Σχολιάζοντας τον Γιάννη Λούλη που σχολιάζει

Ο Γιάννης Λούλης Σχολιάζει

Οι πιθανές πολιτικές επιπτώσεις ενός σκανδάλου

27/6/2008

«Έχει τελειώσει το μεταπολιτευτικό σύστημα» μετά το σκάνδαλο της Siemens; Φθάνουμε σε μια «νέα μεταπολίτευση»; Παραμονεύει στη γωνία κάποιος Μπερλουσκόνι; Όλα αυτά έχουν ακουσθεί τούτες τις ημέρες ως συνέπειες ενός όντως σοβαρού σκανδάλου όπως αυτό της Siemens. Όμως ποιες είναι οι πρώτες ρεαλιστικές εκτιμήσεις που μπορούν να γίνουν;

Τα μέχρι τώρα στοιχεία του σκανδάλου ρίχνουν φως πρωτίστως στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η σοβαρότητα της «υπόθεσης Τσουκάτου» προκύπτει όχι μόνο από τα πραγματικά περιστατικά, αλλά και από το ότι ο Κώστας Σημίτης (ένας έντιμος πολιτικός) έκρινε σκόπιμο να εκδώσει ανακοίνωση για να υπερασπισθεί την περίοδο της διακυβέρνησής του. Επιπρόσθετα, οι πρώτες αποκαλύψεις προκαλούν εσωκομματικούς τριγμούς σε ένα κόμμα βαθύτατα διχασμένο. Με κάποιους ανόητους στο ΠΑΣΟΚ να θεωρούν ότι όλα αυτά ενισχύουν τον Γιώργο Παπανδρέου εσωκομματικά!

-----------------------

Εδώ ο χαρακτηρισμός "Με κάποιους ανόητους στο ΠΑΣΟΚ να θεωρούν ότι όλα αυτά ενισχύουν τον Γιώργο Παπανδρέου εσωκομματικά!", είναι η κεντρική ιδέα του κ.Λούλη , που όπως θα δούμε "αναιρείται στην συνέχεια".

---------------------------------------------

Το ότι διατυπώνεται μια τέτοια άποψη υποδεικνύει ότι στο ΠΑΣΟΚ έχει χαθεί η επαφή με την πραγματικότητα. Επίσης οι εσωκομματικές αντιπαραθέσεις μοιάζουν να κυριαρχούν του ενστίκτου επιβίωσης. Καθώς το σημερινό ΠΑΣΟΚ προσλαμβάνεται από την κοινή γνώμη ως συνέχεια του προηγούμενου, είναι ηλίου φαεινότερον ότι όσα συνέβησαν στη τελευταία φάση της διακυβέρνησής του πλήττουν το σύνολο της κομματικής εικόνας.

-----------------------------

Ακριβώς εδώ είναι η αντίφαση. Οι εσωκομματικές αντιπαραθέσεις, είναι ακριβώς οι αποδείξεις προς την κοινή γνώμη που απαιτούνται, ώστε να αλλάξει η περί συνέχειας εντύπωση.

Ακόμη και αν δεν υπήρχαν ουσιαστικοί λόγοι για εσψκομματικές αντιπαραθέσεις, έπρεπε να εφευρεθούν κύριε Λούλη.

------------------------------

Αν λοιπόν αθροίσει κανείς τα στρατηγικά του προβλήματα (χαμηλή «κυβερνητική αξιοπιστία», αδύναμη ηγετική εικόνα), τη διχαστική εσωκομματική του κρίση, συν την «υπόθεση Τσουκάτου», τότε γίνεται φανερό πως το ΠΑΣΟΚ περνάει σοβαρότατη κρίση. Και αδυνατίζει ακόμη περισσότερο ως πόλος του δικομματισμού.

