Είναι φανερό, ότι η πολιτική κρίση, με την μορφή της αμφισβήτησης του ενός από τα δύο κόμματα του δικομματικού συστήματος -του ΠΑΣΟΚ-, από την μεριά των ψηφοφόρων του, καλπάζει.
Οι δημοσκόποι, αθροίζουν ποσοστά και συμπεραίνουν, ότι δεν προκύπτει αυτοδυναμία.
Στο μυαλό του ΣΥΡΙΖΑ, έχει καρφωθεί η λογική των συγκοινωνούντων δοχείων, που όσο νερό φεύγει από το δοχείο του ΠΑΣΟΚ καταλήγει σε ανύψωση της στάθμης των δικών τους ποσοστών και είναι γενικώς όχι μόνο αυτοί αλλά και οι Αντι-ΓΑΠικοί ΠΑΣΟΚΟΙ ευχαριστημένοι.
Μ'έναν σμπάρο δυό τρυγόνια.
Και δεν εκτίθενται ως αυτοί που δίνουν σωσίβιο στο ΠΑΣΟΚ που βυθίζεται , και εκεί είναι ώστε την επομένη των εκλογών, να παίξουν τον "ρόλο" τους από καλύτερες θέσεις.
Όμως αγνοούν μια βασική παράμετρο της ιστορίας. Η πολιτική απεχθάνεται το κενό και όποιος το δημιουργεί περιμένοντας απ'αυτό οφέλη στο τέλος πέφτει ο ίδιος μέσα.
Έτσι νόμιζαν στις 14 ή 15 Μαΐου του 68, στην Γαλλία, ότι έχουν επιτύχει την αδυναμία να προκύψει κυβέρνηση ΝτεΓκώλ και στις επόμενες εκλογές πήρε τα μεγαλύτερα ποσοστά που είχε πάρει ποτέ.
Το ερώτημα είναι βέβαια, τι σημαίνει μια τέτοια επισήμανση.
Θα οφεληθεί τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ;
Θα οφεληθεί τελικά ο Καραμανλής;
Θα οφεληθεί κάποιος τρίτος;
Ο ΓΑΠ θα μεταμορφώσει αυτή την ευκαιρία σε ρεύμα κάθαρσης, τιμωρίας και αναδημιουργίας της δημοκρατικής παράταξης;
Πάντως να τους επισημάνω, ότι αν φροντίσουν οι ίδιοι να μην επιτευχθεί αυτοδυναμία, στο τέλος θα κλαίγονται που θα λειτουργήσει η λογική της "χαμένης ψήφου", διότι δεν ακούν τον λαό που φωνάζει, ότι δεν μπορεί άλλο με την διακυβέρνηση από την ΝΔ του Καραμανλή και που απαιτεί δημοκρατική λύση. Στην αρχή με την μορφή συμμαχίας, αλλά σιγά σιγά με την απόρριψή της.
Ο λαός θα επιβάλει την λύση του και θα επιλέξει Καραμανλή αν ο ΓΑΠ δεν είναι έτοιμος με τα εσωτερικά ξεκαθαρίσματά του.
Σκέψεις που του εισηγούνται όπως διαβάζω να αφήσει την λύση για τις 3 Σεπτέμβρη, ίσως τον οδηγήσουν άλλη μια φορά να συλλαμβάνεται εξ απήνης.
Η τώρα λοιπόν ή ποτέ, ότι έχει να κάνει.
Οι δημοσκόποι, αθροίζουν ποσοστά και συμπεραίνουν, ότι δεν προκύπτει αυτοδυναμία.
Στο μυαλό του ΣΥΡΙΖΑ, έχει καρφωθεί η λογική των συγκοινωνούντων δοχείων, που όσο νερό φεύγει από το δοχείο του ΠΑΣΟΚ καταλήγει σε ανύψωση της στάθμης των δικών τους ποσοστών και είναι γενικώς όχι μόνο αυτοί αλλά και οι Αντι-ΓΑΠικοί ΠΑΣΟΚΟΙ ευχαριστημένοι.
Μ'έναν σμπάρο δυό τρυγόνια.
Και δεν εκτίθενται ως αυτοί που δίνουν σωσίβιο στο ΠΑΣΟΚ που βυθίζεται , και εκεί είναι ώστε την επομένη των εκλογών, να παίξουν τον "ρόλο" τους από καλύτερες θέσεις.
