Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Τα σταφύλια της οργής

Χρόνια τώρα, η χώρα κουκουλώνει τις πομπές της.
Ολα γίνονται πίσω από ένα πέπλο συνένοχης υποκρισίας, όλοι δρούν σε σύμπνοια, όλοι φροντίζουν να παίζεται ένα ξεδιάντροπο θέατρο, με hapy-end την διευθέτηση στα παρασκήνια.
Ολοι το ξέρουμε.
Ολοι ξέρουμε, ότι ο πολίτης δεν έχει κανένα δικαίωμα.
Ολοι ξέρουμε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολίτες, δεν υπάρχουν θεσμοί όπου θα αναγνωρισθεί αυτή του η ιδιότητα.
Ολοι ξέρουμε, ότι τα πάντα στην χώρα πουλιούνται.
Ολοι ξέρουμε, ότι τα δικαιώματα αγοράζονται.
Ολοι ξέρουμε ότι είμαστε ΠΕΛΑΤΕΣ.
Ποτέ , πουθενά στον κόσμο δεν αναπτύχθηκε τόσο καλά η ΑΓΟΡΑ, τόσο γενικευμένα η ΑΓΟΡΑ.

Το μόνο πράγμα που δεν μπόρεσε να αγοράσει αυτή η ΑΓΟΡΑ, είναι τα ΣΤΑΦΥΛΙΑ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ.

Βλέπω αυτές τις ώρες τους κακομοίρηδες τους μικροκαταστηματάρχες, να συντάσσονται με το αστυνομικό κράτος, να το υπερκεράζουν, να γίνονται οι ίδιοι "κράτος".

Τα σώσανε τα μαγαζιά τους και ταυτόχρονα για λίγες μέρες βρήκαν και έναν φανταστικό εχθρό για το δράμα που ζούνε, εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης που για λίγο την ξέχασαν.

Δεν είναι κακό να ξεχνάει ο άνθρωπος, ούτε να ελπίζει, ακόμη και αν κατά βάθος ξέρει ότι αυτό είναι μάταιο.

Αυτοί οι ίδιοι οι άνθρωποι, σε λίγες μέρες, θα ξεσηκωθούν και θα ασκήσουν το ΔΙΚΑΙΩΜΑ τους ... να κάψουν μόνοι τους το μαγαζί τους.

Τα σταφύλια της οργής, βλέπεται φτάσανε.

Ενας 15-χρονος, χιλιάδες 15-χρονοι ... όλη η χώρα.
Δεν γυρίζει πίσω η οργή, ας μη γελιόμαστε.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η επανασταση του Play Station

Οσοι ειχαν την τυχη να παιξουν αντιπαλοι με 15αρηδες Battle field, Farcyr, Call of durty, Sniper, μπορουν να φανταστουν οτι η εξεγερση δεν θα εχει τελος και ειναι θεμα χρονου να εξαπλωθει και στις αλλες Ευρωπαικες πρωτευουσες.
Οι 15αρηδες τωρα ξεκινησαν και πανε για ρεκορ...στο νεο τους ρεαλ παιχνηδι...που το θεωρουν και ειναι δικο τους.

Ανώνυμος είπε...

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
Δεν είμαστε τρομοκράτες, «κουκουλοφόροι», «γνωστοί-άγνωστοι».
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ.
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι....
Κάνουμε όνειρα - μη σκοτώνετε τα όνειρά μας.
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ.Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.
Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο για τη «βιτρίνα», παχύνατε, καραφλιάσατε, ΞΕΧΑΣΑΤΕ.
Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,
Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.
ΜΑΤΑΙΑ.
Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και
περιμένετε τη μέρα που θα πεθάνετε.
Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε, δεν δημιουργείτε.
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.
ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
Πού είναι οι γονείς;
Πού είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω:
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα.ΕΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας.

Ανώνυμος είπε...

«Μια μωβ σκιά»...

