Το να ισχυρισθώ ότι είχα δίκιο για το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ, για την δημοσκοπική φούσκα και το ξεφούσκωμά της, δεν είναι δύσκολο να το διαπιστώσει κανείς.
Αρκεί να παρακολουθήσει τις αναρτήσεις μου, από τότε που άνοιξα αυτό το Μπλόγκ.
Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, είναι καταλυτικά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχασε απλώς. Βγήκε από το παιχνίδι.
Οι ίδιοι , όπως βλέπω αυτές τις ώρες, τις ανταποκρίσεις από την συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ και την σελίδα διαλόγου της ΑΥΓΗΣ, δεν φαίνεται να το έχουν αντιληφθεί.
Νομίζουν ότι έχουν μπροστά τους όλο τον χρόνο που χρειάζεται για να αποδόσει η "σωστή γραμμή τους".
Νέοι είναι, θα ήταν περίεργο να μην ένιωθαν έτσι.
Επιπόλαιοι είναι, θα ήταν περίεργο να συναισθανόταν με άλλο βαθμό ωριμότητας τα πράγματα.
Δεν λυπάμαι καθόλου για τις εξελίξεις, δεν λυπάμαι για την αιχμηρή και επώδυνη κρίση που τους επιφύλαξε η λαική ετυμηγορία.
Η στράτευσή τους στο ρεύμα του λαϊκίστικου ακτιβισμού, ήταν μοιραίο να τους οδηγήσει σε θεωρητικές κατασκευές, όπως τα 5 κόμματα 2 πολιτικές του ΚΚΕ και ήταν φυσικό να χάσουν την επίζηλη θέση, από τον ιστορικό εκφραστή της.
Αρνήθηκαν στην κοινωνία να εκφραστεί με πιό σύνθετα διλλήματα, των οποίων θα μπορούσαν να είναι οι κύριοι εκφραστές, όπως η οικολογία, η διαφορετική και δημοκρατικώτερη διακυβέρνηση και φυσικά η κοινωνία και μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του, επέλεξαν την δική τους πορεία. Απείχαν, ψήφισαν άλλα κόμματα, έκαναν αποχή, όπως ακριβώς και όσοι απείχαν επειδή συμμερίζονταν τον γενικευμένο από τα ΜΜΕ χαρακτηρισμό "όλοι ίδιοι είναι".
Ο Μάνος Χατζηδάκης, μας είχε πεί ότι όταν μπορούμε να κοιτάξουμε το τέρας και να μη μας φοβίζει, σημαίνει ότι του μοιάζουμε.
Ετσι έγινε και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτίστηκε με τα κινήματα και τις ακτιβίστικες ομάδες διαμαρτυρίας, τόσο πολύ που στο τέλος, οι φίλοι του κάναν ότι και τα μέλη αυτών των ομάδων. Σνομπάρησαν, όπως πάντα την αξία των εκλογών και ξανακάναν αποχή.
Οσο ο ΣΥΝ δεν μπορεί να καταλάβει ότι άλλος είναι ο χαρακτήρας και η ιδεολογία των ακτιβιστών και άλλος ο χαρακτήρας και ο ρόλος ενός κόμματος, όσο δεν καταλαβαίνει ότι με άλλον τρόπο αντιδράς στον δρόμο απέναντι στην εξουσία και με άλλον τρόπο την υπονομεύεις , της αφαιρείς δύναμη και κατεύθυνση μέσα από τις εκλογές, τόσο θα βλέπει με απορία την πολιτική του να μην αποτυπώνεται, να μη μετριέται.
Αλλοι άνθρωποι κατεβαίνουν για να διαμαρτυρηθούν στους δρόμους και άλλοι περιορίζουν την διαμαρτυρία τους στην εκλογική συμμετοχή.
Στις προηγούμενες ή σε κάποιες προηγούμενες εκλογές τέλως πάντων, ο ΣΥΝ είχε κατεβεί με κεντρικό σύνθημα "Βρεθήκαμε στους δρόμους, να συναντηθούμε και στις κάλπες".
Δεν κατάλαβαν ποτέ, ότι, για να βρεθείς με τους δεύτερους στις εκλογές, δεν αρκεί το ότι βρέθηκες με τους πρώτους στους δρόμους, αλλά πως βρέθηκες στους δρόμους και πως δεν κατάφερες να μείνεις μόνο μ'αυτούς στους δρόμους.
Βρίσκεσαι με κάποιους στους δρόμους και οι άλλοι θέλουν ένα τσάκ για να κετέβουν κι'αυτοί, αλλά μπορεί ακριβώς επειδή βρέθηκες με κάποιους στους δρόμους, να έκοψες την διάθεση στους άλλους να βρεθούν μαζί σου, όχι μόνο στους δρόμους αλλά ούτε στις κάλπες.
Πολτική είναι να ψιλοκαταλαβαίνεις ότι άλλοτε θα είσαι σύντροφος με κάποιους και άλλοτε αντιπρόσωπός τους και στους δρόμους και στις κάλπες.
Υ.Γ. Τα οργανωτικά μέτρα που εξήγγειλε ο Τσίπρας, για να ξεπεράσει ο ΣΥΝ τα προβλήματα προβολής της πολιτικής γραμμής του, μου θυμίζουν την λογική όλων των σταλινικών κομμουνιστικών κομμάτων.