Όμως αγνοούν μια βασική παράμετρο της ιστορίας. Η πολιτική απεχθάνεται το κενό και όποιος το δημιουργεί περιμένοντας απ'αυτό οφέλη στο τέλος πέφτει ο ίδιος μέσα.
Έτσι νόμιζαν στις 14 ή 15 Μαΐου του 68, στην Γαλλία, ότι έχουν επιτύχει την αδυναμία να προκύψει κυβέρνηση ΝτεΓκώλ και στις επόμενες εκλογές πήρε τα μεγαλύτερα ποσοστά που είχε πάρει ποτέ.
Το ερώτημα είναι βέβαια, τι σημαίνει μια τέτοια επισήμανση.
Θα οφεληθεί τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ;
Θα οφεληθεί τελικά ο Καραμανλής;
Θα οφεληθεί κάποιος τρίτος;
Ο ΓΑΠ θα μεταμορφώσει αυτή την ευκαιρία σε ρεύμα κάθαρσης, τιμωρίας και αναδημιουργίας της δημοκρατικής παράταξης;
Πάντως να τους επισημάνω, ότι αν φροντίσουν οι ίδιοι να μην επιτευχθεί αυτοδυναμία, στο τέλος θα κλαίγονται που θα λειτουργήσει η λογική της "χαμένης ψήφου", διότι δεν ακούν τον λαό που φωνάζει, ότι δεν μπορεί άλλο με την διακυβέρνηση από την ΝΔ του Καραμανλή και που απαιτεί δημοκρατική λύση. Στην αρχή με την μορφή συμμαχίας, αλλά σιγά σιγά με την απόρριψή της.
Ο λαός θα επιβάλει την λύση του και θα επιλέξει Καραμανλή αν ο ΓΑΠ δεν είναι έτοιμος με τα εσωτερικά ξεκαθαρίσματά του.
Σκέψεις που του εισηγούνται όπως διαβάζω να αφήσει την λύση για τις 3 Σεπτέμβρη, ίσως τον οδηγήσουν άλλη μια φορά να συλλαμβάνεται εξ απήνης.
Η τώρα λοιπόν ή ποτέ, ότι έχει να κάνει.
- Αν θέλει να κρατήσει το ΠΑΣΟΚ, αφού το περάσει από διαδικασία "αυτοκάθαρσης", πρέπει να απευθυνθεί ανοικτά στην συγκρότηση "Εξεταστικής Επιτροπής, μέλη της οποίας να μην είναι μόνο τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά και παρατηρητές από τα άλλα κόμματα καθώς και προσωπικότητες κύρους".
- Αν δεν θέλει να κρατήσει το ΠΑΣΟΚ, να το τελειώνει μια ώρα αρχήτερα.
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
Οι ''σύμβουλοι''του Γιώργου Παπνδρέου τον σπρώχνουν στον πολιτικό γκρεμό.
Η απαξίωση και κατασυκοφαάντηση που επιχειρούν εναντίον των κυβερνήσεων του Κώστα Σημίτη θα του επιφέρει μέγα πολιτικό κόστος.
Δεν διαβάζουν η δεν ακούνε τις δηλώσεις των στελεχών της Δεξιάς ;
Αυτοί δεν μιλούν για σκάνδαλα Ανδρέα η Κώστα Σημίτη , μιλούν για σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ .
Και το ΠΑΣΟΚ σαν αξιωματική αντιπολίτευση θα εισπράξει τις πολιτικές καρπαζιές με βύθιση στις δημοσκοπήσεις .
Μετά ο σ.Παπουτσής θα επιτίθεται εναντίον των εταιριών δημοσκόπησης.
ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ''ΕΘΝΟΣ''ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑ.ΣΟ.Κ. :
Αφανής εκτός των ορίων της εκλογικής του περιφέρειας, ο βουλευτής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Σκουλάς... κατάφερε να κερδίσει λίγα λεπτά τηλεοπτικής δημοσιότητας με το κακόγουστο σόου, που έστησε στα γραφεία της Νομαρχιακής Επιτροπής στο Ηράκλειο. Λίγο πριν αρχίσει η συνέντευξη Τύπου από κομματικά στελέχη, μεταξύ των οποίων η βουλευτής Σ. Ράπτη, ο βουλευτής Σκουλάς «αποκαθήλωσε» τη φωτογραφία του Κ. Σημίτη από τον τοίχο που βρισκόταν πίσω από το πάνελ και την αντικατέστησε με εκείνη του Γ. Παπανδρέου. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι η ενέργειά του αποσκοπούσε στην αποκατάσταση της... κομματικής τάξης και δεν συνδέεται με τις πρόσφατες εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. Αλλά ποιος τον πιστεύει; Εν πάση περιπτώσει, όλα τα είχαν στο ΠΑΣΟΚ, οι «μουτζαχεντίν» τους έλειπαν...
