Η αίσθηση που έχω είναι ότι η χώρα έχει καταληφθεί από τις τράπεζες.
Οι τράπεζες που στο παρελθόν αποτελούσαν παράγοντα σιγουριάς και σταθερότητας στην χώρα, έχουν μετατραπεί σε στυγνό εχθρό της.
Ολος ο κόσμος κυνηγιέται απ'αυτές, όλοι αποφεύγουν την συνάντηση μαζί τους.
Εχουν γίνει κάτι σαν τις εφορίες στο...χειρότερο.
Τα κόμματα, πρέπει να ασχοληθούν σοβαρά με τις σχέσεις τους με τον λαό.
Το άγχος και η πίεση με την οποία έχουν γεμίσει τον απλό άνθρωπο, πρέπει να το διαχειριστεί η πολιτεία.
Η πρώτη σκέψη που κάνω, είναι ότι για την λειτουργία τους, θα πρέπει να δόσουν στην χώρα "αντισταθμιστικά οφέλη", με την μορφή επιχειρήσεων με θέσεις εργασίας. Τα χρήματα, τα υπερκέρδη τους, δεν μπορούν να μένουν κλεισμένα στους λογαριασμούς των μετόχων τους, ούτε να επενδύονται σε διάφορα Funts που κυνηγάνε τα υπερκέρδη στις χρηματαγορές του κόσμου.
Η δεύτερη σκέψη είναι ότι η πολιτεία πρέπει να απαγορεύσει την καταβολή δόσεων, μεγαλύτερων από το 30% των εισοδημάτων του καθένα.
Να κάνει κακούργημα την απαίτηση με οποιοδήποτε τρόπο, να πληρώνει κάποιος τις υποχρεώσεις του προς τις τράπεζες, πρίν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του απέναντι στην ζωή του ίδιου και των προστατευόμενων μελών απ'αυτόν.
Δεν μπορεί κάποιος να μένει άνεργος και να έχει να πληρώσει κι'από πάνω τις υπέρογκες δόσεις των διαφόρων δανείων , που παρθήκαν από την καλλιέργεια κλίματος ευφορίας, στο οποίο πρωταγωνίστησαν άλλωστε οι ίδιες οι τράπεζες και η πολιτεία.
Κυριακή 15 Ιουνίου 2008
Κάτι πρέπει να γίνει με τις τράπεζες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου