Η πρότασή μου στηρίζεται στην βασική ιδέα, της "εφεύρεσης" "νέων μορφών ιδιοκτησίας".
Πιστεύω, ότι θα μπορούσε το κράτος, να βρεί χρήματα και ταυτόχρονα να ξαναβάλει σε κίνηση την ατμομηχανή της οικονομίας, την κατασκευή σπιτιών, αν πολεοδομούσε δημόσιες εκτάσεις και διέθετε τα οικόπεδα χωρίς αντίτιμο ή με μερικό αντίτιμο και ταυτόχρονα κρατούσε εν ήδη λίζινγκ, την ιδιοκτησία, παραχωρώντας ας πούμε την γή για 30 χρόνια.
Μ'αυτό τον τρόπο, θα μπορούσε να βρεί χρήματα από μέρος του αντιτίμου που θα μπορούσε να απαιτήσει τώρα, αλλά να αποταμιεύσει και για τις μελλοντικές γενιές, στο ασφαλιστικό σύστημα ας πούμε, την αξία αγοράς της γής μετά από 30 χρόνια όταν ο ιδιώτης θα μπορούσε να καταβάλει την τελική δόση για την αγορά της γής.
Ετσι το κόστος αγοράς της κατοικίας θα έπεφτε αρκετά και έτσι θα μπορούσε να αναθερμανθεί η οικοδομή, δίνοντας εργασία στους εργαζόμενους του κλάδου και βέβαια θα παρέσερνε σε κίνηση και τους άλλους κλάδους της οικονομίας που επηρεάζει αυτή.
Αντίστοιχα θα μπορούσε να εξετάσει τέτοιες λύσεις και στον τουρισμό ή την βιομηχανία και οπωσδήποτε την κτηνοτροφία και την αγροτική παραγωγή.
Ενας άλλος τρόπος θα ήταν να επιβάλει στους Δήμους να δημιουργήσουν Λαικά Σούπερ Μάρκετ, μικτής ιδιοκτησίας Δήμου και ιδιωτών , με χαμηλές τιμές, με χρήματα από τους δημοτικούς φόρους τα οποία θα μπορούσαν να προσφερθούν στους ιδιώτες για να πληρώνουν τους μισθούς του απατούμενου προσωπικού σε ένα ποσοστό ας πούμε 20%, υποχρεωτικά, παράγοντας έτσι και θέσεις εργασίας, αλλά και ενός μηχανισμού κτυπήματος των καρτέλ των Σούπερ Μάρκετ που δημιουργούν τα προβλήματα αισχροκέρδιας.
Γενικά πιστεύω ότι μπορούν και πρέπει να γίνουν κινήσεις που θα αναθερμάνουν την οικονομία και θα παρέμβουν στο ζήτημα της αισχροκέρδιας.