ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ:Παράλληλοι Μονόλογοι

Παρακολουθώντας χθές από την Τηλεόραση την ομιλία του Παπανδρέου στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και την ομιλία του Τσίπρα σ'αυτό από την ιντερνετική τηλεόραση του ΠΑΣΟΚ, έβγαλα τα συμπεράσματά μου, για την πιθανότητα συνεργασίας αυτών των δύο κομμάτων στο μέλλον.

Η εκτίμησή μου είναι ότι αποκλείεται.

Τόσο η τοποθέτηση του ΓΑΠ, όσο και η τοποθέτηση του Τσίπρα, είχαν κατά βάθος, όλα εκείνα τα στοιχεία που την αποκλείουν.

Η τοποθέτηση του ΓΑΠ, περιέγραφε την συνεργασία ως μια "παραχώρηση" στην Δημοκρατική Παράταξη.

Η τοποθέτηση του Τσίπρα, περιέγραφε την συνεργασία, ως μια συνεργασία "Αντιπολίτευσης".

Τόσο η υπέρβαση του ΓΑΠ, από την "ΑΝΑΓΚΑΙΑ" για να υπάρξει κυβέρνηση, κατάκτηση της πρώτης θέσης από το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές, στην λογική της κατάκτησης της "ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑΣ", όσο και η "ΑΝΟΗΤΗ επισήμανση του Τσίπρα", για παρουσία του σε ένα "αντιφατικό λογικά σχήμα", που θέλει "την συνεργασία αλλά ταυτόχρονα και την αυτοδυναμία", έδειξαν ότι και οι δύο δεν θελήσαν να ακούσουν την απαίτηση του κόσμου για "κυβέρνηση αυνεργασίας".

Το τράβηγμα του ΓΑΠ από την ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΩΤΙΑ στην ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ, όσο και αν είναι απαραίτητος "ψυχολογικός όρος-παράγοντας" για την εκλογική ΠΡΩΤΙΑ, εν τούτοις έδοσε ακριβώς εκείνο το ΜΙΚΡΟΝΟΙΚΟ ΠΑΤΗΜΑ στον ΣΥΝ και τον Τσίπρα, να βρούν εύσχημο τρόπο, για να απαξιώσουν την ΠΡΟΤΑΣΗ.
Η τοποθέτηση του Τσίπρα για ανατροπή των συσχετισμών στον λαό, χωρίς την ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ εξασφάλιση της ΠΡΩΤΙΑΣ κάποιου από τα δύο κόμματα, καθηλώνει στην ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ και τους δύο και μόνο με δύο τρόπους ξεπερνιέται. Είτε με την συμμετοχή στο σχήμα συνεργασίας και του ΚΚΕ , πράγμα που αποκλείεται για το ΠΑΣΟΚ του λάχιστον, είτε με την προ-εκλογική ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ τους.

Δηλαδή ο ΓΑΠ πρότεινε μια μετεκλογική συνεργασία, επειδή είναι αδύνατη η ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, εξ αιτίας της άρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για κάτι τέτοιο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε όλες εκείνες τις προυποθέσεις που και εξαντλούνται στην "συνεργασία στην ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ" και διαμορφώνουν τους όρους για να συμβεί αυτό.

Ομως οι αιτίες βρίσκονται στον ίδιο τον λόγο που άρθρωσε το ΠΑΣΟΚ.

Αυτός δεν περιείχε εκείνες τις ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ που θαΥΠΟΧΡΕΩΝΑΝ και το ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια συνεργασία.

Πολιτική δεν σημαίνει να εκφέρω τις δικές μου πολιτικές επιθυμίες, αλλά να αρθρώνω εκείνο τον πολιτικό λόγο που θα καθορίζει και τον πολιτικό λόγο των άλλων κομμάτων.

Αυτό το στοιχείο δεν το είχε ο λόγος του ΓΑΠ, του έλειπαν βασικά δύο στοιχεία.

1. Η μη αναφορά και δέσμευση στο ζήτημα του ΝΕΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, που το πρώτο στοιχείο του θα είναι η θεσμοθέτηση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος , και

2. Η μη αναφορά στους όρους ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ του υπάρχοντος ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ, με το πέρασμα από την Μεταπολιτευτική Δημοκρατία που είχε ως πυρήνα της την Κοινοβουλευτική Δεδηλωμένη, στην Απελευθερωμένη από την Μεταπολίτευση Νέα περίοδο, της Λαικής Δεδηλωμένης, που θα μετέφερε θεσμικά την "σύνταξη της λαικής κυριαρχίας" από την Κοινοβουλευτική Δεδηλωμένη, στην Λαική Δεδηλωμένη, με την μορφή και του νέου εκλογικού Νόμου -απλής αναλογικής- αλλά και της δυνατότητας Δημοψηφισματος Μομφής.

Μένει στο Συνέδριο να καταφέρει να εντοπίσει και να λύσει τον Γόρδιο Δεσμό.