-----------------------------

Το άθροισμα των στρατηγικών προβλημάτων, όπως διαπιστώνει ο κύριος Λούλης, έχει δύο σκέλη, την χαμηλή κυβερνητική αξιοπιστία και την αδύναμη ηγετική εικόνα.

Συμφωνούμε. Ομως είναι φανερό ότι ακριβώς την ίδια εκτίμηση κάνει και το ΠΑΣΟΚ, γι'αυτό και η περίοδος αυτή είναι προνομιακή για να ανατάξει την αδύναμη ηγετική εικόνα κατ'αρχάς και στην συνέχεια ακριβώς αυτή η βελτίωση θα δόσει και την υψηλώτερη κυβερνητική αξιοπιστία.

Διαφορετικά, αν ακολουθείτο η "συμβουλή Λούλη" δηλαδή η "κομματική ομοψυχία και ομοθυμία", η "κομματική ομερτά" που φαίνεται να ακολουθείται από την ΝΔ, θα οδηγούσε, στην εμπέδοση της "συνέχειας του ΠΑΣΟΚ" και στο βούλιαγμα όλων μαζί, όπως θα συμβεί και με την ΝΔ.

---------------------------------

Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι το κόμμα οδηγείται σε διάσπαση, παρά την αίσθηση που κυριαρχεί στην κοινή γνώμη (Metron Analysis). Αντίθετα, ο καταιγισμός των δυσάρεστων εξελίξεων θα το οδηγήσει στο «σύνδρομο του σκαντζόχοιρου» και θα κλεισθεί στον μικρόκοσμό του. Σε συνθήκες ακινησίας. ’λλωστε στην παρούσα συγκυρία ουδείς «ηγετικός παίκτης» θα διακινδυνεύσει να αναλάβει τις ευθύνες του κόμματος. Η παρούσα ηγεσία θα αφεθεί να χειρισθεί – φθειρόμενη – την κρίση. Παράλληλα, από θέση αδυναμίας, ο Γιώργος Παπανδρέου θα γίνει πιο συγκρουσιακός προς την κυβέρνηση. Απωθώντας το μεσαίο χώρο, κάτι που άλλωστε πιστοποιείται από δύο δημοσκοπήσεις (MRB, Metron).

--------------------------------

Η παράγραφος αυτή βρίθει υποκειμενισμών, οι οποίοι δεν τεκμηριώνονται στοιχειωδώς.

Στην προηγούμενη παράγραφο, μας λέει ότι δεν ακολουθεί την στρατηγική της εσψκομματικής ομοθυμίας, τώρα μας λέει ότι θα οδηγηθεί στο σύνδρομο του "σκαντζόχοιρου". Νομίζω ότι έχει χάσει την μπάλα και μας περιγράφει το "επιθυμητό" απ'αυτόν σενάριο. Κάνει λάθος.

------------------------------

Βεβαίως η περίοδος αυτή δεν είναι εύκολη ούτε για το κυβερνών κόμμα. Το κεντρικό πρόβλημά του δεν είναι το σκάνδαλο της Siemens (στο βαθμό που θα αποδειχθεί εμπλοκή των στελεχών της), αλλά ο πληθωρισμός και η ακρίβεια σε επίπεδο καθημερινότητας. Αναχώματα στη φθορά παραμένουν: Η εικόνα του Πρωθυπουργού, η κυβερνητική κινητικότητα στις μεταρρυθμίσεις και φυσικά η προβληματική εικόνα του ΠΑΣΟΚ και της ηγεσίας του.

------------------------------

Εδώ προφανώς, ο κ. Λούλης δεν υπολόγιζε, την εξέλιξγ κουκουλώματος που ζούμε από χθές και έτσι φαντάζεται ότι ο Καραμανλής θα παρέμενε ανέγγιχτος από την υπόθεση ΖΗΜΕΝΣ.

Οσον αφορά τις μεταρυθμίσεις, ο κ. Λούλης καλό θα ήταν να ξαναρωτούσε την κοινή γνώμη πόσο τις επιθυμεί ή πόσο την πιάνει πανικός κάθε που ακούει να σχεδιάζεται κάποια νέα.

