Παρασκευή 2 Μαΐου 2008

Μήπως έφτασε η ώρα να αλλάξουν όλα στον συνδικαλισμό;

Η μεταπολίτευση τελείωσε.
Η μεταπολίτευση βασίστηκε στην επιθυμία της κοινωνίας, να οργανωθεί δημοκρατικά , η έκφραση των πολιτών, με κεντρικό στοιχείο της τα κόμματα, από την βουλή μέχρι το τελευταίο χωριό.
Θα πεί κανείς αυτά είχαμε μ'αυτά έπρεπε να κάνει κανείς , ότι χρειαζόταν να γίνει.
Και έτσι τα πάντα ποτίστηκαν από τα πρόσωπα και τους μηχανισμούς, που τα κόμματα χρειαζόταν για να λειτουργήσουν.
Ο γενικός κανόνας ήταν, να γίνεται οτιδήποτε "για μάς" από "τα κόμματα" και τους μηχανισμούς τους.
Μετά ήρθε η εποχή, που η αναντιστοιχία των επιδιώξεών τους, με τις επιθυμίες των πολιτών, έκαναν γενική πεποίθηση το "φοβάμαι για όσα θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα".
Και όμως το μήνυμα δεν έχει ληφθεί.
Πρώτα διαλύθηκαν οι συναιτερισμοί, αφού εκτός των άλλων, η δράση τους σχετίσθηκε και με τον χρηματισμό των εκπροσώπων και την ευνόηση των κομματικά ημετέρων.
Στην συνέχεια, άρχισαν να διαλύονται και οι σύλλογοι και τα συνδικάτα, με αποκορύφωμα την διάσπασή τους από το ΚΚΕ, με την ίδρυση του ΠΑΜΕ.
Είναι φανερό λοιπόν, ότι, ή θα πρέπει να υιοθετηθεί το μοντέλο του και να φτιαχτούν κομματικά συνδικάτα, όπως συμβαίνει και σε άλλες χώρες (Γαλλία, Ιταλία κλπ) ή θα πρέπει να βρεθεί ένας άλλος τρόπος συνενόησης, από τα μικρά, μέχρι τα μεγάλα ζητήματα, όπως οι γενικές κινητοποιήσεις και οι απεργίες.
Τίποτα δεν είναι "αμαρτία".
Ακόμη και τα κομματικά συνδικάτα, είναι καλύτερα από την σημερινή κατάσταση, που ο συνδικαλισμός χρησιμοποιείται για την προσπόριση κομματικών ωφελών, από μια χούφτα ανεγκέφαλων κομματόσκυλων.
Ισως μάλιστα θα ήταν καλύτερα να διασπασθούνε και να επανασυγκροτηθούν με όρους "συνομοσπονδίας" κομματικών συνδικάτων.
Το σίγουρο είναι ότι η σημερινή κατάσταση είναι ότι χειρότερο μπορούσε να συμβεί και είναι μάταιο να διαιωνίζεται.
Στον συνδικαλισμό χρειάζονται ισχυρές πρωτοβουλίες, για να μπορέσει να ξαναπαίξει τον ρόλο του και οι ευθύνες των κομμάτων είναι μεγάλες, για την αδυναμία λειτουργίας τους.
Ας πάψουν να στρουθοκαμηλίζουν και ας μείνουν γυμνοί από δικαιολογίες που τους προσφέρει η σημερινή "κατάντια". Ας πάρουν τις ευθύνες τους.
Οποιος πάρει την πρωτοβουλία και ανασυγκροτήσει τον συνδικαλισμό, θα προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες, στο δικαίωμα των πολιτών να αντιστέκονται στις επιθέσεις που ζούν και να κατακτούν νέα δικαιώματα.
Προσωπικά δεν βλέπω τι σχέση έχει το ΠΑΣΟΚ, με τις λενινιστικές ονειρώξεις των συνδικαλιζόμενων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.
Ο κόσμος ποσώς ενδιαφέρεται για το πόσους εκπροσώπους θα βγάλει ο καθένας στα διάφορα όργανα, αλλά με ποιά ευθύνη θα αντιμετωπισθούν τα προβλήματά του.

2 σχόλια:

Alexantro Trollientes είπε...

Προσωπικά δεν βλέπω τι σχέση έχει το ΠΑΣΟΚ, με τις λενινιστικές ονειρώξεις των συνδικαλιζόμενων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ .... σωστοοοοοοοοοος ... γαματη αναλυση αν και θα μπορουσες να το πεις και αλλιως πχ

Προσωπικά δεν βλέπω τι σχέση έχει το ΣΥΡΙΖΑ, με τις φασιστικες ονειρώξεις των συνδικαλιστων του ΠΑΣΟΚ.

εχεις μεγαλο διλημμα σε καταλαβαινω μετα απο τετοιο οβερντοουζ μασας και εξουσιας , αλλα θα σας περασει μωρε ,με μια ψιλουλα πρεζα εξουσιας θα ξαναφτιαχτειτε ... αλλα καντε λιγο υπομονη ρε μαλακες και ο ωριμος υπεροχος ιστορικος ελληνικος λαος θα σας βαλει παλι καβαλαρηδες ... που θα παει δεν σηκωνει χαλινο ο τραχηλος του ελληνα και ποτε δεν ανεχεται τον ιδιο νταβαντζη για πανω απο 7χρονια , θα τουςδιωξει τους μπλε ρε και θα φατε και σεις

KOSTAS είπε...

Δεν με αφορά, ο τρόπος σκέψης σου.
Ποιός μιλάει για εξουσία;
Για αντίσταση των εργαζομένων μιλάω.
Τί να κάνουμε, δεν μπορεί να γίνει έτσι όπως έχουν τα πράγματα και απλά πρέπει να γίνει αλλιώς.

Θα μαζευτείτε εσείς οι αγωνιστές με τον Αλαβάνο και θα λέτε "καλώς τα παιδιά" και θα τρέμουν όλοι.
Να μη σας ενοχλούν οι άλλοι, οι προσκυνημένοι, λέω.

Οπως είπε και ο Τσίπρας, το άρθρο 16 απετέλεσε την αφορμή για την υποχώρηση του ΠΑΣΟΚ, το ασφαλιστικό θα αποτελέσει την αφορμή για την πτώση της κυβέρνησης και την αρχή της εναλλακτικής εξουσίας.