Αρθρο του ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ για τα επεισόδια που έγιναν τον Μάιο του 1986... Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Το Τέταρτο»

«...Μια μωβ σκιά Μαΐου ξάπλωσε στον τόπο. Οσα συνέβησαν στα Εξάρχεια και στη Νομική Σχολή. Και στην οδό Σκουφά και Σόλωνος, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους ενόχλησαν τους Ελληνες πολίτες και αγανάκτησαν τον Τύπο ολόκληρο. Γιατί δεν τους εξολοθρεύουν και δεν τους σπάνε το κεφάλι. Γιατί δεν ρίχνουν δακρυγόνα. Και η Σύγκλητος και οι φοιτητές όλων των παρατάξεων, όλοι αγανακτισμένοι με τα τριάντα-εκατό παιδιά που δεν το βάζουν κάτω, δεν εννοούνε να παραδεχτούν πως η όποια ελευθερία ανήκει μόνο στους αστυνομικούς και τους ηλικιωμένους. Που δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί καταδιώκονται αδιάκοπα, προπηλακίζονται ατελείωτα και συνεχώς υποχρεούνται να δέχονται εξευτελισμούς. Κι ο προπηλακισμός αρχίζει από τον δάσκαλο, τον επιστάτη του σχολείου, από τον οδηγό και τον εισπράκτορα του λεωφορείου, απ' τον καθηγητή και τον δημόσιο λειτουργό ώς τον δημόσιο υπάλληλο, από τους αξιωματικούς κι εκπαιδευτές στο κέντρο κατατάξεως ώς τον τυχαίο μοτοσικλετιστή της τροχαίας που θα του ζητήσει άδειες, ταυτότητες και πιστοποιητικά. Ως τον γιατρό του νοσοκομείου που θα τον πάνε σηκωτό, ύστερα από τη γροθιά του οργάνου της τάξεως. Και το γνωρίζουμε πολύ καλά.

Εξύβριση αρχής - έτσι ονομάζεται η απαίτηση εξηγήσεων. Χειροδικία κατά της αρχής - έτσι είθισται να αποκαλείται η ενστικτώδης κίνηση του αμυνόμενου νέου. Και η ιστορία δεν έχει τέλος. Η ανωνυμία και η εισαγγελική αρχή θα του προσφέρει ή μια τραυματική αγανάκτηση ισόβια ή τον επιζητούμενο από την πολιτεία ευνουχισμό του. Αυτή είναι μια καθημερινή πραγματικότητα και, δυστυχώς, γνησίως ελληνική τα πρόσφατα και τελευταία σαράντα χρόνια - όσα είχα δηλαδή την ευτυχία να ζήσω σαν επώνυμος πολίτης εις τούτον τον ένδοξον κατά τα άλλα τόπον μας.

Μια μωβ σκιά Μαΐου σκέπασε την Αθήνα. Κι όμως δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος, μια εφημερίδα ν' αγανακτήσει και να διαμαρτυρηθεί, να καταγγείλει την αλήθεια για αυτό το τρίγωνο του αίσχους. Σκουφά, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους. Κι άρχισε μια σκόπιμη, ύποπτη κι έντεχνη σύγχυση τριών ασχέτων μεταξύ των περιπτώσεων. Οι νεαροί των Εξαρχείων να παρουσιάζονται ίδιοι με τους αλήτες των γηπέδων, τους επονομαζόμενους χούλιγκανς, και επιπλέον να καλλιεργείται η εντύπωση στην κοινή γνώμη, με στήλες ολόκληρες των θλιβερών εφημερίδων μας, ότι οι νέοι αυτοί, οι αναρχικοί, είναι οι βομβιστές και ίσως οι πιθανοί δράστες των δολοφονιών ή εμπρησμών. Και φυσικά, όταν με το καλό τελειώσει η δίωξη των εκατό, σαράντα ή είκοσι παιδιών και η όλη επιχείρηση στεφθεί με «επιτυχία», να πάρει τις διαστάσεις ενός πραγματικού θριάμβου... κατά του εγκλήματος. Την ίδια ώρα που δολοφονούνται εκδότες και οι δολοφόνοι δεν ανευρίσκονται. Δολοφονούνται πολίτες και οι δολοφόνοι δεν αποκαλύπτονται. Πεθαίνουν νέοι από ξυλοδαρμούς και οι δράστες κυκλοφορούν ανενόχλητοι και, τέλος, δεν... ανακαλύπτονται.