------------------------------

Προφανώς οι παρούσες συγκυρίες, υπό το φως ενός σκανδάλου, ασκούν νέα πίεση στον δικομματισμό, κυρίως μέσω του όλο και πιο ευάλωτου κρίκου του που είναι το ΠΑΣΟΚ. Όπως δείχνει η MRB, είναι το ΠΑΣΟΚ που κυρίως χάνει έδαφος και γι’ αυτό αυξάνεται η διαφορά υπέρ της ΝΔ στο 4,8%, ενώ (φυσιολογικά) κερδίζει λίγο έδαφος εκ νέου και ο ΣΥΡΙΖΑ.

----------------------------

Η κυβέρνηση έκανε κύριε Λούλη το καθοριστικό σφάλμα. Αντί να αφήνει να σέρβνεται η υπόθεση στον ανακριτή και να φημολογεί ασυστόλως, την έκλεισε και μετέφερε το ενδιαφέρον στην "πρωτοβουλία της". Μετέτρεψε το σκάνδαλο από "σίγουρο χαρτί" σε "χαρτί" που της καίει τα δάκτυλα. Κατάφερε με όλα τα χαρτιά στα χέρια, να χάσει την παρτίδα πανικόβλητη.

Η κοινή γνώμη δεν παρακολουθεί , αισθάνεται. Ετσι βλέπει την ΝΔ να αμύνεται φορτωμένη το "ρούχο" του σκαντζόχοιρου, που προόριζε για το ΠΑΣΟΚ και το ΠΑΣΟΚ βρίσκει λόγο να βγεί ενωμένο σε μια νέα βάση, αυτήν της διαφάνειας. Ο ΓΑΠ κέρδισε σ'αυτή την περίπτωση κατά κράτος τις εντυπώσεις.

---------------------------

Πάντως, με τα υπάρχοντα δεδομένα, οι δραματικές εκτιμήσεις για κατάρρευση του υπάρχοντος κομματικού συστήματος δύσκολα θα επιβεβαιωθούν, εκτός εάν συμβούν κατακλυσμιαία γεγονότα εν σχέση με τα της Siemens. Αυτά θα πρέπει να προκαλέσουν «σοκ και δέος» σε μια κοινή γνώμη εθισμένη στην περιρρέουσα αίσθηση διαφθοράς.

------------------------

Ναί ακριβώς αυτό συνέβει. Συνέβησαν κατακλυσμιαία γεγονότα σε σχέση με την ΖΗΜΕΝΣ και την κάλυψη "ΛΙΑΠΗ" από τον ΚΚ.

------------------------

Την ίδια ώρα τα δύο μεγάλα κόμματα (και κυρίως η ΝΔ) έχουν αποδείξει τις αντοχές τους. Επίσης στα μεγάλα κόμματα υπάρχουν πάντα αξιόπιστες προσωπικότητες που λειτουργούν σας «ασπίδες» τους. Από την άλλη πλευρά, τα μικρότερα κόμματα είναι απλώς φορείς διαμαρτυρίας και στερούνται στοιχειώδους «κυβερνητικής εικόνας». Ενώ η δημιουργία νέων ανταγωνιστικών φορέων στα δύο μεγάλα κόμματα, δεν έχει προοπτικές επιτυχίας σε ένα κλίμα επιφύλαξης προς τους πάντες. Τέλος, τα περί «Μπερλουσκονισμού» είναι εξωπραγματικά σε σχέση με την Ελλάδα.

------------------

Δεν είμαι τελείως σίγουρος, ότι οι σταθερές ισχύουν, με δεδομένο ειδικά, ότι η υπόθεση αυτοδυναμία έχει παρέλθει και το πολιτικό σύστημα, έχει θέσεις και ρόλους και για άλλους πλέον.