Ο εφιάλτης, ενός θριάμβου

Πολλά συμφιλιωτικά μηνύματα έχει ήδη στείλει, προς την ΦΥΡΟΜ η κυβέρνηση.

Εχω μετρήσει ήδη τέσσερα από πρωθυπουργό και υπουργό εξωτερικών και προβλέπω ότι θα σταλλούν άλλα 4-5 σήμερα.

Γιατί τόση πρεμούρα.

Οι πρόχειρη δημοσκόπηση χρηστών του in.gr δείχνει ότι επιθυμία της κοινής γνώμης είναι το πάγωμα της συζήτησης για λίγο χρόνο και επαναδιαπραγμάτευση ξανά.

Πολύ αταίριαστα μου ακούγονται, αυτά τα "γείτονες μη στεναχωριέστε, εμείς θέλουμε το καλό σας" και ξανά μανά "πόσο σας σκεφτόμαστε και το ξέρετε ότι εμείς καιγόμαστε για το καλό σας". Θα πείς μια δύο φορές είναι λογικό να ειπωθούν, αλλά αν λέγονται συνέχεια, προδίδουν ψυχολογία "θέλει η πουτάνα να κρυφτεί αλλ'η χαρά δεν την αφήνει".

Ο Πρετεντέρης επισημαίνει σήμερα , πολύ σωστά για τα κυβικά του, ότι η μεγάλη νίκη του Καραμανλή στο Βουκουρέστι, συνίσταται στο ότι "συνέτριψε την στρατηγική του αντιπάλου". Σωστά.

Αλλά όπως έλεγε ο Σουν Τζού ο μεγάλος Κινέζος στρατηγός, "Ποτέ μη στριμώχνεις τον αντίπαλο απ'όλες τις μεριές. Αφησέ του διέξοδο, διότι διαφορετικά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αντιδράσει με τρόπο ανορθόδοξο, απρόβλεπτο και να χάσεις την μάχη".

Το ερώτημα λοιπόν είναι Πρετεντέρη, ότι υπάρχει η πιθανότητα οι γείτονες να συνεχίσουν στην Στρατηγική τους αδιαφορώντας για τις συνέπειες της, επειδή η "κόκκινη γραμμή" τους έχει ήδη "περικυκλωθεί απ'όλες τις πλευρές" τόσο ασφυκτικά, που οδηγεί την Ελλάδα σε μια παράλογη διάταξη, χωρίς συμμάχους, να μετατρέπονται σε μοδίστρα που κρατάει την κλωστή, όταν οι άλλοι μπορούν να ψωνίσουν και από αλλού.

Ειδικές σχέσεις και με τις ΗΠΑ και με την ΕΕ και με την Ρωσία, ίσως είναι προτιμώτερες από την ένταξη.

Η Κύπρος με αυτές τις "ειδικές σχέσεις" πέρασε πολλά χρόνια. Κάτι θα είχε να μας συμβουλέυσει.