Εξίσου κακή εντύπωση προκάλεσε και η στάση της Σ. Ράπτη (η οποία, θυμίζουμε, εκτός από βουλευτής είναι και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου), την ώρα που ο συνάδελφός της «έπαιζε» με τις φωτογραφίες στον τοίχο. Απέφυγε να κοιτάξει τι συνέβαινε πίσω από την πλάτη της. Εμφανώς αμήχανη, κάτι έψαχνε στην τσάντα της, κάτι κοίταγε στα χαρτιά της, αλλά πίσω δεν έριξε ούτε ένα βλέμμα. Αναρωτιόμαστε: Αραγε ποιος είναι ο ρόλος ενός μέλους του ανώτερου καθοδηγητικού οργάνου του ΠΑΣΟΚ; Να κάνει ότι δεν βλέπει τι γίνεται γύρω του ή να επισημαίνει τα κακώς κείμενα;
11:30
Δεν τολμούσε να διαμαρτυρηθεί η Συλβάνα , διότι θα την διέγραφε ο Τζέφρυ.
Η υπόθεση Siemens δεν προσφέρεται για... εσωκομματικά παιχνίδια. Οσοι το κάνουν, βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος! Αν νομίζουν ότι το θέμα είναι λ.χ. «προεδρικοί» κατά «εκσυγχρονιστών» ή αύριο «καραμανλικοί» κατά «μητσοτακικών» και τούμπαλιν, τότε είναι βαθιά νυχτωμένοι για το τι ακριβώς γίνεται γύρω τους...
Βλέπουν τη «μικρή εικόνα» και χάνουν τη «μεγάλη εικόνα». Μοιάζουν με μερικούς από τους επιβάτες της «πρώτης θέσης» του... Τιτανικού πριν από το μοιραίο!
Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι ο κ. Παπανδρέου με «σημείο αναφοράς», εγκαίρως, την «εξεταστική επιτροπή» και το «όλα στο φως», αλλά και τη γενικότερη στάση του, έχει δημιουργήσει πολιτικά αναχώματα. Οι αποκαλύψεις για Τσουκάτο και Μαντέλη αποτελούν, δυστυχώς, αντικειμενικά πλήγμα για την «εποχή Σημίτη».
Είναι κάτι που ισχύει για όλους τους πρωθυπουργούς, όταν συνεργάτες τους, και μάλιστα στενοί, συνδέονται με συμπεριφορές ποινικά διερευνητέες (βλέπε και Ζαχόπουλο κ.ο.κ.). Αλλο όμως αυτό και άλλο η «διασύνδεση» που επιχειρούν μερικοί με τη «διαγραφή Σημίτη»... Αυτό και λάθος είναι και πολιτικά απαράδεκτο!
Η τρίτη παρατήρηση έχει σχέση με τις «πηγές» των διαρροών, τη «σειρά» που γίνονται και τις πέραν του προφανούς «στοχεύσεις» που μπορεί να υπάρχουν, αν υπάρχουν...
Αυτό είναι «αυτόνομο» κάπως θέμα, από το ίδιο το «σκάνδαλο», που η πλήρης αποκάλυψή του είναι «εκ των ων ουκ άνευ» αναγκαία. Και η τέταρτη παρατήρηση αφορά τη στάση «φοβικής αναμονής» που έχει η κυβέρνηση. Οι «φήμες» για εμπλεκόμενους υπουργούς της την αποδιοργανώνουν. Ομως για να βγει το πολιτικό σύστημα από την κρίση που ακόμα... έρχεται, χρειάζονται άλλου τύπου πρωτοβουλίες. Η αναμονή πλέον «ρευστοποιεί» έτι περισσότερο το πολιτικό σκηνικό.
Δημοσίευση σχολίου