Την ίδια ώρα η πολιτεία αγανακτεί διότι υπάρχουν μερικά ζωντανά της κύτταρα που αντιδρούν άτεχνα, ανοργάνωτα, ίσως μ' αφέλεια, σ' όλην αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια, αντί να βλογάμε τον Θεό που βρίσκονται ακόμη μερικοί που δεν συνήθισαν στην «παρουσία του τέρατος». (...) Κορίτσια κι αγόρια με γυαλιά, έτσι καθώς κοιτάτε με απορία κι αγανάκτηση για ό,τι συμβαίνει γύρω σας, είμαι μαζί σας. Και σας αγαπώ»

Ανώνυμος είπε...

αλητες ειναι τα ματ και οι ασφαλιτες

ποιοι ειναι αυτοι με τις μασκες, κουκουλες,παλαιστινιακες μαντηλες,μαλοξ στη τσεπη ,γυαλια για δακρυγονα κλπ κλπ

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=939580

καντε το κεντρικο ,στειλτε το παντου

Ανώνυμος είπε...

Tο χάος έχει κατατροπώσει τη διακυβέρνηση του κ. Κ. Καραμανλή. Αποτυχημένοι υπουργοί ανεμίζουν ακόμη την κουρελιασμένη σημαία με το δίλημμα «Καραμανλής ή χάος». Ποιο είναι όμως το «χάος» από το οποίο δήθεν μας «προστατεύει» ο κ. Καραμανλής; Μήπως χωρίς τον κ. Καραμανλή η ίδια η Βουλή θα είχε παραχωρηθεί στη Μονή Βατοπαιδίου λίγο προτού παραδοθεί στις φλόγες έπειτα από «επεισόδια κουκουλοφόρων» ; Μήπως όλα αυτά θα συνέβαιναν ενώ στο υπουργείο Οικονομίας θα ετοιμάζονταν να κηρύξουν στάση πληρωμών; Και μήπως ταυτόχρονα οι εταίροι της χώρας θα συζητούσαν χαμηλόφωνα το κατά πόσο ένα κράτος-μέλος της ΟΝΕ που διολισθαίνει στην πτώχευση μπορεί ακόμη να παραμένει στην ευρωζώνη; Καθώς βρισκόμαστε κοντά σε κάποια από τα παραπάνω είναι εμφανές ότι το χάος δεν αποτρέπεται, αλλά ταυτίζεται με τη διακυβέρνηση Καραμανλή.

Από την άλλη πλευρά ο κ. Γ. Παπανδρέου είναι ένας πολιτικός με αξιοσημείωτη αντοχή, αναγνωρισμένη υπευθυνότητα και μια σχεδόν ιεραποστολική αποφυγή λαϊκιστικών επιλογών.
Η αντιπολιτευτική του στρατηγική διευκόλυνε τη Νέα Δημοκρατία σε πολλά. Και δεν έχει αποφύγει ιστορικά λάθη, όπως ήταν η αποπομπή του κ. Κ. Σημίτη, του ισχυρότερου συμβόλου μιας Ελλάδας που δεν υποκύπτει στον χειρότερο εαυτό της και βρίσκει την αυτοπεποίθηση να αλλάζει τη μοίρα της. Ελπίζεται ότι ο κ. Παπανδρέου θα διορθώσει τα λάθη του, θα εκφράσει το σύνολο της προοδευτικής παράταξης και θα κατακτήσει με τις πρωτοβουλίες του τον σεβασμό μιας συναισθηματικής, απρόβλεπτης και στρεψόδικης κοινής γνώμης όπως είναι η ελληνική. Διότι το ΠαΣοΚ εκφράζει τη μοναδική δυνατότητα που διαθέτει η χώρα για να δώσει τέλος στο χάος της διακυβέρνησης Καραμανλή και γι΄ αυτό δεν έχει ούτε το περιθώριο, αλλά ούτε και το δικαίωμα να αποτύχει.


for the copypaste
''PASOK poisonous''

Ανώνυμος είπε...

Σημερινός πρωτοσέλιδος τίτλος της Βελγικής εφημερίδας L’ECHO :
Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΤΑ ΕΧΕΙ ΧΑΜΕΝΑ

Ανώνυμος είπε...

Τωρα τα έχει χαμενα?
Εξ απανέκαθεν τα ειχε..
Τέτοιο φιασκο η ΝΔ που να το φανταζότανε..