Οργανωτικά μέτρα, διαγραφές, τρέξιμο, εσωτερικοί εχθροί, βγήκαν από το καπέλο του μάγου, ξανά.
Αρκεί να παρακολουθήσει τις αναρτήσεις μου, από τότε που άνοιξα αυτό το Μπλόγκ.
Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, είναι καταλυτικά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχασε απλώς. Βγήκε από το παιχνίδι.
Οι ίδιοι , όπως βλέπω αυτές τις ώρες, τις ανταποκρίσεις από την συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ και την σελίδα διαλόγου της ΑΥΓΗΣ, δεν φαίνεται να το έχουν αντιληφθεί.
Νομίζουν ότι έχουν μπροστά τους όλο τον χρόνο που χρειάζεται για να αποδόσει η "σωστή γραμμή τους".
Νέοι είναι, θα ήταν περίεργο να μην ένιωθαν έτσι.
Επιπόλαιοι είναι, θα ήταν περίεργο να συναισθανόταν με άλλο βαθμό ωριμότητας τα πράγματα.
Δεν λυπάμαι καθόλου για τις εξελίξεις, δεν λυπάμαι για την αιχμηρή και επώδυνη κρίση που τους επιφύλαξε η λαική ετυμηγορία.
Η στράτευσή τους στο ρεύμα του λαϊκίστικου ακτιβισμού, ήταν μοιραίο να τους οδηγήσει σε θεωρητικές κατασκευές, όπως τα 5 κόμματα 2 πολιτικές του ΚΚΕ και ήταν φυσικό να χάσουν την επίζηλη θέση, από τον ιστορικό εκφραστή της.
Αρνήθηκαν στην κοινωνία να εκφραστεί με πιό σύνθετα διλλήματα, των οποίων θα μπορούσαν να είναι οι κύριοι εκφραστές, όπως η οικολογία, η διαφορετική και δημοκρατικώτερη διακυβέρνηση και φυσικά η κοινωνία και μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του, επέλεξαν την δική τους πορεία. Απείχαν, ψήφισαν άλλα κόμματα, έκαναν αποχή, όπως ακριβώς και όσοι απείχαν επειδή συμμερίζονταν τον γενικευμένο από τα ΜΜΕ χαρακτηρισμό "όλοι ίδιοι είναι".
Ο Μάνος Χατζηδάκης, μας είχε πεί ότι όταν μπορούμε να κοιτάξουμε το τέρας και να μη μας φοβίζει, σημαίνει ότι του μοιάζουμε.
Ετσι έγινε και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτίστηκε με τα κινήματα και τις ακτιβίστικες ομάδες διαμαρτυρίας, τόσο πολύ που στο τέλος, οι φίλοι του κάναν ότι και τα μέλη αυτών των ομάδων. Σνομπάρησαν, όπως πάντα την αξία των εκλογών και ξανακάναν αποχή.
Οσο ο ΣΥΝ δεν μπορεί να καταλάβει ότι άλλος είναι ο χαρακτήρας και η ιδεολογία των ακτιβιστών και άλλος ο χαρακτήρας και ο ρόλος ενός κόμματος, όσο δεν καταλαβαίνει ότι με άλλον τρόπο αντιδράς στον δρόμο απέναντι στην εξουσία και με άλλον τρόπο την υπονομεύεις , της αφαιρείς δύναμη και κατεύθυνση μέσα από τις εκλογές, τόσο θα βλέπει με απορία την πολιτική του να μην αποτυπώνεται, να μη μετριέται.
Αλλοι άνθρωποι κατεβαίνουν για να διαμαρτυρηθούν στους δρόμους και άλλοι περιορίζουν την διαμαρτυρία τους στην εκλογική συμμετοχή.
Στις προηγούμενες ή σε κάποιες προηγούμενες εκλογές τέλως πάντων, ο ΣΥΝ είχε κατεβεί με κεντρικό σύνθημα "Βρεθήκαμε στους δρόμους, να συναντηθούμε και στις κάλπες".
Δεν κατάλαβαν ποτέ, ότι, για να βρεθείς με τους δεύτερους στις εκλογές, δεν αρκεί το ότι βρέθηκες με τους πρώτους στους δρόμους, αλλά πως βρέθηκες στους δρόμους και πως δεν κατάφερες να μείνεις μόνο μ'αυτούς στους δρόμους.
Βρίσκεσαι με κάποιους στους δρόμους και οι άλλοι θέλουν ένα τσάκ για να κετέβουν κι'αυτοί, αλλά μπορεί ακριβώς επειδή βρέθηκες με κάποιους στους δρόμους, να έκοψες την διάθεση στους άλλους να βρεθούν μαζί σου, όχι μόνο στους δρόμους αλλά ούτε στις κάλπες.
Πολτική είναι να ψιλοκαταλαβαίνεις ότι άλλοτε θα είσαι σύντροφος με κάποιους και άλλοτε αντιπρόσωπός τους και στους δρόμους και στις κάλπες.
Υ.Γ. Τα οργανωτικά μέτρα που εξήγγειλε ο Τσίπρας, για να ξεπεράσει ο ΣΥΝ τα προβλήματα προβολής της πολιτικής γραμμής του, μου θυμίζουν την λογική όλων των σταλινικών κομμουνιστικών κομμάτων.
Οργανωτικά μέτρα, διαγραφές, τρέξιμο, εσωτερικοί εχθροί, βγήκαν από το καπέλο του μάγου, ξανά.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου