαραίτητη ηγεμονία. Θα χάρασε την κόκκινη γραμμή που θα χώριζε την πολιτική του απ'αυτή της ΝΔ.

Να το πώ πιό απλά.
Αν αύριο είχαμε κρίση στις Ελληνικές τράπεζες, θα θεωρούνταν "φυσικό" να παρέμβει στην λογική Πόλσον το κράτος.
Ομως τα νοικοκυριά έχουν μπεί ήδη σε κρίση.
Θα το εκτιμούσαν πολύ αν κάποιος έκανε αυτή την επισήμανση και πρότεινε μια πολιτική που θα αντιμετωπίζει την κρίση τους.
Θα το εκτιμούσαν και ταυτόχρονα το ΠΑΣΟΚ θα έδειχνε ότι έχει όντως διαφορές από την ΝΔ.

Μπέζας. Ο εξυπνακισμός προσωποποιημένος

Νισάφι πιά.
Εβγαλε υπουργική απόφαση με την οποία ανακαλεί τις πρίν την ΝΔ υπουργικές αποφάσεις για την παραχώρηση της Βιστονίδας στην Μονή Βατοπεδίου.
Μέχρι εδώ θα έλεγε κανείς, καλώς.
Ομως είναι τόσο μικροπρεπής που δεν τον ενδιαφέρει το θέμα στην ουσία του, αλλά με την κατά την γνώμη του "Επικοινωνιακή Επιτυχία" που η εξυπνακίστικη κίνησή του θα επιτύχει.
Φαντάζεται ο μωρός, ότι ο κόσμος είναι βλάκες που θα χρησιμοποιήσουν την υπουργική απόφασή του, ως σημαντική και καθοριστική κίνηση στο θέμα.
Η βλακεία, η υποκρισία και η ανάγκη να δόσει διαπιστευτήρια στον Δούκα, στον Βουλγαράκη κλπ, τον τυφλώνουν και δεν καταλαβαίνει ότι γίνεται ρόμπα και αυτός, με αυτή την στάση.
Κάνει ότι δεν καταλαβαίνει, πως το σημαντικό σημείο της ιστορίας, είναι η παραίτηση του Δημοσίου με απόφαση του Δούκα, από την διεκδίκηση της κυριότητας στο δικαστήριο, με την παράκαμψη της απόφασης του γνωμοδοτικού συμβουλίου.
Εντάξει μαλάκες είμαστε , αλλά όχι και έτσι. Οχι έτσι ρε μάγκες. Νισάφι πιά.
Ολοι οι νομικοί λένε, ότι η ουσία είναι αυτή. Οτι δηλαδή θα πρέπει να ανακληθούν όλες οι αποφάσεις και κυρίως αυτή που επέτρεψε να δοθεί η λίμνη στην μονή.
Να τελειώνουμε πιά μ'αυτόν τον θίασο.
Δεν κάνουν γι'αυτή την δουλειά. Να πάνε σπίτια τους και να σταματήσουν να φορτώνονται με ευθύνες που προκαλούν να τους ζητηθούν αύριο. Και θα τους ζητηθούν.