Το μοιραίο λάθος του ΓΑΠ

«Η ώρα της ευθύνης για όλους»

Βολές Παπανδρέου κατά κυβέρνησης και «μειοψηφιών» για την κρίση στα πανεπιστήμια

Ευθύνες στην κυβέρνηση για την κρίση στα πανεπιστήμια, αλλά και σε μειοψηφίες που, όπως είπε, επιχειρούν να εξορίσουν την δημοκρατία από το πανεπιστήμιο, επέρριψε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου για την κατάσταση στην ανώτατη εκπαίδευση.
----------------------------------------------------------------------
Η αδυναμία του ΠΑΣΟΚ και της Ανανεωτικής Πτέρυγας του ΣΥΝ, να αναλύσουν και να κατανοήσουν την δράση των μειοψηφιών στα πανεπιστήμια, φοβάμαι ότι θα είναι καταλυτική, για την σχέση τους με το νεολαίστικο κίνημα.

Αρνείται ο ΓΑΠ, να καταλάβει και εγκλωβίζεται, πιστεύοντας ότι υπηρετεί την δημοκρατία, όπως οφείλει, την διαφορά της "καθολικής πλην έξω από τους συλλόγους" ψηφοφορία των φοιτητών, με την "καθολική και μέσα από τους συλλόγους ψηφοφορία" για την ανάδειξη των εκπροσώπων τους στα πρυτανικά και άλλα συμβούλια.

Δεν βλέπει ότι μ'αυτή την "καθολική ψηφοφορία", οι μόνοι που μπορούν να συμμετέχουν ως άτομα και να εκλεγούν αλλά και να έχουν λόγο για τα πανεπιστημιακά πράγματα, είναι οι επεγγελματίες συνδικαλιστές-αντιπρόσωποι των κομμάτων στα πανεπιστήμια. Ο απλός φοιτητής δεν έχει καμμία τύχη, να γίνει εκπρόσωπος, αν δεν υπάρχει ένα σώμα διαβούλευσης και στήριξης, όπως η γενική συνέλευση του φοιτητικού συλλόγου.

Η συμμετοχική δημοκρατία, αντί ακριβώς μέσα στα πανεπιστήμια να βρεί τον πρόσφορο τόπο για να περπατήσει, έκανε ένα βήμα πίσω, στην απλή αντιπροσώπευση.
Είχαμε στην χώρα μόνο έναν χώρο που λειτουργούσε η συμμετοχή και τον καταργήσαμε και αυτόν και τον αντικαταστήσαμε με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία.

Κρίμα. Ο ΓΑΠ που πολύ σωστά είδε στην περίπτωση του Σχεδίου ΑΝΑΝ την ανάγκη να είναι η δημοκρατία διζωνική-δικοινοτική, όταν οι εθνικιστές μιλούσαν για "καθολική ψηφοφορία", εδώ στο πανεπιστήμιο, δεν κατάλαβε ότι πρέπει να γίνει κάτι ανάλογο.
Τα πανεπιστήμια είναι ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΙ ΧΩΡΟΙ και τα ΜΕΡΗ πρέπει να έχουν τις δικές τους διαδικασίες διανούλευσης.
Ο Νέος Νόμος Πλαίσιο, καταργεί αυτόν ακριβώς τον χαρακτήρα, περιθωριοποιεί την οργανωμένη έκφραση των φοιτητών, τους φοιτητικούς συλλόγους, που κάνει τους φοιιτητές ικανούς να έχουν άποψη για τα ζητήματα των ΑΕΙ.
Ετσι οι μόνοι που μένουν να έχουν άποψη, είναι τα κόμματα και ασφαλώς αυτά θα συμμετάσχουν, χωρίς να απολογούνται στους φοιτητές στις δομές διοίκησης των ΑΕΙ.

Κρίμα έχασε μια ευκαιρία, να καταλάβει και να στηρίξει, αυτό που κρύβεται κάτω από τις εκρήξεις των μειοψηφιών.